Japanski borac
 | |||||||||||||||||||||||||||
| Drugi nazivi | tosa, tosa-inu | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Uobičajeni nadimci | tosa | ||||||||||||||||||||||||||
| Poreklo | Japan | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Domaći pas (Canis lupus familiaris) | |||||||||||||||||||||||||||
Japanski borac, poznatiji kao tosa ili tosa-inu (jap. 土佐闘犬), je rasa pasa poreklom iz Japana. Prema FCI klasifikaciji svrstan je u drugu FCI grupu, među molose.[1]
Izgled[uredi | uredi izvor]
Japanski borac je velika i snažna pasmina. Ima veliku glavu koja je delimično klinastog oblika. Takođe, karakteristični su i nabori na čelu te opuštene uši koje vise pored obraza. Telo mu je dugačko i mišićavo. Rep mu je dugačak, a dlaka kratka.[2]
Zdravlje[uredi | uredi izvor]
Japanski borac živi u proseku od deset do dvanaest godina. Kod njega se najčešće javljaju problemi sa očima, nadimanjem i zglobovima.
Nega[uredi | uredi izvor]
S obzirom na to da ima kratku dlaku, nije mu potrebna veća nega. Dovoljno ga je povremeno očešljati. Nekoliko puta godišnje se linja, uglavnom neznatno.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ova pasmina je nastala u devetnaestom veku ukrštanjem japanske pasmine šikoku sa psima iz Evrope. Između ostalog, korišćeni su buldozi, engleski mastifi, nemački poenteri te nemačke doge. Prema nekim izvorima, za stvaranje ove pasmine korišćeni su i bernardinci kao i bul-terijeri. Japanski borac je, kao što mu i ime govori, stvoren za borbe pasa. Borbe u kojima učestvuju japanski borci su u Japanu legalne.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Druga FCI grupa Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. oktobar 2012). Pristupljeno 4. 5. 2013.
- ^ Podaci o japanskom borcu na sajtu Greatbreeds.com Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. oktobar 2012). Pristupljeno 4. 5. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
