Jermenska četvrt
Jermenska četvrt (arap. حارة الأرمن, Harat al-Arman; hebr. הרובע הארמני, Ha-Rova ha-Armeni; jerm. Հայոց թաղ, Hayots t'agh)[1][2] je jedan od četiri četvrti opasanog Starog grada Jerusalima. Nalazi se u jugozapadnom uglu Starog grada, može se pristupiti kroz kapiju Sion i Jafu. Zauzima površinu od 0,126 km² (126 duluma), što je 14% Starog grada. Godine 2007. u četvrti je živelo 2.424 stanovnika (6,55% od čitabog Starog grada). Po oba kriterijuma je uporediva sa jevrejskom četvrti. Jermenska četvrt je od hrišćanske odvojena ulicom David (Suq el-Bazaa), a od jevrejske četvrti ulicom Habad (Suq el-Husur). Jermensko prisustvo u Jerusalimu datira iz 4. veka nove ere, kada je Jermenija prihvatila hrišćanstvo kao nacionalnu religiju, a jermenski monasi su se naselili u Jerusalimu. Stoga se smatra najstarijom trenutnom zajednicom jermenske dijaspore, van jermenske domovine. Postepeno, kvart se razvijao oko manastira Svetog Jakova — koji dominira četvrti. U manastiru se nalazi Jerusalimska patrijaršija jermenske apostolske crkve, koja je osnovana kao eparhija u 7. veku nove ere. Patrijaršija je defakto administrator četvrti i deluje kao „mini država blagostanja“ za oko 2.000 jermenskih stanovnika.
Iako su institucionalno odvojeni od grčkih pravoslavnih i katoličkih hrišćana, Jermeni smatraju da je njihova četvrt deo hrišćanske četvrti. Tri jerusalimske hrišćanske patrijaršije i vlada Jermenije javno su izrazile svoje protivljenje bilo kakvoj političkoj podeli dve četvrti. Centralni razlog zbog kojeg se ova četvrt smatra odvojenom od ostatka hrišćanske četvrti ima veze sa posebnim jezikom i kulturom Jermena, koji, za razliku od većine hrišćana u Jerusalimu, ne govore arapski niti su Palestinci.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ormanian 1931, str. 4.
- ^ Deyirmenjian, Sevan (6. 5. 2013). „Քանի մը դրուագ Երուսաղէմէն Սուրբ Յակոբի հովանիին ներքոյ”. Jamanak (na jeziku: jermenski). Istanbul. Arhivirano iz originala 28. 3. 2016. g. „...պաշտօնապէս իսկ կոչուելով «Հայոց թաղ» անունով:” „Երուսաղէմահայը (The Jerusalemite)”. armenische-kirche.ch (na jeziku: jermenski). Zürich: Diocese of the Armenian Apostolic Church in the German Switzerland. Arhivirano iz originala 25. 3. 2016. g. Pristupljeno 11. 11. 2015. „Իսկ հայոց թաղի բնակիչները...” (, )
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Azarya, Victor (1984). The Armenian Quarter of Jerusalem. University of California Press. ISBN 978-0-520-04749-5.
- Bremer, Joerg (2007). „Swan Song in the Holy Land: The Armenian Quarter in Jerusalem”. Ur.: v. Voss, Huberta. Portraits of Hope: Armenians in the Contemporary World. Berghahn Books. str. 271—274. ISBN 9781845452575.
- Hewsen, Robert H. (2001). Armenia: A Historical Atlas. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-33228-4.
- Kark, Ruth; Oren-Nordheim, Michal (2001). Jerusalem and Its Environs: Quarters, Neighborhoods, Villages, 1800–1948. Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-2909-2.
- Naguib, Nefissa (2008). „Armenian Memories of Relief in Jerusalem”. Ur.: Naguib, Nefissa; Okkenhaug, Inger Marie. Interpreting Welfare and Relief in the Middle East. Brill Publishers. str. 35—56. ISBN 978-9004164369.
- Ormanian, Malachia (1931). Հայկական Երուսաղէմ (Armenian Jerusalem) (na jeziku: jermenski). Jerusalem: St. James Press.
- Vaux, Bert (2002). „The Armenian Dialects of Jerusalem”. Ur.: Ervine, Roberta R; Stone, Michael E.; Stone, Nira. The Armenians in Jerusalem and the Holy Land. Peeters Pub & Booksellers. str. 1—19. CiteSeerX 10.1.1.18.4523 . (cached)
- Arnon, Adar (1992). „The Quarters of Jerusalem in the Ottoman Period”. Middle Eastern Studies. 28 (1992): 1—65. JSTOR 4283477. doi:10.1080/00263209208700889.
- Der Matossian, Bedross (2011). „The Armenians of Palestine 1918–48”. Journal of Palestine Studies. 41 (1): 24—44. JSTOR 10.1525/jps.2011.XLI.1.24. doi:10.1525/jps.2011.XLI.1.24.
- Haytayan, Laury (2011). „Armenian Christians In Jerusalem: 1700 Years of Peaceful Presence”. Politics and Religion Journal. 5 (2): 179—195. doi:10.54561/prj0502179h .
- Martirosyan, Hmayak (2001). „Meždunarodnый status Ierusalima i mestnaя armяnskaя obщina [International Status of Jerusalem and Local Armenian Community]”. Patma-Banasirakan Handes (na jeziku: ruski) (2): 50—57. ISSN 0135-0536.
- Tsimhoni, Daphne (1983). „Demographic Trends of the Christian Population in Jerusalem and the West Bank 1948–1978”. Middle East Journal. 37 (1): 54—64. JSTOR 4326524.
- Hopkins, I. W. J (1971). „The four quarters of Jerusalem”. Palestine Exploration Quarterly. 103 (2): 68—84. doi:10.1179/peq.1971.103.2.68.
- Khamaisi, Rassem; Brooks, Robert; Margalit, Meir; Nasrallah, Rami; Yunan, Michael; Owais, Abdalla (2009), Jerusalem Old City: Urban Fabric and Geopolitical Implications (PDF), Jerusalem: International Peace and Cooperation Center, ISBN 978-965-7283-16-5, Arhivirano iz originala (PDF) 28. 9. 2013. g. (archived)
- Manoogian, Sylva Natalie (2013). „The Calouste Gulbenkian Library, Armenian Patriarchate of Jerusalem, 1925–1990: An Historical Portrait of a Monastic and Lay Community Intellectual Resource Center” (dissertation). University of California, Los Angeles.