Josip Lešić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Josip Lešić
Lični podaci
Datum rođenja(1929-03-29)29. mart 1929.
Mesto rođenjaZrenjanin, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca
Datum smrti25. maj 1993.(1993-05-25) (64 god.)
Mesto smrtiNovi Sad, SR Jugoslavija
Umetnički rad
Poljeteatrologija
NagradeNagrada Bojan Stupica

Josip Lešić (Zrenjanin, 29. mart 1929 – Novi Sad, 25. maj 1993) bio je teatrolog, pozorišni i filmski reditelj, univerzitetski profesor, književni kritičar i akademik.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je u činovničkoj porodici.[1]

U Sarajevu je završio gimnaziju a u Beogradu je doplimorai pozorišnu i radio režiju u Beogradu, u klasi Josipa Kulundžića. Doktorirao je na Fakultetu dramskih umetnosti sa disertacijom „Pozorišni život Sarajeva za vrijeme austrougarske uprave“.[1]

Radio je kao reditelj u pozorištima u: Cetinju, Kragujevcu (gde je bio i upravnik), Zrenjaninu, Mostaru i Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, isprva kao reditelj a kasnije kao direkto drame.[1]

Od 1963, kada se definitivno preselio u Sarajevo, do 1969. bio je umetnički direktor „Bosna-filma“, od 1969. do 1973. direktor Festivala malih i eksperimentalnih scena Jugoslavije – MES i od 1973. profesor sarajevskog Filozofskog fakulteta, a predavao je i u Dramskom studiju pri NP pre osnivanja sarajevske pozorišne akademije.[1]

On je sarađivao sa nizovm jugoslovenskih listova: „Zora“ (1946-1948), „Mladost“ (1947-1948), „Pobjeda“ (1952), „Dnevnik“ (1960-1962), „Pozorište“ (Tuzla, 1963, 1965-1978), „Odjek“ (1963-1965, 1972, 1977), „Oslobođenje“ (1964-1978), „Život“ (1965), „Glasnik arhiva i Društva arhivskih radnika BiH“ (1966), „Scena“ (1971), „Izraz“ (1971, 1975- 1976), „Teatron“ (1974, 1976), „Prilozi za proučavanje istorije Sarajeva“ (1974), „Mogućnosti“ (1975), „Bibliotekarstvo“ (1975), „Dokumenti“ (1976), „Lica“ (1976), „Treći program Radio-Sarajeva“ (1976, 1978), „Godišnjak Instituta za jezik i književnost“ (1978).[1]

Pisao je originalna dramska dela, scenarije i kontinurirano se bavio istorijom pozorište kod Južnih Slovena od početaka u srednjem veku do savremenog pozorišta, sa fokusom na razvoj pozorišnog života na teritoriji Bosne i Hercegovine.[1]

Njegova supruga bila je sarajevska glumica Ravijojla Jovančić Lešić.

Bio je član udruženja teatrolga BiH[1] i ANUBiH.[2]

Preminuo je od srčanog udara u hotelu „Putnik“.[1]

Nagrade[uredi | uredi izvor]

  • Nagrada grada Mostara za režiju Direnmatove drame Poseta stare dame[1]
  • IP „Svjetlost“ za nauku (1974)[1]
  • Dvadesetsedmojulska nagrada za knjigu Pozorišni život Sarajeva za vrijeme austrougarske uprave (1974)[1]
  • Nagrada udruženja dramskih umetnika Srbije[1]
  • Nagrada Bojan Stupica
  • Sterijina nagrada za životno delo[2]

Teatrografija[uredi | uredi izvor]

  • Mačak u čizmama, 16.12.1951, Beograd, Pozorište „Boško Buha” Beograd[3]
  • Draga Rut, 15.04.1952, Zrenjanin, Narodno pozorište „Toša Jovanović”[3]
  • Bez trećeg, 22.04.1952, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Svi moji sinovi, 11.05.1952, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Sluga dvaju gospodara,05.05.1953, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Čovek koji nije postojao, 14.05.1953, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Čovek koji nije postojao, 03.10.1953, Priština, Narodno pozorište - Srpska drama[3]
  • Čovek koji nije postojao, 14.11.1953, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Čovek koji nije postojao, 14.11.1953, Subotica, Narodno pozorište[3]
  • Čovek koji nije postojao, 10.05.1954, Zaječar, Narodno pozorište Timočke krajine - Centar za kulturu Zoran Radmilović[3]
  • Sluga dvaju gospodara, 12.06.1954, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Rasprodaja savjesti, 30.10.1954, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Lov na veštice, 24.03.1955, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Svet, 29.09.1955, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Cikloni, 18.11.1955, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Obzirna bludnica, 21.01.1956, Novi Sad, Srpsko narodno pozorište[3]
  • Sedam godina priželjkivanja, 05.04.1956, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Obzirna bludnica, 28.04.1956, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Bogojavljenska noć, 06.10.1956, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Porodica Blo, 06.12.1956, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Ožiljak, 20.12.1956, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Put oko sveta, 07.01.1957, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Ujka Vanja, 09.11.1957, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Drveni tanjir, 23.11.1957, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Siroto moje pametno dete, 11.10.1958, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Malograđani, 08.11.1958, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Drveni tanjir, 22.11.1958, Sombor, Narodno pozorište[3]
  • Pukotina raja, 17.01.1959, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Lisica i grozd, 14.02.1959, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Balada o Tilu Ojlenšpigelu, 02.10.1959, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Iza zatvorenih vrata, 14.05.1960, Zrenjanin, Narodno pozorište 'Toša Jovanović'[3]
  • Lisica i grozd, 19.06.1960, Sombor, Narodno pozorište[3]
  • U logoru, 01.10.1960, Sombor, Narodno pozorište[3]
  • Postoji sutra, 02.10.1960, Sombor, Narodno pozorište[3]
  • Ožiljak, 09.03.1961, Kragujevac, Knjaževsko-srpski teatar[3]
  • Smrt gubernatora, 06.10.1962, Novi Sad, Srpsko narodno pozorište[3]
  • Osam žena, 11.12.1962, Novi Sad, Srpsko narodno pozorište[3]
  • Kristofor Kolumbo, 28.02.1963, Novi Sad, Srpsko narodno pozorište[3]
  • Pop Ćira i pop Spira, 19.03.1965, Novi Sad, Srpsko narodno pozorište[3]
  • Pop Ćira i pop Spira, 08.10.1966, Novi Sad, Srpsko narodno pozorište[3]
  • Pop Ćira i pop Spira, 26.11.1970, Vršac, Narodno pozorište 'Sterija'[3]
  • Put oko sveta, 03.04.1983, Beograd, Pozorište na Terazijama[3]
  • Pop Ćira i pop Spira, 10.10.2003, Beograd, Pozorište na Terazijama[3]

Dela[uredi | uredi izvor]

Dramska dela
  • Čovjek koji nije postojao, 1953.
  • Ožiljak, 1956.
  • Postoji sutra, 1960.
  • Šarlatan, 1964.
  • Pop Ćira i pop Spira, 1964, dramaturg
  • U ćelijama, 1967, dramaturg
  • Idiot, 1970, dramaturg
Scenaristika
  • Glasam za ljubav, 1964.
  • Glineni golub, sa Đ. Lebovićem, 1965.
  • Neka daleka svjetlost, sa Đ. Lebovićem, 1967.
Romani
  • Aleksa Šantić – roman o pjesniku (roman), Veselin Masleša, Sarajevo 1988.
  • Anđeli milosrđa (roman), Veselin Masleša, Sarajevo 1991.
  • U traganju za nestalim pjesnikom (roman), Veselin Masleša, Sarajevo 1991.
Poezija
  • Riječi krvlju napisane (poezija), Sarajevo 1946.
Stručne knjige
  • Grad opsjednut pozorištem. Pozorišni život Mostara za vrijeme austrougarske uprave, Svjetlost, Sarajevo, 1969.
  • Pozorišni život Sarajeva, Svjetlost, Sarajevo, 1973.
  • Sarajevsko pozorište između dva rata, I-II, Svjetlost, Sarajevo, 1976.
  • Ogledi iz istorije pozorišta Bosne i Hercegovine, Veselin Masleša, Sarajevo, 1976.
  • Nušićev smijeh, Nolit, Beograd, 1980.
  • “Sumnjivo lice” Branislava Nušića, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 1982.
  • Slika i zvuk u dramama Miroslava Krleže, Veselin Masleša, Sarajevo, 1982.
  • Istorija pozorišta Bosne i Hercegovine, Svjetlost Sarajevo, 1985.
  • Istorija jugoslovenske moderne režije, Sterijino pozorje, Novi Sad, 1986.
  • Nušić i Bosna, Pozorište, Tuzla, 1988.
  • Vrijeme melodrame (Dramska književnost u Bosni i Hercegovini za vrijeme austrougarske vladavine), Svjetlost, Sarajevo, 1989.
  • Branislav Nušić – Život i djelo, Sterijino pozorje i Matica srpska, Novi Sad, 1989.
  • Jedan vijek bosanskohercegovačke drame, Poslovna zajednica profesionalnih pozorišta BiH, Sarajevo, 1990.
  • Drama i njene sjenke, Sterijino pozorje i Poslovna zajednica profesionalnih pozorišta BiH, Novi Sad–Sarajevo, 1991.
  • Dramska književnost, I-II, Svjetlost i Institut za književnost, Sarajevo, 1991.
  • Sterija – dramski pisac, Sterijino pozorje i Prometej, Novi Sad, 1998.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ e ž z i j k „LEŠIĆ Josip | Enciklopedija Srpskog narodnog pozorišta” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-12-13. 
  2. ^ a b Kaže, Vesna Kreho (2015-03-08). „Tako je radio i govorio Josip Lešić” (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 2021-12-13. 
  3. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p r s t ć u f h c č dž š aa ab av ag ad ađ ae až az ai aj ak al „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2021-12-13. 


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Јосип_Лешић&oldid=25562155”