Ljubomir Stepanov
Ljubomir Stepanov | |
|---|---|
| Datum rođenja | 10. februar 1952. |
| Mesto rođenja | Ketfelj, Rumunija |
| Datum smrti | 18. oktobar 2015. (63 god.) |
| Mesto smrti | Temišvar, Rumunija |
Ljubomir Stepanov (Ketfelj, 10. februar 1952 — Temišvar, 18. oktobar 2015) bio je ekonomista i istraživač istorije Srba u današnjoj Rumuniji.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ljubomir je rođen u selu Ketfelju, u županiji Timiš, u Rumuniji, u zemljoradničkoj porodici.[1] Osnovnu školu pohađao je u rodnom mestu, a Ekonomsku gimnaziju u Temišvaru 1967—1971. Završio je Fakultet ekonomskih nauka na Temišvarskom univerzitetu 1971—1974. Stručno se usavršio na postdiplomskim studijama u Bukureštu, na Akademiji ekonomskih nauka 1979—1980.
Započeo je karijeru ekonomiste u „Državnom preduzeću za javnu ishranu” (do 1990). Zatim je radio u privatnom sektoru (robna kuća „Bega”) u periodu 1990—2013. godine. Bio je tada član „Korpusa knjigovođa eksperata i ovlašćenih knjigovođa Rumunije”. Prešao je 2013. na mesto direktora „Izdavačke kuće Saveza Srba u Rumuniji”, na kom je ostao do iznenadne smrti 2015.[2]
Društveni angažman[uredi | uredi izvor]
Stepanov je obavljao tokom života više funkcija i bio član različitih udruženja i organizacija. Tako je bio član Saveza pisaca Rumunije, član Matice srpske u Novom Sadu, član Književnog kružoka „Krila” u Ketfelju, Timiškog numizmatičkog udruženja, Temišvarskog filatelijskog društva, Društva numizmatičara Srbije. Od početaka je aktivni član Demokratskog saveza Srba i Karaševaka, koji se kasnije nazvao „Savez Srba u Rumuniji”. Pratio je aktivnosti te srpske organizacije i sastavljao statističke izveštaje. Bio je predsednik Upravnog odbora Fondacije „Mirčeta Stojić” u Temišvaru.[3] Decenijama je aktivan organizator i hroničar aktivnosti, u srpskom folkloru u Rumuniji.
Dobitnik je Povelje, Demokratskog saveza Srba i Karaševaka u Rumuniji (1993). Pripala mu je 2005. Zlatna značka Književno-prosvetne zajednice Srbije. Dobio je dva puta (2007. i 2009) beogradsku Srpsku književnu nagradu.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
Pisanjem je počeo da se bavi 1984, kada je objavljena prva knjiga u čijem nastanku je učestvovao. Reč je o zborniku članaka o srpskim selima u Rumuniji, pod naslovom: Iz sela u selo (Bukurešt, 1984). Bio je saradnik Stevana Bugarskog, Miodraga Milina, Adrijana Nikolića, Blagoja Čobotina; njemu je pomagala kćerka Vesna. Javlja se u društvu sa njima kao koautor više knjiga. Izdao je ilustrovani turistički vodič: Temišvar kroz prostor i vreme na starim razglednicama (2009). Priredio je za štampu Zbornik književnog kružoka „Krila” u Ketfelju (2002). Objavio je 1997. kalendar za 1998. pod naslovom Temišvarske razglednice. Publikovao je preko 220 članaka, recenzija, reportaža u štampi. Napisao je i preko 50 naučnih studija i referata, i preko 90 kritičkih osvrta.
Napisao je i štampao sledeće knjige:
- Mladost žubori, srcu govori (Bukurešt, 1991)
- Iz povesti Ketfelja (Temišvar, 1994)
- Demokratski Savez Srba i Karaševaka u Rumuniji (Temišvar, 1994)
- Srbi u Knezu (Temišvar, 2001)
- Srpski državni ansambl pesama i igara u Temišvaru (Temišvar, 2002)
- Milan Nikolić (1888—1969), Život i delo (Temišvar, 2003)
- Savez Srba u Rumuniji — 15 (Temišvar, 2004)
- Statistički podaci o Srbima u Rumuniji (Temišvar, 2005)
- Od srca srcu (Temišvar, 2006)
- Corpul Experţilor Contabili şi Contabililor Autorizaţi din România — Filiala Timiş — la 85 de ani (1921—2006), Temišvar, 2006.
- Pozdrav iz Dunavske klisure (Temišvar, 2006)
- AKUD Mladost — 40 (Temišvar, 2009)
- Narodne nošnje na starim razglednicama (Temišvar, 2009)
