Људски алфахерпесвирус 2
| Ljudski alfaherpesvirus 2 | |
|---|---|
| |
| Transmission electron micrograph of herpes simplex virus | |
Klasifikacija virusa 
| |
| (nerangirano): | Virus |
| Realm: | Duplodnaviria |
| Carstvo: | Heunggongvirae |
| Tip: | Peploviricota |
| Klasa: | Herviviricetes |
| Red: | Herpesvirales |
| Porodica: | Herpesviridae |
| Rod: | Simplexvirus |
| Vrsta: | Ljudski alfaherpesvirus 2
|
| Sinonimi | |
|
Herpes simplex virus | |
Ljudski alfaherpesvirus 2 ili humani alfaherpesvirus 2 (akronim HHV-2) je vrsta herpes simpleks virusa iz roda Simplexvirus, potfamilije Alphaherpesvirinae, porodice Herpesviridae i reda Herpesvirales.[1] HSV-2 je veoma rasprostranjena na globalnom nivou.[1]
Rezervoar herpes virusa je čovek koja pati od manifestne herpetične infekcije ili nosioc virusa. Izvor infekcije su pljuvačka i izmet, a virus se prenosi direktnim kontaktom i preko raznih predmeta. Ulazna vrata su obično respiratorni trakt, ali mogu biti i oko i oštećena koža. Dokazano je da se herpes prenosi polnim putem i da se može preneti na bebe tokom porođaja. Bolest koju ovaj virus izaziva spada i u kategoriju polno prenosivih bolesti.
Epidemiologija[uredi | uredi izvor]
Herpes simplek virus tipovi 1 (HSV-1) i 2 (HSV-2) su povezani sa više od 200.000 genitalnih infekcija u 2003. godini, a procenjuje se da više od 30 miliona osoba u Sjedinjenim Američkim Državama trenutno ima genitalni HSV.
Iako je HSV-2 odgovoran za većinu slučajeva genitalnih infekcija, prevalencija HSV-1 raste, posebno među ženama. Najveće stope seroprevalencije HSV-2 u Sjedinjenim Američkim Državama prijavljene su među ženskim prostitutkama i homoseksualcima (83%). Verovatnoća da će muškarci biti zaražena i HSV-1 i HSV-2 je samo upola manja nego kod žena.
Etiopatogeneza[uredi | uredi izvor]
HSV-2 je identifikovan kao jedan od retkih faktora koji razlikuju područja visoke i niske prevalencije HIV-a. Kod HSV-2 seropozitivnost je povezana sa trostrukim povećanjem rizika od dobijanja HIV-a, a osobe sa HIV-om i HSV-2 imaju veću verovatnoću da će preneti HIV.[2]
Procenat HIV-a koji se može pripisati HSV-2 može se vremenom povećati i procenjeno je da iznosi čak 35–48%.[2]
Napori da se smanji rizik od prenošenja HIV-a lečenjem HSV-2 bili su razočaravajući. Imajući u vidu snažnu epidemiološku povezanost između HIV-a i HSV-2, međutim, treba istražiti dalje strategije za sprečavanje prenošenja HSV-2 (npr uvođenje efikasne HSV-2 vakcine).[2]
HSV-2 deli sa HSV-1 obrazac primarne infekcije (kada je simptomatska) sa bolnim vezikularno-pustularnim lezijama (sa ili bez groznice) praćene latentnom infekcijom nervnih ganglija i sporadičnim ponovnim pojavom. Za HSV-2, međutim, lezije su najčešće genitalne, a mesta latencije su prvenstveno sakralni ganglije.[3]
Većina ljudi sa simptomatskom primarnom infekcijom će imati rekurentnu infekciju u roku od godinu dana, sa opadanjem učestalosti nakon toga. Recidivi su obično mnogo manje teški – čak i asimptomatski – i nemaju temperaturu ili sistemske znakove, iako će mali deo ljudi, češće žene, imati mnogo češće recidive.[3] Kao i kod HSV-1, ova grupa ljudi može imati koristi od supresivnog aciklovira.
Bilo tokom primarne ili rekurentne infekcije, HSV-2 može izazvati bolest centralnog nervnog sistema, iako za razliku od HSV-1, izaziva meningitis, a ne encefalitis.[3] Većina onoga što je ranije označavano kao rekurentni aseptični meningitis sada je poznato iz PCR studija da predstavlja infekciju HSV-2.[3]
HSV-2 infekcija novorođenčeta je neuobičajena, ali razorna komplikacija HSV-2 infekcije majke, koja se najčešće primećuje tamo gde su majke nedavno zaražene i imaju aktivno izlučivanje virusa sa genitalija.[3] Neonatalna HSV-2 infekcija može izazvati meningitis, sepsu i fulminantnu diseminovanu infekciju, sa smrtnošću od nelečene infekcije koja prelazi 80%.[3] Brzo započinjanje visoke doze aciklovira pri prvoj sumnji na neonatalnu infekciju HSV-2 može značajno smanjiti mortalitet.
Konačno, kao što se vidi kod HSV-1, imunosupresija može dovesti do teže i otporne na lečenje HSV-2 bolesti. Povećane stope recidiva za oba ova virusa su viđene kao rana karakteristika HIV-1 bolesti, često pre pojave klasičnijih infekcija povezanih sa AIDS-om. Pored toga, infekcija HSV-2 je povezana sa dva do četiri puta povećanim rizikom od HIV infekcije, što HSV čini glavnim faktorom u širenju HIV-a širom sveta.[3]
Evolucija[uredi | uredi izvor]
Humani alfaherpesvirus 2 se može podeliti u dve grupe: jedna je globalno rasprostranjena, a druga je uglavnom ograničena na podsaharsku Afriku.[4]
Patologija[uredi | uredi izvor]
Ljudski alfaherpes virus 2 inficira ljude, najčešće kao genitalni herpes. U Sjedinjenim Državama više od jedne od šest osoba ima virus.[5] To je prvenstveno polno prenosiva infekcija.[6] Ljudski alfaherpes virus 2 ima tendenciju da boravi u sakralnim ganglijama. Humani alfaherpesvirus 2 se periodično izlučuje u ljudski genitalni trakt, najčešće asimptomatski. Većina seksualnih prenosa se dešava tokom perioda asimptomatskog linjanja.[7] Asimptomatska reaktivacija znači da virus izaziva atipične, suptilne ili teško uočljive simptome koji nisu identifikovani kao aktivna herpes infekcija, tako da je sticanje virusa moguće čak i ako nema aktivnih plikova ili ranica.
U jednoj studiji, dnevni uzorci genitalnog brisa pronašli su humani alfaherpesvirus 2 u proseku od 12–28% dana među onima koji su imali epidemiju i 10% dana među onima koji pate od asimptomatske infekcije, pri čemu se mnoge od ovih epizoda dešavaju bez vidljivih izbijanje („subkliničko osipanje“).
U drugoj studiji, 73 subjekta su randomizovana da primaju valaciklovir 1 g dnevno ili placebo tokom 60 dana svaki u dvosmernom unakrsnom dizajnu. Dnevni bris genitalnog područja je samostalno uzet za detekciju humanog alfaherpesvirusa 2 lančanom reakcijom polimeraze, da bi se uporedio efekat valaciklovira u odnosu na placebo na asimptomatsko izlučivanje virusa kod imunokompetentnih, seropozitivnih subjekata bez istorije simptomatske infekcije genitalnog herpesa. Studija je otkrila da je valaciklovir značajno smanjio izlučivanje tokom subkliničkih dana u poređenju sa placebom, pokazujući smanjenje od 71%; 84% ispitanika nije imalo osipanje dok su primali valaciklovir u odnosu na 54% ispitanika na placebu. Oko 88% pacijenata lečenih valaciklovirom nije imalo prepoznate znakove ili simptome naspram 77% kod placeba.[8]
Za humani alfaherpes virus 2, subkliničko izlučivanje može predstavljati najveći deo prenošenja.[9] Studije na neskladnim partnerima (jedan zaražen, jedan ne) pokazuju da je stopa prenošenja približno 5 na 10.000 seksualnih kontakata.[10] Atipični simptomi se često pripisuju drugim uzrocima, kao što je gljivična infekcija.[6][11]
Klinička slika[uredi | uredi izvor]
Postoji širok spektar HSV genitalnih bolesti, u rasponu od asimptomatskog izlučivanja do bolnog genitalnog ulkusa sa disurijom, bolnom ingvinalnom adenopatijom i groznicom.[12]
Kod muškaraca, vezikularni čir penisa sa eritematoznom bazom i disurijom su najčešći simptomi.
Ponovljene genitalne lezije su česte, posebno kod HSV-2 (60%).
Devetnaest dana je prosečno trajanje lezija koje se primećuju u primarnoj infekciji, i to se smanjuje do 10 dana sa recidivima.
Iako je prenos na seksualne partnere veći kod aktivnih lezija, 70% transmisije se pripisuje asimptomatskom izlučivanju virusa. Prenos je veći kod muških pacijenata u odnosu na žene (17% naspram 4%).
Dijagnoza[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se obično postavlja na osnovu bolnog, plitkog, genitalnog ulkusa, ili:[12]
- kulture virusa,
- direktnim fluorescentnim testiranjem na antitela i
- PCR mogu se koristiti kao potvrdni testovi. PCR je posebno koristan u dijagnozi asimptomatskog aleksa.
Serološke analize su najkorisnije za epidemiološke studije i nisu korisne za akutno dijagnostikovanje infekcije.[12]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „ICTV Master Species List 2018b.v2”. talk.ictvonline.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-03-15.
- ^ a b v Philip J. Peters, ... Kevin M. De Cock, HIV - Herpes Simplex Virus-2 (HSV-2) in Manson's Tropical Infectious Diseases (Twenty-third Edition), 2014
- ^ a b v g d đ e A. Cliffe, ... D.M. Knipe, Herpes Simplex Virus Reference Module in Biomedical Sciences, 2014
- ^ Burrel, Sonia; Boutolleau, David; Ryu, Diane; Agut, Henri; Merkel, Kevin; Leendertz, Fabian H.; Calvignac-Spencer, Sébastien (2017). „Ancient Recombination Events between Human Herpes Simplex Viruses”. Mol Biol Evol. 34 (7): 1713—1721. PMC 5455963
. PMID 28369565. doi:10.1093/molbev/msx113.
- ^ „STD Facts - Genital Herpes”. www.cdc.gov (na jeziku: engleski). 2022-01-18. Pristupljeno 2022-03-15.
- ^ a b Gupta R, Warren T, Wald A (2007). "Genital herpes". Lancet. Gupta, Rachna; Warren, Terri; Wald, Anna (2007). „Genital herpes”. The Lancet. 370 (9605): 2127—2137. PMID 18156035. S2CID 40916450. doi:10.1016/S0140-6736(07)61908-4..
- ^ Schiffer, Joshua T.; Mayer, Bryan T.; Fong, Youyi; Swan, David A.; Wald, Anna (2014). „Herpes simplex virus-2 transmission probability estimates based on quantity of viral shedding”. Journal of the Royal Society Interface. 11 (95). PMC 4006256 . PMID 24671939. doi:10.1098/rsif.2014.0160..
- ^ Sperling, Rhoda S.; Fife, Kenneth H.; Warren, Terri J.; Dix, Lynn P.; Brennan, Clare A. (2008). „The Effect of Daily Valacyclovir Suppression on Herpes Simplex Virus Type 2 Viral Shedding in HSV-2 Seropositive Subjects Without a History of Genital Herpes”. Sexually Transmitted Diseases. 35 (3): 286—290. PMID 18157071. S2CID 20687438. doi:10.1097/OLQ.0b013e31815b0132..
- ^ Johnston, Christine; Koelle, David M.; Wald, Anna (2011). „HSV-2: In pursuit of a vaccine”. Journal of Clinical Investigation. 121 (12): 4600—4609. PMC 3223069 . PMID 22133885. doi:10.1172/JCI57148..
- ^ Effect of Condoms on Reducing the Transmission of Herpes Simplex Virus Type 2 From Men to Women. A Wald, AGM Langenberg, K Link, et al. JAMA. 2001;285(24):3197
- ^ Koelle, David M.; Corey, Lawrence (2008). „Herpes Simplex: Insights on Pathogenesis and Possible Vaccines”. Annual Review of Medicine. 59: 381—395. PMID 18186706. doi:10.1146/annurev.med.59.061606.095540.
- ^ a b v Sandro Cinti MD, ... James Riddell MD, Infectious Diseases, Herpes Simplex Virus Types 1 and 2, Clinical Men's Health, 2008
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
