Džamija Fethija (Bihać)
| Džamija Fethija | |
|---|---|
 | |
  Džamija Fethija Lokacija na mapi Bosne i Hercegovine | |
| Osnovne informacije | |
| Lokacija | Bihać |
| Koordinate | 44° 48′ 58″ S; 15° 52′ 12″ I / 44.816146° S; 15.869980° I |
| Religija | Sunizam |
| Grad | Bihać |
| Država |  Bosna i Hercegovina |
| Arhitektonski opis | |
| Stil arhitekture | gotički sa islamskim elementima |
| Osnivanje | 1266. (kao džamija posle 1592. godine) |
| Specifikacije | |
| Dužina | 22 m |
| Širina | 11,5 m |
| Visina (maks.) | oko 15,5 m (bez munare)[1] |
| Broj minareta | 1 |
| Materijali | kamen bihacit[1] |
Džamija Fethija je džamija i nekadašnja katolička crkva Svetog Antuna Padovanskog. Nalazi se u Bihaću, napravljena je 1266. godine, a u džamiju je pretvorena posle 1592. godine. Proglašena je nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine.
Opšte informacije[uredi | uredi izvor]
Verski objekat je napravljen 1266. godine u gotičkom stilu kao crkva, a danas je jedna od retkih evropskih džamija ovog stila. Dolaskom Osmanlija na područje Bihaća, crkva Svetog Antuna Padovanskog se preuređuje u glavnu džamiju u gradu i dobija naziv „Fethija”, što znači osvojena.[2]
Džamija Fethija smatra se najstarijom građevinom gotičkog stila u Bosni i Hercegovini, a zbog svoje specifične arhitekture uticala je na oblikovanje džamija u Bosanskoj Krajini, koje odlikuje nešto izduženiji molitveni prostor, izduženi prozori i mahfil na dva nivoa.[3] Zvonik napravljen u gotičkom stilu služio je kao minaret do 1863. godine, kada je zbog dotrajalosti srušen i zamenjen sadašnjim, koji je napravljen na mestu zvonika od iste vrste kamena bihacita.[2] Osnova postementa minareta je pravougla, dimenzije postamenta su 2,73 h 1,55 m. Venci i šerefe minareta su dekorisani, kao i njegov vrh.
Kod ulaza u objekat formiran je mahfil dubok 6 m, podeljen na dva nivoa. Mahfil je izveden u drvenoj konstrukciji i oslanja se na šest stubova sa sedlima koji su postavljeni u tri poprečna reda i dve etaže.
U julu 2003. godine Fethija džamija sa haremom, devet grobnoh ploča i natpisima proglašena je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.[3][4][5]
Galerija[uredi | uredi izvor]
.jpg)
.jpeg)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Džamija Fethija”. KONS.gov.ba. Pristupljeno 4. 5. 2017.
- ^ a b „Džamija Fethija: Biser Bihaća”. akos.ba. 7. 5. 2017.
- ^ a b Fethija džamija sa haremom, devet grobnih ploča i natpisima, graditeljska cjelina – Članak. Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika. (10. November 2013.)
- ^ „Džamija Fethija”. zupabihac.com. Pristupljeno 4. 5. 2017.
- ^ „Džamija Fethija”. visitmycountry.net. Arhivirano iz originala 17. 04. 2016. g. Pristupljeno 4. 5. 2017.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Marko Vego, Crkva sv. Ante (Fethija džamija), Naše starine, str. 255-268, 1954.
- Enisa Jusić, Srednjevjekovna crkva sv. Antuna – sadašnja džamija Fethija u Bihaću, Zbornik krajiških muzeja VII, str. 169. – 177.
- Lopašić, Radoslav, Bihać i Bihaćka krajina, Zagreb 1890.
- Šišić, Ferdo, Vojvoda Hrvoje Vukčić Hrvatinić i njegovo doba, Zagreb, 1902.
- Dr Ekrem Haki Ayverdi, AVRUPA 'DA OSMANLY MIMARI ESERLERI, II f.3 kitab, Baha Matabaasi Istambul, 1981.
- Mujezinović, Mehmed, Islamska epigrafika Bosne i Hercegovine, Knjiga 3, 3. izdanje, Biblioteka kulturno naslijeđe, Sarajevo –Publishing, 1998. str. 61 – 65.
- Bećirbegović, Madžida, Džamije sa dvenom munarom u Bosni i Hercegovini, Sarajevo-Publishing, str. 70,71., 1999.
- Izvještaj o arheološkom iskopavanju Fethija džamije 2000., Muzej Pounja Bihać, 2000/2002, Mrgić – Radojčić, Jelena, Donji Kraji. Krajina srednjovekovne Bosne, Beograd, 2002.
