Alemanija
Alemanija ili Alamanija, bila je teritorija koju je naseljavao germanski narod Alemani nakon što su probili rimski limes 213. godine. Alemani su se proširili iz basena Majne tokom 3. vijeka, pljačkajući rimske provincije, naseljavajući lijevu obalu rijeke Rajne od 4. vijeka.
Njom su vladali nezavisni plemenski kraljevi tokom 4. i 5. vijeka, nakon čega je Alemanija izgubila nezavisnost i postala vojvodstvo Franačkog carstva u 6. vijeku, a sa početkom osnivanja Svetog rimskog carstva pod Konradom I] 911. godine postala je Vojvodstvo Švabija. Termin Švabija se često koristi kao sinonim za Aleminiju od 10. do 13. vijeka.
Teritorija Alemanije od 7. do 9. vijeka imala je središte oko Bodenskog jezera, uključujući Visoku Rajnu, Švarcvald i Alzas na obje obale gornjeg sliva Rajne, gornjeg sliva Dunava do ušća sa Lehom, sa nejasnom granicom prema Burgundiji na jugozapadu basena Are (Argau). Alemanske vojvode vladali su Raetia Curiensis, iako nije dio Alemanije, postala je dio Vojvodstva Švabije kada je vojvodstvo osnovao Burhard I.
Teritorija odgovara onome što je i danas govorno područje alemanskog dijalekta, npr. francuski Alzas, njemački Baden i Švabija, njemačka Švajcarska i austrijski Forarlberg.[a]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Na prostoru koji je danas Švajcarska, alemansko govorno područje se proširilo tokom srednjeg vijeka, sa migracijom Valzera na Alpe, sa Caringenima i kasnijim uticajem Berna na Gornju Burgundiju i u Graubinden kao donju Reciju je stiglo tokom vladavine verdenburških grofova.
