Ardagast
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Ardagast | |
|---|---|
| arhont Slovena | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 6. vek |
| Datum smrti | 7. vek |
Ardagast (grč. Αρδαγαστος) je bio vođa grupe Slovena u 6. veku koji su naseljavali levu obalu Dunava u oblasti današnje Rumunije[1].
Godine 584. Ardagast je u savezu sa avarskim kanom Bajanom, predvodeći veliku vojsku Slovena napao Balkanske provincije Vizantije. Stigli su u tom pohodu sve do zidina Carigrada, ali su na na kraju poraženi strane vizantijske vojske predvođene vojskovođom Komentiolom. Ardagastova vojska se povukla nakon toga na obale Dunava[2].
Godine 585. Ardagan ponovo napada podunavske zemalje Vizantije i tom prilikom uzimajući mnogo plena, nastavlja preko Jedrena do Turske) gde ponovo poražen od Komentiolovih trupa se povlači preko Dunava.
Teritorija koju su zaposeli nazivala se Ardagastova zemlja što nesumnjivo svedoči o njegovom uticaju i moći. Na ovoj teritoriji on je bio pre svega vojni zapovednik i civilni starešina veće oblasti koja nosi njegovo ime. Sa ovakvim ovlašćenjima Ardagast bi prema terminologiji vizantijskih pisaca bio arhont, a možda i kralj (reks) kako su u ranom srednjem veku nazivali varvarske vladare.
Godine 593. Ardagast predvodi Slovene u napadu na vizantijsku oblast Trakiju. Vizantijski vojskovođa Prisk sa velikom armijom prelazi Dunav i iznenada napala posede Ardagasta. Ardagast uspeva da pobegne, ali gubi svoje posede. Mnogi Sloveni bivaju zarobljeni i poslati u Vizantiju.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Constantinescu, Miron; Pascu, Ștefan; Diaconu, Petre (1975). Relations Between the Autochthonous Population and the Migratory Populations on the Territory of Romania: A Collection of Studies (na jeziku: engleski). Editura Academiei Republicii Socialiste România.
- ^ Simocatta, Theophylactus (1996). Istoriâ. Sergej Petrovič. Kondrat'ev. Moskva: Arktos. OCLC 803955106.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Teofilakt, Simokat Istorija. 1996. ISBN 5855511411 nevažeći ISBN. стр. 272..
- Теофан Византијски, Летописи од Диоклетиана до цара Михаила и сина његовог Теофилакта. 2005. ISBN 978-5-94460-024-0. str. 608..
- Kulakovski A. Istorija Vizantije Tom 2. 518—602. 2003. ISBN 978-5-89329-619-8. str. 400..
