Arijel (satelit)

Arijel
Crno-bela slika Arijela koju je načinila sonda Vojadžer 2.
Planeta	Uran
Otkriće
Otkrio	Vilijam Lasel
Datum otkrića	24. oktobar 1851.
Karakteristike orbite
Apoapsis	191.130 km
Ekcentricitet	0,0012
Period revolucije	2,520379
Period rotacije	2,520379 Tage
Nagib	0,041
Fizičke karakteristike
Srednji poluprečnik	1157,8 ± 1,2 (1162,2 × 1155,8 × 1155,4) km
Površina	4.211.000 km²
Masa	1,353 ± 0,120 × 1021 kg
Gustina	1,66 ± 0,15 g/cm³
Magnituda	13,70

Arijel je četvrti najveći od 27 poznatih Uranovih satelita. Arijel kruži i rotira u ekvatorijalnoj ravni Urana, koja je skoro normalna na orbitu Urana, pa ima ekstremni ciklus godišnjih doba.

Arijel je otkrio Vilijam Lasel oktobra 1851. a nazvana je po dva lika iz romana Aleksandra Poupa i Vilijama Šekspira. Do 2013. najveći deo poznatih činjenica o Arijel dobijeno je od jednog preleta pored Urana koji je obavila letelica Vojadžer 2 1986, koja je uspela da uslika oko 35% površine satelita. U ovom trenutku nema aktivnih planova da se pošalje letelica da bi detaljno proučila Arijel, iako se različiti koncepti kao što su Uranovi orbiteri i sonde predlažu sa vremena na vreme.

Nakon Mirande, Arijel je drugi najmanji od Uranovih pet glavnih zaobljenih satelita, i drugi najbliži svojoj planeti. Arijel je među najmanjima od 19 poznatih sfernih satelita u Sunčevom sistemu (14. po redu). Veruje se da se sastoji od približno jednakih delova leda i stenovitog materijala. Kao i svi Uranovi sateliti, i Arijel je verovatno obrazovan od prstena koji je okruživao planetu ubrzo nakon njenog formiranja, i, kao i drugi veliki sateliti, verovatno je diferenciran, sa unutrašnjim jezgrom od kamena kog okružuje ledeni omotač. Arijel ima složenu površinu koja se sastoji od prostranih terena prošaranih kraterima, sistemom brazdi, kanjona i grebena. Površina pokazuje znake skorije geološke aktivnosti nego kod drugih Uranovih satelita, najverovatnije zbog plimnog zagrevanja.