Pređi na sadržaj

Barbara Kriger

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Barbara Kriger
Lični podaci
Datum rođenja(1945-01-26)26. januar 1945. (79 god.)
Mesto rođenjaNjuark (Nju Džerzi), SAD
Umetnički rad
Poljemultimedijalna umetnost

Barbara Kriger (engl. Barbara Kruger; Njuark, 26. januar 1945) američka je konceptualna umetnica i kolažist poznata po karakterističnim kolažima koji se sastoji od crno-belih fotografija, prekrivenih deklarativnim natpisima, bele boje na crvenom Futura Bold Oblique ili Helvetica Ultra Condensed tekstu.[1] Fraze u njenim radovima su smele deklarativne izjave moći, identiteta, konzumerizma i seksualnosti, koje često uključuju i zamenice kao što su „ti”, „tvoj”, „ja”, „mi” i „oni”. Krigerini umetnički mediji uključuju fotografiju, skulpturu, grafički dizajn, arhitekturu, kao i video i audio instalacije.

Krugerova živi i radi u Njujorku i Los Anđelesu, a radi kao emerit profesorica novih žanrova na UCLA školi za umetnost i arhitekturu. Godine 2021. Krigerova je uvršten na godišnju listu 100 najuticajnijih ljudi časopisa The Times.[2]

Život i karijera[uredi | uredi izvor]

ođena je 1945. godine u radničkoj porodici,[3][4][5] u Njuarku, Nju Džersi, od oca hemijskog tehničara za Šel Oil,[6] i majke pravnog sekretara.

Po zavrđetku srednje škole (Weequahic High School),[7] upisla je Univerzitet u Sirakuzi, ali ga je napustila nakon godinu dana zbog smrti njenog oca.[6] Nakon godina skloovanja na Univerzitetu Sirakuza, 1965. godine, studirala je jedan semstar Pirsonsovu školu dizajna u Njujorku. Tokom narednih deset godina, Krigerova se etablirala dok se bavila grafičkim dizajnom za časopise i uređivanjem slobodnih slika, kao i dizajnom omota za knjige.[8]

Do kasnih 1960-ih, zainteresovala za poeziju i počela je da pohađa čitanje poezije, kao i da piše sopstvenu poeziju. Dok je bila na Pirsonsovoj školi dizajna, Krigerova je studirao umetnost i dizajn kod Diane Arbus i Marvina Izraela, a ubrzo je dobila i posao dizajna u Condé Nast Publications.[9] Ubrzo nakon toga, Kruger je dobila položaj glavnog dizajnera za narednu godinu. U početku je radila kao dizajner u Mademoiselle, a kasnije je prešla da radi honorarno kao urednik slika za House and Garden i druge publikacije.[8] Takođe je pisala filmske, televizijske i muzičke kolumne za neke magazine na predlog svoje prijateljice Ingrid Siši.[10]

Krugerini najraniji radovi datiraju iz 1969. godine, kada je počela da stvara velike zidne zavese koje su uključivale materijale kao što su predivo, perle, šljokice, perje i trake. Ovi komadi su predstavljali feminističku rekultivaciju zanata tokom ovog perioda.[10]

Krigerova je u svojim kreacijama heklala, šila i slikala jarke i erotski sugestivne predmete, od kojih je neke kustos Marša Taker uvrstio na Vitni bijenale 1973. godine.[11] Inspiraciju za ove radove crpala je iz izložbe Magdalene Abakanovic u Muzeju moderne umetnosti. Iako su neka od ovih dela bila uključena na Vitni bijenalu, Krigerova je postala samosvojna i nezadovoljna u svojim radom.[12]

Godine 1976. napravila je pauzu u stvaranju onoga što je postalo apstraktnije, osećajući da je njen rad postao besmislen i bezuman.[2]

Zatim se preselila u Berkli u Kaliforniji, gde je predavala na Univerzitetu Kalifornija i bila inspirisana delima Voltera Benjamina i Rolana Barta.[10]

Godine 1977. vratila se stvaranju umetnosti, radeći sa sopstvenim arhitektonskim fotografijama i objavila umetničku knjigu Picture/Readings 1979. godine.[13][14]

Na početku svoje umetničke karijere, Krigerova se navodno osećala uplašeno ulaskom u njujorške galerije zbog preovlađujuće atmosfere umetničke scene koja, prema njoj, nije prihvatala „naročito nezavisne, nemazohističke žene“.[10] Međutim, rano je dobila podršku za svoje projekte od grupa kao što je Public Art Fund, što ju je podstaklo da nastavi da se bavi umetnošću.[15] Tokom ranih 1989-ih prešla je na stvaranje kolaža.

Delo[uredi | uredi izvor]

Belief+Doubt (2012) u Muzeju Hirshhorn i Sculpture Garden
Delo Barbare Kriger u Stedelijk Museum Amsterdam

Savladavanjem poznate i komercijalne dizajnerske sfere oglašavanja, Krigerin rad je postao široko dostupan, a njena provokativna poruka odjekivala je na bilbordima ili u časopisima. Umetnica je uvek pametno nadgledala prilično široku distribuciju svog rada – torbe, razglednice, majice i tako dalje – brišući granice između umetnosti i komercijalnosti, ali na taj način nastavljajući da skreće pažnju na veća pitanja. Krigerin rad je uvek u suštini pokušavao da dovede u pitanje i ospori naše pojmove identiteta i izvora moći sa kojima smo suočeni. Kasnije u svojoj karijeri, nastavila da razvija ove teorijske koncepte u svom konceptualnijem radu, za koji Krigerova kaže...nikada nisam mislila da mogu biti umetnik u smislu 'sveta umetnosti'. (...) ali moj posao dizajnera se prilično brzo pretvorio u moj rad kao umetnika.[1]

Kasniji radovi[uredi | uredi izvor]

Tokom 1990-ih, Krigerina umetnost je evoluirala, a njen metod kolaža postepeno je zamenila digitalna tehnologija sa elektronski izgrađenim instalacijama, ali i dalje zasnovana na njenim suštinskim političkim sloganima. Stvarajući u doba stalne digitalizacije i kulturnih promena, Krigerova je postala opčinjena rijaliti televizijskim emisijama i skoro postala zavisna od vesti, koje su je inspirisala da uvede i istraži pojam sumnje u svoju umetnost, reagujući na složene mreže moći koje definišu društvene odnose.[1]

U narednim decenijama, Krigerova je počeo da stvara okruženja koja će posmatrača potopiti jezikom, povremeno kroz zvučne video projekcije i zvuk, ili,

kao u Hiršhorn muzeju, kroz vinilne instalacije koje pokrivaju čitav prostor sloganima i pitanjima. Njene velike instalacije specifične za lokaciju postavljene su širom sveta, npr. u Muzeju umetnosti okruga Los Anđeles, u Schirn Kunsthalle u Frankfurtu, ili u Stedelijk muzeju u Amsterdamu.[1]

U ranimgodina 21. veka, u okviru izložbe Schirn Kunsthalle Kupovina: vek umetnosti i potrošačke kulture, Krugerova je prekrio fasadu robne kuće u Frankfurtu na kojoj je na nemačkom pisalo: Želiš to. Ti to kupi. Zaboravljaš.

Počevši od 1990. godine, umetnica je kreirala i započela svoj javni umetnički projekat Untitled (Pitanja ili pitalice), postavljajući pitalice širom Los Anđelesa, koji je nastavila u ediciji Frieze L.A za 2020. godinu. Un njemu je umetnica predstavila seriju od 20 pitanja sa ciljem da izazove građanski diskurs prikazan na civilnim obeležjima, uličnim transparentima i javnim prostorima širom grada, uključujući poruke kao što su:[1]

Bez naslova (Barbara Kriger) i Vacina (Roberto Barn)
  • Šta misliš ko si ti?
  • Ko umire prvi?
  • Ko se poslednji smeje?

Danas se Barbara Kriger smatra jednom od najuticajnijih i najuspešnijih umetnica našeg vremena, koja radi u različitim disciplinama i koristi moć reči da izazove osnovu svih društvenih, političkih i kulturnih konstrukcija.[1]

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

Umetnica je 2005. godine nagrađena Zlatnim lavom za životno delo na 51. Venecijanskom bijenalu, gde je oblepila italijanski paviljon porukama, među kojima i „Priznajte da ništa ne krivite svakoga“. Krigerine poruke su imale za cilj da skrenu pažnju na aktuelna dešavanja i kritikuju strukture moći uz uvođenje egzistencijalnih refleksija.

Bibliografija[uredi | uredi izvor]

  • My Pretty Pony (1989), text by Stephen King, illustrations by Barbara Kruger, Library Fellows of the Whitney Museum of American Art
  • Barbara Kruger: 7 January to 28 January 1989 by Barbara Kruger, Mary Boone Gallery, 1989
  • Barbara Kruger: 5 January to 26 January 1991 by Barbara Kruger, 1991
  • Remote Control: Power, Cultures, and the World of Appearances by Barbara Kruger, 1994
  • Love for Sale by Kate Linker, 1996
  • Remaking History (Discussions in Contemporary Culture, No 4) by Barbara Kruger, 1998
  • Thinking of You, 1999 (The Museum of Contemporary Art, Los Angeles)
  • Barbara Kruger by Angela Vettese, 2002
  • Money Talks by Barbara Kruger and Lisa Phillips, 2005
  • Barbara Kruger by Barbara Kruger, Rizzoli 2010

Filmovi i video[uredi | uredi izvor]

  • "The Globe Shrinks". 2010
  • "Pleasure, Pain, Desire, Disgust". 1997
  • "Twelve". 2004
  • Bulls on Parade video klip, Rage Against the Machine (1996)
  • "Art in the Twenty-First Century". 2001
  • "Cinefile: Reel Women". 1995
  • "Picturing Barbara Kruger". 2015[16]

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ Martin, Naomi (2020-09-18). „Female Iconoclasts: Barbara Kruger”. Artland Magazine (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-12. 
  2. ^ a b „Barbara Kruger: The 100 Most Influential People of 2021”. Time (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-12. 
  3. ^ Hyman, Paula E., Moore, Deborah Dash (1998). Jewish Women in America. An Historical Encyclopedia. New York, NY: Routledge. Sponsored by The American Jewish Historical Society. ISBN 0-415-91934-7. (from page 764)
  4. ^ Dashkin, Michael (February 27, 2009). "Barbara Kruger, b. 1945". Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia.
  5. ^ Drohojowska-Philp, Hunter (October 17, 1999). "She Has a Way With Words" Los Angeles Times.
  6. ^ a b Kruger, Barbara (2000). Thinking of You. Cumberland, Rhode Island, U.s.a.: Cumberland, Rhode Island, U.S.A.: Mit Pr. str. 27, 29—31, 112. ISBN 0262112507. 
  7. ^ Witzling, Mara Rose (1994). "+weequahic Voicing Today's Visions: Writings by Contemporary Women Artists. p. 265. Universe. ISBN 0-87663-640-7. Retrieved March 5, 2012. "Barbara Kruger B. 1945 ..."
  8. ^ a b „Biography – Barbara Kruger – Photograph Collage, Advertising, Slogans, Art”. Barbara Kruger. Pristupljeno 2014-07-30. 
  9. ^ „Barbara Kruger, American (1945– )”. Rhode Island Gallery. 2017-03-17. 
  10. ^ a b v g Kruger, Barbara (2000). Thinking of You. Cumberland, Rhode Island, U.s.a.: Cumberland, Rhode Island, U.S.A.: Mit Pr. pp. 27, 29–31, 112. ISBN 0262112507.
  11. ^ Facebook; Twitter; options, Show more sharing; Facebook; Twitter; LinkedIn; Email; URLCopied!, Copy Link; Print (1999-10-17). „She Has a Way With Words”. Los Angeles Times (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-12. 
  12. ^ „RoGallery: Original Art On Sale - Paintings, Prints & Sculptures”. RoGallery (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-12. 
  13. ^ „BARBARA KRUGER (B. 1945)”. www.christies.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-12. 
  14. ^ „Barbara Kruger”. Interview Magazine (na jeziku: engleski). 2013-02-13. Pristupljeno 2022-08-12. 
  15. ^ „Barbara Kruger”. Interview Magazine (na jeziku: engleski). 2013-02-13. Pristupljeno 2022-08-12. 
  16. ^ „Picturing Barbara Kruger directed by Pippa Bianco”. 11. 11. 2014. Pristupljeno 2016-02-27 — preko Vimeo. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Барбара_Кригер&oldid=27529691”