Bernando Arimondi
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Dodavanje vikiveza, prebacivanje u perfekat. |
| Bernando Arimondi | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum smrti | 1287. |
| Mesto smrti | verovatno Đenova, Đenovška komuna |
| Starešina Đenove | |
| Redosled | 11. |
| Godine | 1274-1287. |
| Prethodnik | Gvaltero da Vezano |
| Naslednik | Opitstsino Fijeski |
| Biskup Đenove | |
| Redosled | 11. |
| Godine | 1274-1287. |
| Prethodnik | Gvaltero da Vezano |
| Naslednik | Opitstsino Fijeski |
Bernando Arimondi (†1287), bio je biskup Đenove i starešina njene komune u periodu od 1274 do 1287. godine. Za vreme njegove vladavine Đenova je postala pomorska sila.
Rat gvelfa i gibelina za grad Asti[uredi | uredi izvor]
Njegov prethodnik Gvaltero je kao plaćenik vizantijskog cara Mihajla VIII Paleologa 1272. godine podigao pobunu da bi se oslobodio vlasti Kraljevstva Sicilije, ali je umro 1374. godine. Bernando je kao njegov naslednik nastavio sa pobunom. Kralj Sicilije Karlo I Anžujski je pokušao da invazijom uguši pobunu, ali je 12. decembra 1275. godine poražen u bici kod Rokavinje. Tada su Gibelini zavladali severnom Italijom, Karlo je bio primoran da se povuče iz Pijemonta. Papa Grgur nije bio zadovoljan pa je čitavu severnu Itliju predao svetom rimskom caru Rudolfu I Habzburškom. Bernando je posle toga postao Gvelf.[traži se izvor]
Rat protiv Pize[uredi | uredi izvor]
Početak rata[uredi | uredi izvor]
Godine 1282. gibelinska Piza je napala Korziku, a Bernando joj je 1384. godine objavio rat. Još i pre objave rata došlo je do sukoba. Prvi sukob se desio još 1282. godine, kada su Đenovljani blokirali Pizansku trgovinu na reci Arno. Posle toga 1283. godine su se izvodine pripreme za rat. Piza je skupila sve kapetane iz moćnijih porodica Toskane, a od njih su samo Andreoto Saraceno i Alberto Morozini krenuli u bitku sa vladarem Pize, Ugolinom. Đenovljani su spremili 120 galija od kojih su pola bili iznajmljeni. U rat je pošlo oko 16 000 Đenovljana. Đenovljani su napali Porto Tores i Sisari na Sardiniji. U to vreme Đenovljanski mornari su pobedili Pizanske mornare na putu za Vizantiju. Đenovljani su blokirali Porto Pisano. Benedeto I Zakarija, admiral Đenove je u Porto Toresu skupio 30 brodova da bi opseo Sisari.
Bitka kod Melorije[uredi | uredi izvor]
Benedetu se pridružio Korado Spinola sa admiralom Oberto Dorija. Đenovljani su se razdvojili na tri flote. Na prvoj liniji je bilo 58 galija, na drugoj 22 galije, a u pozadini 8 brodova (većinom iznajmljenih). U centru i na prvoj liniji je bio je bio Oberto, na desnom krilu i u pozadini Korado, a na levom krilu i na drugoj liniji Benedeto.
U to vreme u borbu je polazila i pizanska flota u kojoj je bilo 72 galije, ali su kasnije pošli jer je nadbiskup Pize ih po Ugolinovom naređenju, blagoslovi. Đenovljani su se u bici kod Melorije i ukrcali se na Pizanske brodove. Za ovu pobedu je najviše bio zaslužan Benedeto, koji je napao Pizu sa boka. U borbi je poginulo 5 000 pizanskih moranara i zarobljeno oko 10.000 njih. U borbi je Ugolino izgubio oko 36 galija, Alberto Morozini je bio zarobljen, a Ugolino se jedva izvukao. Neki izvori tvrde da je do poraza pize došlo zbog izdaje.
Novi rat protiv Pize i smrt[uredi | uredi izvor]
Đenova, Firenca i Luka nisu dozvolili Pizi da se oporavi, već 1286. godine ponovo su napali Pizu da bi u njoj na vlast doveli Gvelfe. Ugolino ih je smirio tako što im je dao po nakoliko zamkova. Odredbama mira svi zarobljeni mornari Pize u bici kod Melorije su oslobođeni. Na samrti 1287. Bernando je objavio rat Pizi i ubrzo posle toga je umro.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Franc Kurovski: Đenova je bila moćnija. Istorija pomorskih sila,. Univerzitet, Minhen. 1986. ISBN 978-3-88199-684-6.