Bisus
Bisus je fina i sjajna drevna tkanina koju su nazivali i morska svila, jer su se vlakna, od kojih je tkana, dobijali od filamenta morskih školjki.[1]
Karakteristike tkanine[uredi | uredi izvor]
Tkanina je izuzetne finoće, zlatne boje i sjaja. Veoma je jaka ali u isto vreme transparentna, menja boju u zavisnosti od ugla gledanja, njen sjaj daje utisak sličan hologramu. Nije rastvorljiva u vodi i otporna je na slabe kiseline, baze i alkohol. Ne može se crtati po njoj jer ne zadržava pigmente. Izložena visokim temperaturama topi se slično kao ljudska kosa.
Etimologija[uredi | uredi izvor]
Prema Oksfordovom rečniku[2], reč potiče od stare hebrejske reči būts ili butz (בוץ) koja označava belo vlakno ili tkaninu, što je srodno aramejskom bus i arapskom bāḍ i ima slično značenje (označava belo). Ova reč je preuzeta u latinskom kao byssus i u grčkom (βύσσος) u značenju „žućkasti lan“, a odnosila se i na vlakno dobijeno od lana, ali su kasnije pisci ovu reč koristili za pamuk, kao i svilu, smatranu nekom vrstom pamuka.[3]
Biologija[uredi | uredi izvor]
U biologiji bisus je supstanca koju stvaraju školjke lat. Pinna nobilis, lat. Mytilidae familija i od slatkovodnih lat. Dreissenidae a koja se stvrdnjava u dodiru sa vodom stvarajući vlakna. Ovu supstancu luči žlezda na stopalu, a njena uloga je da pričvršćuje životinju za podlogu.[4]
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
U Italijanskoj crkvi Manoppello, nalazi se „Veronika“, tkaninana, na kojoj je lik Isusa.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Manoppello: Sveto lice”. Arhivirano iz originala 31. 01. 2016. g. Pristupljeno 23. 01. 2016.
- ^ Oxford English Dictionary (2nd изд.). Oxford University Press. 1989..
- ^ Henry George Liddell; Robert Scott, Henry Stuart Jones, and Roderick McKenzie (1996). A Greek-English Lexicon (9th izd.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-864226-8.
- ^ Markon E, Monđini M. 2000. Sve životinje sveta. IKP Evro, Beograd.
