Bitka kod Pančeva
| Bitka kod Pančeva | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Mađarske revolucije | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Srpska Vojvodina |
 Kraljevina Ugarska | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Stevan Knićanin | Erne Kiš | ||||||
| Jačina | |||||||
|
8.000–10.000 40 topova | nepoznato | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznati | nepoznati | ||||||
Bitka kod Pančeva ili Nadelska bitka (mađ. Pancsovai ütközetben) bila je bitka u okviru Mađarske revolucije u kojoj su se sukobile vojska Srba iz Vojvodine pod komandom Stevana Knićanina i mađarska vojska pod komandom Ernea Kiša. Srbi su u ovoj bici odneli pobedu.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Mađarski general Kiš, pobednik kod Perleza krenuo je 2. januara 1849. sa svojim trupama u napad na Pančevo. U Pančevu su Mađare dočekali Srbi predvođeni Stevanom Knićaninom. Razvila se žestoka borba u kojoj su Srbi uspeli da odbiju više napada mađarske konjice i pešadije. Kada je Knićanin primetio kolebanje u mađarskoj vojsci, naredio je protivnapad. Dobrovoljci iz Srbije i pančevački gardisti su s takvom žestinom krenuli u napad, da su se mađarski vojnici razbežali po snežnim trščarama u okolini. Vajda Janoš, mladi pesnik i učesnik napada na strani Mađara, napisao je da je „povlačenje Mađara ličilo na povlačenje Napoleona iz Rusije”.
Posle bitke[uredi | uredi izvor]
Posle pobede kod Pančeva Srbi su 19. januara oslobodili Vršac i Belu Crkvu. Knićanin je proglašen počasnim građaninom Pančeva. Pored Stevana Knićanina, još mnogi borci su se istakli hrabrošću među koje spada kapetan Adam Kosanić.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Mađarska vojska 1848-1849. -
Uniforma konjice Mađarske vojske -
Kape Mađarske vojske -
Stevan Knićanin -
Pištolji i sablje vojvode Stevana Knićanina -
Srpski vojnik šajkaš -
General Kiš -
Mađarski top
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Srbi i revolucija 1848—1849, Ilustrovana vojna istorija, Dušan M. Babac, str. 38—39
