Vjekoslav Vrančić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vjekoslav Vrančić
Datum rođenja(1904-03-25)25. mart 1904.
Mesto rođenjaLjubuški, Austrougarska
Datum smrti25. septembar 1990.(1990-09-25) (86 god.)
Mesto smrtiRamos Mehija, Argentina

Vjekoslav Vrančić (25. mart 1904 - 25. septembar 1990) bio je visoki ustaški funkcioner u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj (NDH). Nakon proglašenja NDH 1941. obavljao je dužnost zamenika ministra cpoljnih poslova, a 1942. Ante Pavelić ga je imenovao za izaslanika pri Drugoj italijanskoj armiji. Na tom položaju pregovarao je s predstavnicima JVuO Jevđevićem, Grđićem i Kraljevićem.[1] Zatim je služio kao zamenik u ministarstvu unutrašnjih poslova NDH, "tijelu neposredno odgovornom za koncentracijske logore i represivni državni aparat".[2] Vrančića je "odlikovao Adolf Hitler za zasluge u planiranju koncepta masovne deportacije".[3]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Vrančić je bio jedan od Pavelićevih ljudi od najvećeg poverenja i saučesnik brojnih važnih političkih i vojnih događaja u Bosni i Hercegovini. Vrančić je bio ustaški zvaničnik koji je izdavao dekrete o nepostojanju muslimanskog naroda, za koje je tvrdio da su Hrvati islamske vjeroispovesti.[4] Eugen Dido Kvaternik, visoki ustaški zvaničnik, napisao je za Vrančića: "Za cijelo vrijeme mog službovanja, a i kasnije, dr. Vrančić bio je slijepi instrumenat Pavelićevih osobnih intriga. Paveliću je bila dobro poznata Vrančićeva prošlost, no trebao je kompromitiranog roba. Tu leži tajna intimnih odnosa dr. Pavelića i njegova najgrlatijeg paladina. Posebno ružnu ulogu odigrao je kao Povjerenik kod bivše talijanske vojske. U doba kad su postrojbe talijanske vojske odpremale na tisuće nevinih Hrvata u talijanske (...) Dr. Vrančić je bio, naime, u to doba doušnik Vladete Milićevića, kraljevskog redarstvenog atašea, koji bi Vrančića za pojedine vijesti i podatke nagrađivao iznosima od 10-15 austrijskih šilinga".[5] Vrančić je kao Pavelićev predstavnik imao zaduženje da pomogne osnivanje divizije "Hrvatske Vafen-SS Divizije" s visokim oficirima SS-a u Zagrebu 5. maja 1943.[6] U ustaškoj vojsci je stigao do čina majora, no značajnije je njegovo obavljanje dužnosti zamenika ministra spoljnjih poslova, a kasnije i dužnosti ministra rada NDH.

Da bi omogućio predaju ustaškog režima zapadnim Saveznicima, Pavelić je poslao Vrančića (s Andrijom Vrkljanom kao prevoditeljem) Vrhovnom zapovedniku Savezničkih snaga u Italiji, koji ih je obojicu uhapsio.[7] Vrančiću je omogućeno da se uz pomoć tajne službe SAD skloni u Vatikan.[8]

Vrančić je otišao u Argentinu koristeći falsifikovane dokumente koje je nabavio uz pomoć Krunoslav Draganovića. U Argentini je ostao sve do svoje smrti u Buenos Ajresu 1990. Bio je aktivan u neoustaškom pokretu u Argentini gde je postao potpredsednik tzv. hrvatske "vlade u egzilu" na čijem je čelu bio Ante Pavelić.[9] Vrančić je bio uključen i u terorističke aktivnosti koje su sprovodile ekstremna desničarska udruženja u Argentini. Zbog njegovih aktivnosti Vrančiću je 1974. bio odbijen ulazak u Australiju.[10] U Argentini je osnovao časopis Hrvatski narod.

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Enver Redzic, Bosnia and Herzegovina in the Second World War, Psychology Press, 2005, str. 150
  2. ^ Mark Aarons, John Loftus, Unholy Trinity: The Vatican, The Nazis, and The Swiss Banks, Macmillan, 1998, str. 102.
  3. ^ "Decorated by Hitler in honor of his planning skills at the work of mass deportation". Enrique Krauze, Redeemers: Ideas and Power in Latin America, Harper Collins, 2011, str. 287.
  4. ^ Enver Redzic, Bosnia and Herzegovina in the Second World War, Psychology Press, 2005, str. 177.
  5. ^ Eugen Dido Kvaternik, Sjećanja i zapažanja: 1925-1945: prilozi za hrvatsku povijest, Starčević, 1995, str. 148.
  6. ^ Shaul Shay, Islamic Terror and the Balkans, Transaction Publishers, 2008, str. 30-31.
  7. ^ Jozo Tomasevich, War and Revolution in Yugoslavia, 1941-1945: Occupation and Collaboration, Stanford University Press, Oct 1, 2002, str. 753.
  8. ^ Stephen Dorril, MI6: Inside the Covert World of Her Majesty's Secret Intelligence Service, Simon and Schuster, May 21, 2002, str. 354.
  9. ^ Uki Goñi, ODESSA -- Smuggling the Nazis to Perón's Argentina, Granta, New York, 2002, str. 214.
  10. ^ Croatia press, Volumes 30-33, Croatia Press, 1977, str. 14.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Вјекослав_Вранчић&oldid=26846610”