Gej i Lezbijsko Kraljevstvo
| Gej i Lezbijsko Kraljevstvo Ostrva Koralnog mora engl. Gay & Lesbian Kingdom of the Coral Sea Islands | |
|---|---|
 Zastava | |
Himna: „I Am What I Am” | |
| Glavni grad | Heven, Kejto ostrvo |
| Službeni jezik | engleski, španski |
| Vladavina | |
| Oblik države | Parlamentarna monarhija |
| — Car | Dejl Parker Anderson |
| Istorija | |
| | |
| — Osnovanje | 14. jun 2004. |
| — Raspad | 17. novembar 2017. |
| Geografija | |
| Površina | |
| — ukupno | / km2 |
| Stanovništvo | |
| — | / |
| — gustina | / st./km2 |
| Ekonomija | |
| Valuta | Evro (€) (predloženo) |
| Ostale informacije | |
| Vremenska zona | UTC +10 |
Gej i Lezbijsko Kraljevstvo (engl. Gay and Lesbian Kingdom),[1] zvanično Gej i Lezbijsko Kraljevstvo Ostrva Koralnog mora (engl. Gay and Lesbian Kingdom of the Coral Sea Islands), još poznato i kao Gej Kraljevstvo Ostrva Koralnog mora (engl. The Gay Kingdom of the Coral Sea) je bila samoproglašena mikronacija osnovana u znak protesta od strane gej aktivista iz Australije. Proglašena je 2004. kao odgovor na odluku australijske vlade da odbije da prizna istopolne brakove. Osnovana je na Australijskoj prekomorskoj teritoriji Ostrva Koralnog mora, nenaseljenim ostrvcima istočno od Velikog koralnog grebena.[2] Kraljevstvo se raspalo 17. novembra 2017. pošto je na referendumu za legalizovanje istopolnih brakova pobedila opcija za.[3]
Teritorija ostrva Koralnog mora je prekomorska teritorija Australije koju sačinjava grupa malih i uglavnom nenaseljenih ostrva u Koralnom moru, severozapadno od Kvinslenda, u Australiji. Teritorija pokriva 780.000 km² i većinu nje čini okean. Prostire se na jugu i istoku do granice Velikog koralnog grebena. Najviša tačka teritorije je na Kejto ostrvu. Prestonica Kraljevstva je bio kamp na ostrvu Heven.[4]
Istorija Ostrva Koralnog mora[uredi | uredi izvor]
Ostrva su prvi put mapirana 1803. godine. 1870-ih i 1880-ih, na ostrvima se kopalo za mineral gvano, ali nedostatak pijaće vode je onemogućavalo dugoročno naseljivanje ostrva.[4] Postaju teritorija Australije 1969. Zakonom o Ostrvima Koralnog mora (pre toga, smatrala su se delom Kvinslenda). Godine 1997, teritorija je proširena da uključuje Elizabetin greben i Greben Midlton koji su bili skoro 800km južno od tadašnje granice, u Tasmanskom moru.
Osnovanje Kraljevstva[uredi | uredi izvor]
Inicijativu da se osnuje gej kraljestvo je preuzeo Metju Brigs, član Brizbejsnog gej i lezbijskog prajd festivala 2003. Gej aktivisti su verovali da bi promena u zakonu o braku, naročito planirana promena od strane vlade Australije da izmeni zakon tako da brakovi istopolnih parova koji su bili venčani izvan države ne budu priznati, uzela od homoseksualaca pravo da budu tretirani jednako.[5]
Na osnovu zakona sticanja bez osnova (ako je nešto uzeto bez opravdanja, mora da se nadoknadi) i prateći međunarodna zakone, koji tvrde da „potlačeni ljudi prekomorskih teritorija imaju pravo na samovladavinu i samoopredeljenje”, aktivisti su uzeli „teritorijalnu naknadu” tako što su osnovali nezavisnu gej državu, prisvajajući Ostrva Koralnog mora kao svoju teritoriju.[5]
Proglašenje nezavisnosti[uredi | uredi izvor]
Dana 14. juna 2004, ploveći na brodu Gejflauer (referenca na Mejflauer), aktivisti su uzdigli zastavu duginih boja i proglasili Ostrva Koralnog mora nezavisnom državom gejeva i lezbijki.[5] Na severoistočnom delu Kejto ostrva stoji spomen-ploča koja obeležava ovaj događaj i na kojoj piše:
„Na 14. dan juna 2004, na najvišoj tački Koralnog mora, car Dejl Parker Anderson je podigao gej duginu zastavu i proglasio ostrva Koralnog mora domovinom gejeva i lezbijki sveta. Nek Bog sačuva našeg kralja!"[5]
S odlukom da postanu nezavisni od Australije, osnivači kraljevstva su napisali nacrt proglašenja nezavisnosti. Uvod u tekst kaže:[5]
„Homoseksualci su svuda iskreno nastojali da se stope u društveni život okolnih zajednica i da budu jednako tretirani. Nije nam dozvoljeno da to radimo. Uzalud smo mi odani rodoljubi, naša lojalnost ponegde ide do krajnosti; džabe žrtvujemo život i imovinu kao i naši sugrađani; uzalud se trudimo da u nauci i umetnosti uvećamo slavu naše rodne zemlje, ili njeno bogatstvo trgovinom. U zemljama u kojima smo vekovima živeli, još uvek smo obeleženi kao stranci.... U svetu kakav je sada i na neodređeno vreme.... Mislim da nećemo biti ostavljeni na miru”[5]
Deklaracija koja je isnpirisana Deklaracijom nezavisnosti SAD još kaže: „Smatramo da su ove istine očigledne, da su svi ljudi stvoreni jednaki, da ih je njihov tvorac obdario određenim neotuđivim pravima, među kojima su život, sloboda i težnja za srećom.”[5]
Aktivisti su osnovali kamp na Kejto ostrvu koje su nazvali Heven (prev. Raj, po gej klubu Heven u Londonu) koju su proglasili prestonicom. Himna države je bila „I Am What I Am”.[6]
Vođa demonstranata, Dejl Parker Anderson je izabran za Upravitelja teritorije i proglašen za cara kraljevstva po njegovoj nezavisnosti.
U šemi sličnoj Izraelskom Zakonu povratka, osoba bi automatski dobila pravo da živi u državi i može da dobije državljanstvo Gej i Lezbijskog Kraljevstva Ostrva Koralnog mora time što je gej ili lezbijka.[7]
Kranjevstvo je izdalo svoje prve markice u julu 2006. godine. „sa ciljem stvaranja reputacije među filateličkim bratstvima”. Na sajtu kraljevstva je navedeno da su turizam, ribolov i filateličke prodaje jedine ekonomske aktivnosti države. Ipak, plivanje hodanje po grebenima, ronjenje u lagunama, posmatranje ptica, sakupljanje školjki i istraživanje olupina brodova su bile neekonomske aktivnosti pod finansiranjem gej vlade.[7]
Međunarodni odnosi[uredi | uredi izvor]
Osim protestanata, ostrva su bila nenaseljena i nezavisnost države nije priznata od strane Australije ili bilo koje druge vlade. Ujedinjene nacije su nastavile da priznaju Ostrva Koralnog mora kao teritoriju Australije.[8][9][10] 13. septembra 2004, Gej Kraljevstvo je objavilo rat Australiji.[11]
U maju 2010, Dejl Anderson je pozvan na Sidnejsku konferenciju za lidere svih mikronacija u svetu, kako bi se odredili načini na koje bi mogli da dobiju priznanje kao nezavisne države. Gej vlada je objavila da car neće prisustvovati konferenciji zato što Gej i Lezbijsko Kraljevstvo Ostrva Koralnog mora, koje je bilo prekomorska teritorija Australije, nije mikronacija.[2]
Dana 28. februara 2017, liberalni senator u Australiji Erik Abec se protivio tome što je zastava duginih boja bila okačena u Ministarstvu finansija[12][13] na osnovu toga da departmani vlade moraju da ostanu neutralni u političkim debatama. Svoje izlaganje je završio sledećim iskazom:
„... Ova zastava je zastava Gej i Lezbijskog Kraljevstva Ostrva Koralnog mora, koje je objavilo rat Australiji..."[14]
Korman se složio i rekao da „će se postarati da zastave neprijateljskih država neće biti okačene nigde u bilo kojoj zgradi vlade”.
Raspad[uredi | uredi izvor]
Godine 2016,[15][16] zvaničan sajt Gej i Lezbijskog Kraljevstva Ostrva Koralnog mora je dodalo link koji upućuje posetioce na Kampanju za jednakost, organizaciju koja je pozivala stanovnike Australije da učestvuju na referendumu o istopolnim brakovima, gde bi pobeda opcije za verovatno ohrabrilo Parlament Australije da legalizuje istopolne brakove.
Po odluci da se istopolni brakovi legalizuju, Kraljevstvo je raspušteno 17. novembra 2017.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Lezbejka ili lezbijka”. Kako se piše. Pristupljeno 14. 9. 2022.
- ^ a b Nick Squires (4. 5. 2010). „The world's micronations unite to demand recognition”. The Daily Telegraph. Pristupljeno 14. 9. 2022.
- ^ a b „Coral Sea Islands – De Facto”. defactoborders.org. Pristupljeno 14. 9. 2022.
- ^ a b Geoscience Australia. Coral Sea Islands Arhivirano 2006-08-21 na sajtu Wayback Machine
- ^ a b v g d đ e Hans Hafkamp (13. 1. 2005). „Gay Kingdom Declares War on Australia”. Gay-News. Arhivirano iz originala 23. 7. 2011. g. Pristupljeno 10. 8. 2011.
- ^ „GAY KINGDOM - Porn muscle men”. Arhivirano iz originala 18. 6. 2018. g. Pristupljeno 19. 7. 2015.
- ^ a b Ryan, John; Dunford, George; Sellars, Simon (2006). Micronations. Lonely Planet. str. 39—40. ISBN 1-74104-730-7.
- ^ „Gay and Lesbian Kingdom of the Coral Sea Islands (Queensland, Australië)”. Columbus. 22. 6. 2010. Arhivirano iz originala 21. 3. 2012. g. Pristupljeno 10. 8. 2011.
- ^ Talek Harris (22. 7. 2010). „Emperors, princes and Australia's league of mini-nations”. Sin Chew Daily. Pristupljeno 11. 8. 2011.
- ^ Nick Squires (24. 2. 2005). „Mini-states Down Under are sure they can secede”. The Daily Telegraph. Pristupljeno 11. 8. 2011.
- ^ „Gay & Lesbian Kingdom”. Arhivirano iz originala 18. 6. 2018. g. Pristupljeno 20. 6. 2015.
- ^ „Eric Abetz: Rainbow flag a 'hostile nation', according to conservative Liberal senator”. News.com.au. 28. 2. 2017. Pristupljeno 12. 7. 2019.
- ^ "Senator Eric Abetz criticises government department flying ‘hostile’ activist rainbow flag", Jess Jones, Star Observer, 28 February 2017.
- ^ "Finance and Public Administration Legislation Committee - 28/02/2017 - Estimates - FINANCE PORTFOLIO - Department of Finance", Hansard, p27, 28 February 2017.
- ^ „Gay & Lesbian Kingdom”. Arhivirano iz originala 10. 11. 2016. g. Pristupljeno 12. 7. 2019.
- ^ „Gay & Lesbian Kingdom”. Arhivirano iz originala 25. 12. 2016. g. Pristupljeno 12. 7. 2019.
Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]
- Dapin, Mark, "If at first you don't secede...", The Sydney Morning Herald – Good Weekend, 12 February 2005, pp. 47–50
- Lattas, Judy, "Queer Sovereignty: the Gay & Lesbian Kingdom of the Coral Sea Islands", Cosmopolitan Civil Societies journal, UTS September 2009
- Josh Butler (27 February 2017). "The Gay Kingdom" na sajtu Wayback Machine (arhivirano 28 april 2021)
- Nancy Podcast, "Make Australia Gay Again," WNYC Studios - "Nancy" Podcast, 20 April 2020
