Gnjilanska grupa OVK
Gnjilanska grupa je naziv za grupu kosovskih Albanaca pripadnika OVK koji su optuženi i osuđeni za „ubistava i svire zločine nad civilima Srbima i nealbancima u Gnjilanu, u drugoj polovini 1999. godine“.
Hapšenje[uredi | uredi izvor]
Dana 26. decembra 2008, 10 članova OVK je uhapsila srpska žandarmerija tokom pretresa 17 objekata u Preševu nakon više meseci praćenja ove grupe. Pripadnici grupe su pored zločina u Gnjilanu bili potnati i po drugim kriminalnim aktivnostima sa ciljem čišćenja srpskog življa i nealbanske populacije na Kosovu i Metohiji.[1]
Suđenje i sudska presuda[uredi | uredi izvor]
Suđenje Gnjilanskoj grupi je počelo 23. septembra 2009. godine. Tokom suđenja je saslušano 39 svjedoka. Odjeljenje za ratne zločine Višeg suda u Beogradu je 21. januara 2011. godine osudilo devetoricu pripadnika Gnjilanske grupe Oslobodilačke vojske Kosova na ukupno 101 godinu zatvora. Gnjilanska grupa je osuđena jer je sud utvrdio da su njeni pripadnici od juna do kraja septembra 1999. godine na teritoriji Gnjilana učestvovali u paljenju kuća, protivpravnom zatvaranju 153 civila, mučenju, većeg broja civila srpske i nealbanske nacionalnosti, usled čega su ubili najmanje 80 civila srpske i nealbanske nacionalnosti. Jedan dio žrtava od 34 civila se i dalje vode kao nestali. Presudu je izrekla sudija Snežana Nikolić-Garotić, i napomenula da je sud prema iznesenim dokazima utvrdio da su optuženi zločine počinili sa umišljajem, te da su ih „preduzimali sa ciljem da protjeraju Srbe sa Kosova“.
Zločin[uredi | uredi izvor]
Grupa je kidnapovala, silovala i ubijala Srbe na tri poznate lokacije u Gnjilanu tokom 1999. godine. Mnoge žrtve su ubijene u podrumu srednjoškolskog internata u Gnjilanu. Žrtve su najpre kidnapovane, a zatim odvođene u školu gde su svlačene, vezivane, ponižavane, nad njima je vršena tortura, sečeni su noževima (kastracija), na njih su stavljane plastične kese i vezivani su žicom, premlaćivani su metalnim štanglama, nokti su im čupani, silovani su i ubijani. Neke od žrtava su ubijane eksperimentišući kroz koliko tela može da prođe metak, a jedna starica je vezana za dva vozila koja su zatim pokrenuta u suprotnim pravcima. Sva tela su teško oštećena i sakrivena/bačena su na različite lokacije (poput Libočkog jezera ili su tela u delovima bacana u kontejne). Ozlede na svim telima pokazala su da se žrtve umrle usled ekstremne torture.[1]
Među žrtvama se nalaze deca (i bebe[2]), trudnice[2] i stare osobe.[traži se izvor]
Osuđeni za zločine[uredi | uredi izvor]
- Samet Hajdar, Selimon Sadiku i Aguš Memeši na po 15 godina zatvora,
- Nazif Hasani, Ahmet Hasani, Faton Hajdari i Burim Fazliju na po 10 godina zatvora,
- Ferat Hajdari i Kamber Sahiti na po osam godina zatvora
Pored osuđenih, najodgovorniji članovi „gnjilanske grupe“ su u bjekstvu: Fazlija Ajdarija, Redžepa Alija, Šaćira Šaćirija, Šefketa Muslija, Fadika Alija, Idriza Alija, Šemsija Nuhijua i Ramadana Halimija.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Indictment Against the KLA Butchers - De-Construct.net Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. jul 2011), Pristupljeno 31. 3. 2013.
- ^ a b Krici iz podruma strave | Dosije | Novosti.rs[mrtva veza], Pristupljeno 31. 3. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Radio-televizija Srbije: Gnjilanskoj grupi 101 godina zatvora 21. jan 2011. (jezik: srpski)
- Kosovo-Metohija: Zločini Gnjilanske grupe 1. februar 2010. (jezik: srpski)
- Radio-televizija Republike Srpske: „Gnjilanskoj grupi“ 101 godina zatvora 21.01.2011. (jezik: srpski)