Danil Vlahović
Danil Vlahović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1740. |
| Mesto rođenja | Čurug |
| Datum smrti | 1822. |
| Mesto smrti | Vatra Dornej |
Danil (svetovno Dimitrije Vlahović; Čurug, oko 1740[1] — banja Dorna, 20. avgust 1822) bio je srpski kaluđer, namesnik koviljski, profesor bogoslovije u Sučavi i episkop bukovinski u Černovici
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Čurugu u Bačkoj, kršten kao Dimitrije.[2] U rodnom selu je bio paroh 1764—1768. godine. Zamonašio se u manastiru Kovilju.
Jeromonah Vlahović je postao ekonom bačkog manastira Kovilja u Bačkoj februara 1780. godine. Kasnije je on i namesnik do 1786. godine[3] kada je na poziv bukovinskog episkopa Hereskula pozvan u Sučavu. Bio je prvi Srbin predavač i upravitelj Pravoslavne bogoslovije u Sučavi,[4] do 1789. godine. Bio je veoma uspešan profesor primenjujući Rajićev učevni metod. Od oktobra 1788. godine pomoćnici su mu na bogosloviji: sin Petar Vlahović (pre toga mirski sveštenik u Petrovom Selu) i izvesni Georgije Popović. Vlahović je bio veoma cenjen od Moldavaca, a to se vidi i po zahtevu Konzistorije koja je 23. aprila 1788. godine tražila od državne vlasti, da mu se poveća plata i da čin arhimandrita. Imao je tada 33 učenika, koje je kvalitetno spremao za ispit.
Po smrti episkopa Dositeja Hireskula izabran je 25. aprila 1789. godine za episkopa bukovinskog[5] sa sedištem u Černovici. Tu je sledeće 1790. godine preneo bogosloviju i uredio je u vladičanskom dvoru. Bogosloviju je ukinula državna vlast 16. avgusta 1816. godine.
Bio je veliki reorganizator svoje eparhije.[6] Učestvovao je na Temišvarskom crkveno-narodnom saboru 1790. godine.