Dušan Pavlović
| Dušan Pavlović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. novembar 1894. |
| Mesto rođenja | nepoznato |
| Datum smrti | 25. april 1969. (74 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, SFRJ |
| Obrazovanje | Vojna akademija u Beogradu |
Dušan Pavlović (?, 24. novembar 1894 – Novi Sad, 25. april 1969) bio je srpski i jugoslovenski vojni pilot, učesnik Prvog svetskog rata i vazduhoplovni pukovnik.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Pošto je završio gimnaziju 1913. godine upisuje Vojnu akademiju. Usled izbijanja Prvog svetskog rata završava je već 1914. godine.[1] U čin pešadijskog potporučnika proizveden 13. oktobra 1914. Prvih godina rata bio je vodnik, da bi kasnije bio postavljen za komandira čete u pešadiji.[2]
U septembru 1917. godine, na osnovu odluke Vrhovne komande, upućen u grupi od deset mlađih oficira na obuku za pilota-izviđača.[3] Obuka je obavljena u Trenažnom centru francuske Istočne vojske u Sedesu kod Soluna. U novembru 1917. raspoređen u eskadrilu AR.521 u Vertekopu. Zadaci eskadrile obuhvatali vršenje korekture artiljerijske vatre i bombardovanja. Naročito se istakao za vreme proboja Solunskog fronta obavljajući izviđačke letove i održavajući vezu sa pešadijom.[2] Imao više od 200 borbenih letova u avionu Doran AR.1 A2.[4] Kraj rata dočekao u činu poručnika. U međuratnom periodu stekao čin vazduhoplovnog potpukovnika, a kasnije unapređen u pukovnika.
Za učešće u borbama 1914—1915. godine odlikovan Zlatnom medaljom za hrabrost. Za zalaganje na Solunskom frontu 1916—1917. godine u okviru pešadijskih trupa odlikovan sa dve srebrne i dve zlatne medalje za hrabrost, kao i Karađorđevom zvezdom sa mačevima četvrtog reda. Za zasluge u avijaciji tokom Prvog svetskog rata primio zlatnu medalju za hrabrost i francuski Ratni krst. Orden Belog orla V stepena dobio za učešće u borbama protiv albanskih kačaka 1920. i 1921. Nosilac Albanske spomenice i Spomenice za rat oslobođenja i ujedinjenja 1914—1918. godine.[2]
Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.[5]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Pitomci vojne akademije: spisak svršenih pitomaca 1-46 klase 1855.1914last=. Beograd. 2012. str. 62.
- ^ a b v Mikić 1932, str. 515–516
- ^ Vujović 1993, str. 118–119
- ^ Politika, 1.12. (1969). str. 8 (nekrolog)
- ^ Politika, 23.4. (1972). str. 28 (pomen)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vujović, Vojislav (1993). Srpska avijatika: 1912-1918. Beograd: Muzej jugoslovenskog vazduhoplovstva. ISBN 978-86-901403-1-2.
- Mikić, Sava J. (1932). Istorija jugoslovenskog vazduhoplovstva. Beograd: Štamparija Drag. Gregorić.
- Priređivači: Aleksandar M. Ognjević, Ognjan M. Petrović i Nenad M. Miklušev (2015). Spomenica Srpskog vojnog vazduhoplovstva - Miodrag Tomić. Beograd: Instant System. ISBN 978-86-917625-1-3.
- Ciglić, Boris (2009). Krila Srbije: Vazduhoplovna komanda i avijatika srpske vojske 1912–1920. Beograd: Infinitas. ISBN 978-86-6045-005-2.