Egesip
Egesip, Hegesip ili Egesipus (stgrč. ΗγησιπποςΗγησιππος; umro oko 180.) - ranohrišćanski književnik i istoričar koji je osudio jeresi gnostika i Markiona[1]. Prema Jevsevijem, živeo je za vreme Hadrijanove vladavine, stigao je iz Korinta u Rim pod papom Aniketom i još uvek je bio živ pod papom Elevterijom. Njegovi spisi nisu sačuvani, sa izuzetkom pojedinih odlomaka koje sam Jevsevije citira u svojoj Crkvenoj istoriji[2].
Biografija[uredi | uredi izvor]
Iz Jevsevijevog dela proizilazi da je Egesip zabeležio apostolsko predanje u pet knjiga. Pošto je bio Jevrejin, u početku je praktikovao judaizam i bio je upoznat sa Jevanđeljem Jevreja. Jevsevije je iz svog dela pozajmio opis mučeništva sv. Jakova i, moguće, spisak prvih jerusalimskih episkopa. U srednjem veku, „Hegesipova crkvena istorija“ pominje se u katalogu knjiga Korbi opatije, ali je u istočnim bibliotekama sačuvana do 17. veka.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Biechler, James E. (1972). „Book Review: Nicolai De Cusa Opera Omnia 14/1–4: De Concordantia Catholica, Nicolai De Cusa Opera Omnia 7: De Pace Fidel”. Theological Studies. 33 (2): 341—343. ISSN 0040-5639. doi:10.1177/004056397203300215.
- ^ „Hegesippus”. Brill’s New Pauly. Pristupljeno 2024-03-04.