Episkop temišvarski Georgije (Vojnović)
| Georgije Vojnović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Mesto rođenja | Ruma, Habzburško carstvo |
| Datum smrti | 23. decembar 1881. |
| Mesto smrti | Sremski Karlovci, Austrougarska |
Georgije (Gavril Vojnović, Ruma, 1. jul 1829. — Sremski Karlovci, 23. decembar 1881) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve na prestolu temišvarskih vladika.
Život[uredi | uredi izvor]
Episkop Georgije je rođen kao Gavril u leto 1829. godine u Rumi.[1]
Bio je prvo monah u manastiru Gomirju u Hrvatskoj.[2] Godine 1862. on je protođakon u Plaškom.[3] Predavao je oko 1865. godine na Karlovačkoj pravoslavnoj bogosloviji.[4] Javlja se 1867. i 1868. godine protosinđel Georgije Vojnović iz Karlovaca u društvu sa kolegom sinđelom Ilarionom Ruvarcem kao prenumerant Utješenovićeve knjige "Psalmi Davidovi".[5]
Posle izbora sibinjskog mitropolita Prokopija (Ivačkovića) izabran na prvoj sinodskoj sednici za episkopa temišvarskog. Do izbora za episkopa bio je arhimandrit manastira Beočina. Hirotonisan je kao protosinđel za episkopa u Sremskim Karlovcima 16. septembra 1874. godine, i na tom tronu proveo do smrti 1881. godine.[6]
Umro je u Sremskim Karlovcima 23. decembra 1881. godine i sahranjen u karlovačkoj Sabornoj crkvi.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ http://www.maticasrpska.org.rs/stariSajt/biografije/tom02.pdf
- ^ "Brastvo", Beograd 1940.
- ^ Vuk St. Karadžić: "Srpske narodne pjesme", Beč 1862.
- ^ Nikodim Milaš: "Autobiografija",
- ^ Ognjeslav Utješenović-Ostrožinski: "Psalmi Davidovi", Beč 1868.
- ^ Slobodan Kostić: "Grobovi episkopa i građana temišvarskih u pravoslavnom srpskom Sabornom hramu temišvarskom 1757-1838. godine, Temišvar 1938. godine
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Kostić, Slobodan (1925). Šematizam Pravoslavne srpske eparhije temišvarske u Kraljevini Rumuniji za 1924. godinu. Temišvar: Eparhijska uprava.
