Epitafi Krunićima na groblju Bukovac u Rtarima
| Dragačevski epitafi | |
|---|---|
 Spomenici Krunićima u Rtarima | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Rtari |
| Opština | Opština Lučani |
| Država |  Srbija |
| Vreme nastanka | 19. vek-20. vek |
Epitafi Krunićima na groblju Bukovac u Rtarima predstavljaju epigrafska i familijarna svedočanstva prepisana sa starih nadgrobnih spomenika u donjodragačevskom selu Rtari, Opština Lučani.[1][2][3]
Krunići iz Rtara[uredi | uredi izvor]
Smatra se da su Krunići su jedan rod sa rtarskim Kovačevićima, jer se jedan član njihovog roda, Petar, oženio sa Krunom, suprugom počivšeg Pavla Nedovića. Kruna je od rodbine svog supruga dobila znatan posed, na kome je sa Petrom zasnovala novu porodicu, potonje Kruniće.[2]
Petar i Kruna imali su dva sina - Pavla i Panteliju, od kojih se grana ova familija. Petar je preminuo od „astaluka” - kuge 1816. godine.[2]
Pavle je imao sinove Jakova, Petra i Sretena, koji su nosili čas prezime Pavlović, čas Krunić, da bi se Krunić kasnije ustalilo. Najmlađi Sreten umro je u Manastiru Svete Trojice. Sahranjen je na groblju Glavoč na Ovčaru.[4]
Pantelija je imao sina Vidosava, od koga je potekla druga rodoslovna grana Krunića.[2]
Krunića danas ima u Rtarima, Parmencu, Čačku, Beogradu, Rijeci i Zagrebu. Slave Nikoljdan, kao i Kovačevići.[2]
Epitafi na spomenicima Krunićima[uredi | uredi izvor]
Spomenik Mitru Pavloviću (†1838)
- Ovde počiva
- MITAR Pavlović
- prestavi se 1838 leto[3]
Spomenik Ljubici Krunić (†1848)
- Ovde počiva raba božija
- LjUBICA
- supruga Petra krunića
- prestavi se 21 dekembra 1848 goda
- kćer Mijaila Marinkovića iz dljina[3]
Spomenik Jovani Krunić (†1857)
- Ovde počiva raba božia
- JOVANA đevojka
- kći Pavla Krunića i Mare iz Rtara.
- Poživi 20 g.
- Prestavi se 14 junija 1857 leto[3]
Spomenik Pavlu Kruniću (†1859)
- Ovde počiva rab. Boži
- PAVLE Krunić
- Poživi 70 g
- Umre 3 januara 1859 god
- Ovaj spomen podiže mu Ikonia snaja Ego[3]
Spomenik Mari Krunić (†1868)
- Raba Bo. MARA
- supruga počivšeg Pavla Krunića
- Poživi 80 god.
- a umre 26 oktobra 1868 god.[3]
Spomenik Jakovu Kruniću (†1860) i njegovoj deci
- Priđi bliže mili Srpski rode
- i reci Srba ovog ovde Bog da prosti
- počivšeg ЯKOVA Pavlovića Krunića
- žitelja rtarskog
- koi poživi 40 g.
- Umre 3 januara 1860 god.
- I sin Ego sedmoletni mladenac
- ANDRIJA
- umro 6 dekembra 1851 g.
- i drugi sin Ego
- petogodišnji AKSENTIJE
- umro 21 januara 1853 g.
- Ovde umre i kći Ego
- mala RISTA[3]
Spomenik Ikoniji Krunić (†1881)
- Ovde počiva raba božija
- IKONIJA
- žena Jakova Krunića
- poživi 62 g.
- Umre 28 aprila 1881 g.
- Spomen podiže joj sin Živojin[3]
Spomenik Novaku Kruniću (†1898)
- Ovde počiva mladenac
- NOVAK
- sin Jelke i Živojina Krunić iz Rtara.
- U 10 god. mladosti svoje
- nemila smrt oteme iz naručja roditeljskog.
- Umro 26 avgusta 1898 god
- Spomen podigoše mu roditelji
- i braća Vojislav Novica i Vujica[3]
Spomenik Miloju Kruniću (†1905)
- Ovde počiva mladenac
- MILOJE
- žalosni sin Jelke i Živojina Krunića iz Rtara
- u 16 godina mladosti svoje.
- Ao smrti ucveljimi roditelje.
- Umro 30 novembra 1905 god.
- Spomen podigoše mu roditelji
- i braća Voislav Novica i Vujica[3]
Spomenik Aksentiju Kruniću (†1922) i supruzi Stani (†1821)
- Ovde počiva
- AKSENTIJE Krunić iz Rtara.
- poživi časno 81 g.
- a umro 1922 g.
- Supruga STANA poživi 59 g.
- a prestavi se u večni dom 1921 g.
- Spomen podiže sin Pavle
- i sna Sava[3]
Spomenik Milinki Krunić (†1932)
- Svojoj dragoj i nikada ne prežaljenoj supruzi
- MILINKA Krunić iz Rtara
- rođena 14.H.1909. god.
- koja umre u najlepšem cvetu mladosti u 23 god.
- ostavljajući dvoje nejake dece Dmitra i Veru
- i mene supruga da do veka za njom oplakujem
- Ovaj spomen podiže joj suprug Ranko Krunić
- sa decom[3]
Spomenik Vojislavu Kruniću (†1933)
- Spomen nikada ne zaboravljenom suprugu
- VOJISLAVU Kruniću
- teškom ratnom invalidu iz Rtara
- rođenom novembra 1881. god.
- a umre 5.HI.1933 god.
- koji poživi 52 god.
- Ovaj spomen podiže mu supruga Novka
- sa ocem Živojinom i sinovima[3]
Spomenik Živojinu Kruniću (†1939)
- ŽIVOJIN Krunić iz Rtara.
- Ostao je po smrti oca kao dete od 6 mes.
- da je svojim trudom stekao veliku imovinu
- i na njoj lepo živeo.
- Pored domaćih poslova
- bavi se politikom radikalne stranke.
- Učestovao je u ratu 1876 god.
- Posle svetskog rata poslao je svoja tri sina
- koji su dali živote za otadžbinu.
- Poživi 84 god a umre 20.IV.1939 god.
- Spomen mu podižu unuci
- Ranko Radojko i Nikola
- i sna Novka[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Stojić, Nikola Nika (2011). Dragačevski epitafi : zapisi sa nadgrobnika i krajputaša (2. dopunjeno izd.). Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv. ISBN 978-86-80609-45-4.
- ^ a b v g d Nedović, Radisav (1983). Rtari. Rtari: Mesna zajednica.
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj Nedović, Radisav (1995). Kameni letopis Rtara : groblja, nadgrobnici, krajputaši i spomen-obeležja. Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv.
- ^ Pantelić, Dragomir (1995). Kamena hronika Dučalovića. Čačak: Mesna zajednica Dučalovići; Grafika JUREŠ.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nedović, Radisav (1983). Rtari. Rtari: Mesna zajednica.
- Nedović, Radisav (1995). Kameni letopis Rtara : groblja, nadgrobnici, krajputaši i spomen-obeležja. Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv.
- Pantelić, Dragomir (1995). Kamena hronika Dučalovića. Čačak: Mesna zajednica Dučalovići; Grafika JUREŠ.
- Dragačevo : naselja, poreklo stanovništva, običaji. Beograd: Službeni glasnik : SANU. 2010. ISBN 978-86-519-0718-3.
- Nedović, Radisav (1998). Rtarski rodovi. Čačak: Štamparija "Bajić".
- Nedović, Radisav (1998). Rtarske čitulje. Čačak: Štamparija "Bajić".
- Stojić, Nikola Nika (2011). Dragačevski epitafi : zapisi sa nadgrobnika i krajputaša (2. dopunjeno izd.). Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv. ISBN 978-86-80609-45-4.
- Slavković, Joviša M. (2017). Stanovništvo Dragačeva. Guča: Biblioteka opštine Lučani. ISBN 978-86-88197-29-8.
- Nikolić, Radojko (2018). Kamena knjiga predaka: o natpisima sa nadgrobnih spomenika zapadne Srbije (PDF) (2. dopunjeno izd.). Čačak: Narodni muzej. ISBN 978-86-84067-63-2.