Žarko Vasiljević

Žarko Vasiljević
Žarko Vasiljević
Lični podaci
Puno ime	Žarko Vasiljević
Datum rođenja	(1892-05-07)7. maj 1892.
Mesto rođenja	Bela Crkva, Austrougarska
Datum smrti	19. septembar 1946.(1946-09-19) (54 god.)
Mesto smrti	Novi Sad, SR Jugoslavija

Žarko Vasiljević (Bela Crkva, 7. maj 1892 – Novi Sad, 19. septembar 1946) bio je reditelj, dramaturg, prevodilac, upravnik Srpskog narodnog pozorišta i pesnik.

Biografija

Oba roditelja su mu bili glumci Srpskog narodnog pozorišta: otac Koča i mati Danica rođena Žan. Od malena je sa roditeljima išao po gostovanjima putujućih glumaca, pa je kao čeljade bio prihvaćen od cele pozorišne družine. Uglavnom se školovao u mestima u kojima je gostovala trupa Srpskog narodnog pozorišta, a gimnaziju je 1911. završio u Beloj Crkvi. Studije prava je u Budimpešti  prekinuo je zbog rata 1914. Ratni period je proveo bolestan sa roditeljima u Novom Sadu. Studije je nastavio u Beogradu 1919, ali ih nije završio.

Za vreme uprave Petra Konjovića 1919. postavljen je za sekretara Srpskog narodnog pozorišta. Septembra 1923. postaje reditelj ove pozorišne kuće, a 1927. je imenovan za glavnog reditelja i artističkog upravnika. Kada je pozorište podržavljeno, organizovao je Trupu Društva za SNP. Kada je izgorelo Dunđerskovo pozorište 1928. trudio se da obezbedi uslove za rad Trupe. Pod njegovom upravom predstave su davane u sali hotela „Sloboda“ u sezoni 1929/30. Bio je sekretar Društva za SNP 1924/25, član njegovog Upravnog odbora 1924, 1925, 1928/29. i 1932/33. Od 1936. do 1941. bio je dramaturg Narodnog pozorišta Dunavske banovine.

Za potrebe pozorišta prevodio je sa mađarskog i nemačkog, ali i dramatizovao više dramskih dela. Posle rata povereno mu je da obnovi rad SNP, ali sada pod imenom Vojvođansko narodno pozorište, čiji je bio upravnik i na toj funkciji ostao do smrti.

Ceo život bio je vezan za SNP i posvećen njegovom radu. Njegovi prevodi i dramatizacije uspešno su izvođeni na sceni, kao i njegove režije. Pored rada vezanog za SNP, bio je i član Književnog odeljenja Matice Srpske od 1924, a od 1931. član je Književnog odbora. Radio je i kao vršilac dužnosti sekretara Matice srpske i bibliotekar Biblioteke Matice srpske 1932, 1943-1944, zatim upravnik Muzeja Matice srpske u privremenom svojstvu.

Objavljivao je pesme u časopisima: Dan, Srpski književni glasnik, Budućnost, Raskrsnica, Letopis Matice srpske, Vojvođanski zbornik, Nova svetlost, Nova Vojvodina, Novosti, Jedinstvo, Zapisi, Književni sever, Naš život i dr, a odlomak njegovog romana Hiljadu koraka Pantelije Savića objavljen je u Letopisu Matice srpske 1931. Njegove najbolje pesme nastale su između dva rata i, uglavnom, temom su vezane za Vojvodinu i za sudbinu i probleme Vojvođana. Odlikovan je 1936. Ordenom Svetog Save V reda povodom 75-ogodišnjice rada Srpskog narodnog pozorišta.

Sahranjen je, pored roditelja, na Almaškom groblju u Novom Sadu.