Živko Jaćimović
| Živko Jaćimović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Nadimak | Misirac |
| Datum rođenja | 1878. |
| Mesto rođenja | Puhovo, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1945. (66/67 god.) |
| Mesto smrti | Puhovo, Kraljevina Jugoslavija |
| Umetnički rad | |
| Polje | Klesarstvo |
| Pravac | Kamenorezaštvo zapadne Srbije |
Živko Jaćimović (1878−1945) bio je poznati dragačevski kamenorezac iz Puhova. Rodonačelnik i najznačajniji predstavnik puhovske kamenorezačke škole.[1]
Život[uredi | uredi izvor]
Potomak doseljenika iz Sjenice.[2] Ne zna se gde se obučavao kamenorezu. Spomenike je klesao od 1900. godine do početka Drugog srpskog rata po Donjem Dragačevu, čačanskim i požeškim selima.[1]
Delo[uredi | uredi izvor]
Spomenike je izrađivao od puhovskog peščara, na kojima je prikazivao likove ratnika, stamenog stasa i izražajnog lica. Strogo je pazio na realistično prikazivanje uniforme.[2]
Osim krstova i drugih hrišćanskih simbola, na bokovima spomenika prikazivao je stilizovano cveće, vinovu lozu sa golubovima koji zoblju grođe, poljoprivredne i zanatske alatke.[2]
Drugu formu predstavljaju spomenici u obliku vertikalne ploče nadvišene krstom, nasađene na postolja u formi hrama. Iznad epitafa je lučno nadsvođe koje se produžava u stilizovani krst.
Nadgrobne natpise, sa brojnim podacima o pokojnicima, urezivao je izvrsno klesanim slovima, unoseći u njih poetske iskaze. Ratnicima je veličao podvige, posebno onima koji su učestvovali u Balkanskim ratovima i postavili „granicu velike Srbije i Makedonije”.[2]
Tekstove je urezivao čitkim, pravilnim slovima vanredne lepote. Na spomenicima se potpisivao:
- Piso Živko Jaćimović iz Puhova[2]
Epitafi[uredi | uredi izvor]
Natpise je započinjao uobičajenim dozivima:
- Oj, Srbine brate i Srpkinje mile seje,
- priđite bliže![2]
Na krajputaškim obeležjima:
- Kosti su mi na daljini,
- a spomen mi u blizini.[2]
A svojoj prvoj ženi, koju je iskreno ožalio:
- Od žalosti jedva dišem
- kad ti ovaj spomen pišem.
- Tebe krije grobna tama,
- a ja živim u suzama.[2]
Spomenik Dobrosavu Čubriću (+1913) (Goračići - Petkovića groblje)
- DOBROSAV Čubrić
- vojnik II čete III bat.
- 10 puka šumadinske divizije.
- Pred ovim ladnim spomenikom
- a pod ovom pločom
- leži telo dične mladosti
- velike žalosti
- DOBROSAV ČUBRIĆ
- iz Goračića
- bivši kao regrut u Prištini
- razboli se i dođe kući na bolovanje
- i umre kod svoje kuće
- 24 vebruara 1913 g.
- Bog da mu dušu prosti.
- Spomenik ovaj podiže mu
- njegova ožalošćena majka
- Stanojka u 1919 g.
- Piso Živko Jaćimović
- iz Puhova.[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Marinković, Radovan M.; Marinković, Zoran (2010). Pisci iz Dragačeva : [leksikon]. Guča: Biblioteka Opštine Lučani. ISBN 978-86-88197-01-4.
- ^ a b v g d đ e ž Nikolić, Radojko (1998). Kamenoresci narodnog obraza: kamenorezaštvo i kamenoresci zapadne Srbije. Čačak: „Litopapir”. str. 51—52.
- ^ Marinković, Radovan M.; Marinković, Zoran (2017). Kameni pamćenici Goračića : [epitafi na spomenicima]. Guča: Guča : Biblioteka opštine Lučani. ISBN 978-86-88197-28-1.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Marinković, Radovan M (1985). Dragačevski zanati i zanimanja. Čačak: Litopapir.
- Dudić, Nikola (1995). Stara groblja i nadgrobni belezi u Srbiji. Beograd: Republički zavod za zaštitu spomenika kulture; Prosveta. ISBN 978-86-80879-07-9.
- Marinković, Radovan M.; Marinković, Zoran (2010). Pisci iz Dragačeva : [leksikon]. Guča: Biblioteka Opštine Lučani. ISBN 978-86-88197-01-4.
- Stojić, Nikola Nika (2011). Dragačevski epitafi : zapisi sa nadgrobnika i krajputaša (2. dopunjeno izd.). Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv. ISBN 978-86-80609-45-4.
- Marinković, Radovan M.; Marinković, Zoran (2017). Kameni pamćenici Goračića : [epitafi na spomenicima]. Guča: Guča : Biblioteka opštine Lučani. ISBN 978-86-88197-28-1.
- Nikolić, Radojko (2018). Kamena knjiga predaka : o natpisima sa nadgrobnih spomenika zapadne Srbije (2, dopunjeno izd.). Čačak: Narodni muzej. ISBN 978-86-84067-63-2.