Igo Veliki
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Dodavanje vikiveza, prebacivanje u perfekat. |
Igo Veliki | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 898. |
Mesto rođenja | Pariz, Francuska |
Datum smrti | 16. jun 956. |
Mesto smrti | Durdan, Francuska |
Grob | Bazilika Sen Deni |
Porodica | |
Supružnik | Hedviga od Saksonije, Eadhild |
Potomstvo | Igo Kapet, Beatrice of France, Emma of Paris, Otto, Duke of Burgundy, Henry I, Duke of Burgundy, Erberto d'Auxerre |
Roditelji | Rober I Francuski Beatris od Vermandoa |
Dinastija | Robertini |
vojvoda i grof Pariza | |
Period | (922—956) |
Prethodnik | Rober I Francuski |
Naslednik | Igo Kapet |
Igo Veliki ili Hugo Veliki (898 — 16. jun 956) je bio vojvoda i grof Pariza (922—956). Bio je sin Robera I, kralja severne Francuske i Beatrise de Vermandoa. Zbog svoje bele puti ponekad sa naziva i Igo Beli. Bio je veliki francuski državnik i možda je imao moć veću od tadašnjih francuskih kraljeva. Od njega je poticala dinastija Kapeta.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Pobuna protiv kralja Rudaolfa od Francuske
[uredi | uredi izvor]Januara 936. Igo je pozvao Luja IV da dođe u Francusku i preuzme vlast. Dana 19. juna u nedelju, posle zbacivanja francuskog kralja Rudolfa, a Luj je krunisan u Laonu. Novi kralj mu je 25. jula dao na upravu severnu Francusku, a Igo se krunisao 26. decembra.
Pobuna protiv kralja Luja IV od Francuske
[uredi | uredi izvor]Igo je, kad je shvatio da je moćniji od kralja digao pobunu i u savezu sa vojvodom od Lorene napao Luja, koji je u to vreme bio u sukobu sa svetim rimskim carem Otonom Velikim i nije mogao da se bavi državnim pitanjima. Luj je pokušao da uguči pobunu, ali kod Remsa je 940. godine doživeo ponižavajući poraz. Godine 945. je čak zarobljen i poveren na čuvanje Teobaldu d'Blua. Igo je pod pritiskom Otona Velikog (sa kojim je 941. godine Luj sklopio mir) morao da ga oslobodi, a Luj mu se odužio tako što mu je dao grad Laon. Luj je 948. godine na Ingelhajmskom saboru ekskomunicirao Igoa.
Igo kao tutor kralja Lotara II od Francuske
[uredi | uredi izvor]Luja je 10. septembra 954. godine na prestolu nasledio sin Lotar II. Igo je, pošto je kralj bio maloletan, proglašen za njegovog tutora. Igou su vraćeni svi njegovi posedi, a možda su čak i postali veći. Postao je najmoćniji plemić u Francuskoj, a njegova moć je bila tolika da se krunisao za grofa Pariza.
Umro je 16. juna 956. godine. Nasledio ga je sin Igo Kapet.[traži se izvor]
Genealogija
[uredi | uredi izvor]16. Rober II od Hespengaua | ||||||||||||||||
8. Rober III od Hespengaua | ||||||||||||||||
17. nepoznata | ||||||||||||||||
4. Rober Jaki | ||||||||||||||||
18. Adrian od Orleana | ||||||||||||||||
9. Valdradi od Oreleana | ||||||||||||||||
19. Vildradi od Orleana | ||||||||||||||||
2. Rober I Francuski | ||||||||||||||||
20. Liutfrid II od Alzasa | ||||||||||||||||
10. Igo III Turski | ||||||||||||||||
21. Hiltruda (supruga Liutfrida II Turskog) | ||||||||||||||||
5. Adelaida Turska | ||||||||||||||||
22. nepoznat | ||||||||||||||||
11. Ava de Morvua | ||||||||||||||||
23. nepoznata | ||||||||||||||||
1. Igo Veliki | ||||||||||||||||
24. Bernar od Italije | ||||||||||||||||
12. Pipin I od Vermandoa | ||||||||||||||||
25. Kunejgund (supruga Bernara od Italije) | ||||||||||||||||
6. Herbert I od Vermandoa | ||||||||||||||||
26. Teodorih Nibelung | ||||||||||||||||
13. nepoznata | ||||||||||||||||
27. nepoznata | ||||||||||||||||
3. Beatris od Vermandoa | ||||||||||||||||
28. Emenon od Poatjea | ||||||||||||||||
14. Adalelm od Troja | ||||||||||||||||
29. nepoznata | ||||||||||||||||
7. Lutgard od Troja | ||||||||||||||||
30. nepoznat | ||||||||||||||||
15. Irmengarda (supruga Adalelma od Troja) | ||||||||||||||||
31. nepoznata | ||||||||||||||||
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Karl Ferdinand Verner, Poreklo pre milenijuma, Istorija Francuske pod rukovodstvom Žan Faviera, vol. 1, Pariz, 1984.
- Karl Ferdinand Verner, « Prvi anžujski Robertini (IX i početkom X veka) », Olivier Guilot i Robert Favro, Prvi doline Loare i Akvitanije Roberta Forta niz naučnih radova održaih u Anžeu u septembru 1987. , Poatje, 1997., « Muzej u Poatjeu », 5 serija, IV.
- Settipani, Christian (1993). La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens. I. Villeneuve-d'Ascq. ISBN 978-2-9501509-3-6.