Kanal Dunav—Morava—Vardar—Egejsko more
Kanal Dunav—Morava—Vardar—Egejsko more je ideja plovidbenog kanala kojim bi se spojio Dunav i Egejsko more.
Projekat za ovaj kanal je prvi put izradio 1904. godine profesor Nikola Stamenković. Američka firma iz Nju Džerzija je 1908. napravila preliminarni projekat plovnog puta Morava–Vardar.[1]
O povezivanju Dunava i Soluna se govorilo i pred Drugi svetski rat, u sklopu nemačkih saobraćajnih planova, mada je u to vreme izložena ideja o spajanju Timoka i Južne Morave, što bi bio kraći put.[1]
Godine 1961. izrađen je drugi projekat na osnovu ideje vlada Grčke i SFRJ. Eksperti Ujedinjenih nacija su 1973. tokom posete SFRJ proverili validnost ovog projekta. Eksperti su tada projekat revidirali i odobrili obrazlažući da bi projekat mogao da bude ekonomski opravdan, čime je stečen međnarodni legitimitet. Na osnovu njega je Evropska zajednica do 1990. godine finansirala studiju vodoprivrednog uređivanja Vardara.
Između Dunava i Egejskog mora na dužini od 650 km, pad iznosi 812 metara, ili 1,25 metara po kilometru. Upoređenjem sa padom drugih evropskih kanala, ovaj vodeni kanal bi tehnički lakše mogao da se izvede.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- THE DANUBE-MORAVA-VARDAR-AEGEAN SEA WATERWAY
- Morava – Vardar (Axios) Navigation Route
- HIDROENERGETSKO-PLOVIDBENI SISTEM „MORAVA˜
- NAVIGABLE WATERWAY BETWEEN THE DANUBE AND THE AEGEAN SEA - POSIBILITIES strana 120[mrtva veza]
- KORIDOR X – IZAZOV ZA STRATEGIJU SRBIJE PREMA SREDOZEMNOM MORU I SUECKOM KANALU[mrtva veza]
- Ivanov podržava izgradnju kanala Dunav-Morava-Vardar („Politika”, 26. decembar 2017)
- Za Kinu moravski kanal je izvodljiv i isplativ („Politika”, 28. januar 2018)