Karamanidi

Karamanidi na mapi.

Karamanidi ili Karamanidska dinastija, bio je jedan od turskih bejlika u Anadoliji koji se nalazio na jugoistoku poluostrva oko današnje istoimene oblasti. Od 13.veka pa sve do svog pada pod osmansku vlast 1487.‬ bili su jedna od najjačih turskih dinastija.

Istorija

Postanak

Karamanidi vode poreklo od Hodže Sad al-Dina i njegovog sina Nure Sufi Bega koji je iz Azerbejdžana prešao u Sivas zbog mongolske invazije 1230. Ovo pleme je bilo pripadnik Oguza. Pleme je učestvovalo u pobuni protiv Rumskog sultanata pod Baba Išakom da bi se kasnije preselilo u oblast oko današnjeg Karamana. Išakov sin, Kerimedin Karaman Beg, će zagospodariti oblastima Kilikije uključujući i grad Karaman. Karaman Beg je često ratovao sa Jermenima. Nakon njegove smrti, njegov sin Mehmed I Karamanski ga nasleđuje. 12. maja 1278. Mehmed Beg, nakon mnogobrojnih konflikata, zauzima čak i Koniju, ali kasnije biva poražen od strane Seldžuka i Mongola i biva ubijen sa još nekoliko braće 1279. Čak i nakon ovog stravičnog poraza Karamanidi nastavljaju da šire svoj uticaj i jačaju, a dolaze i u kontakt sa osmanlijama nakon što je glava kuće Karamanid oženio ćerku osmanlijskog cara Murata I. To je bio prvi diplomatski kontakt između dve države. Nakon što su Osmanlije počeli da se šire po Balkanu, dve države ulaze u rat u kome karamanidska vojska osvaja grad Bejsehir, jedan od većih turskih gradova tog doba, ali Osmanlije preduzimaju akciju i marširaju na karamanidsku prestonicu Koniju.

Pad

Sporazum je potpisan između država, a mir traje sve do vladavine Bajazita I. Nakon Bajazitove smrti građanski rat izbija i Karamanidi, kao i svi ostali anadolijski bejlici, koriste priliku i napadaju Osmanlije, ali bivaju poraženi. U narednim godinama jedino što spašava dinastiju jeste savezništvo sa Mamelucima. 1487. padaju pod osmansku vlast usled slabljenja Mameluka.

Zastava

Zastava

Prema Katalonskom atlasu Abrahama Kreskesa (objavljenom 1375. godine), zastava Karamanida bila je zapravo šestokraka zvezda sa belom pozadinom. Ovo je u ovom dobu bio popularan islamski simbol koji je nosio ime Solomonov pečat po islamskom predanju da je Solomon zapravo jedan od proroka. On se nalazio i na brojnim osmanskim džamijama.

Snaga

Vojska

Prema određenim spisima Sehabedina Omera u Mesalik-ul-Ebsar, karamanidska vojska je brojala gotovo 25.000 konjanika i više od 25.000 saracena.

Ekonomija

Ekonomska slika se u glavnom zasnivala na strateškoj kontroli nad važnim gradovima na poluostrvu, kao što su Konija i Karaman i luke Lamos, Slilifke, Anamur i Manavgat.

Arhitektura

Karamanidi su izgradili 66 džamija, 8 hamama, 2 karavanseraja i 3 medrese koje su opstale do dana današnjeg.

Vladari

1. Nûre Sûfî Beg (Glavni grad: Ereğli) (1250–1256)
2. Kerîmeddin Karaman Beg (Glavni grad: Ermenek) (1256?-1261)
3. Şemseddin I. Mehmed Beg (1261–1277), notable for making Turkish official language
4. Güneri Beg (1277–1300)

   

   Dinastičke linije Karamanida i Osmanlija.

   
   
5. Bedreddin Mahmut Beg (1300–1308)
6. Yahşı Han Beg (1308–1312) (Glavni grad: Konija)
7. Bedreddin I. İbrahim Beg (1312–1333, 1348–1349)
8. Alâeddin Halil Mirza Beg (1333–1348)
9. Fahreddin Ahmed Beg (1349–1350)
10. Şemseddin Beg (1350–1351)
11. Hacı Sûfi Burhâneddin Musa Beg (Glavni grad: Mut) (1351–1356)
12. Seyfeddin Süleyman Beg (1357–1361)
13. Damad I. Alâeddin Ali Beg (1361–1398)
14. Sultanzâde II. Mehmed Beg (1398–1399, 1402–1420, 1421–1423)
15. Damad Bengi Ali Beg (1423–1424)
16. Damad II. İbrahim Beg (1424–1464)
17. Sultanzâde İshak Beg (1464)
18. Sultanzâde Pîr Ahmed Beg (1464–1469)
19. Kasım Beg (1469–1483)
20. Turgutoğlu Mahmud Beg (1483–1487)

Izvori

1. Türk Tarih Sitesi, Türk Tarihi, Genel Türk Tarihi, Türk Cumhuriyetleri, Türk Hükümdarlar - Tarih Archived 24 July 2011 at the Wayback Machine
2. ^ http://www.kimkimdir.gen.tr/kimkimdir.php?id=1547
3. ^
4. ^ Boyacıoğlu, Ramazan (1999). Karamanoğulları'nın kökenleri (The Origin Of The Karamanids) Archived 19 March 2013 at the Wayback Machine. Language: Turkish. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi C.I S.3 Sivas 1999 s.,27-50
5. ^ Jump up to:^{a b} Cahen, Claude, Pre-Ottoman Turkey: A General Survey of the Material and Spiritual Culture and History c. 1071–1330, trans. J. Jones-Williams (New York: Taplinger, 1968), pp. 281–2.
6. ^ Encyclopedia of Islam vol. IV, page 643.
7. ^ Stephen F. Dale, The Muslim Empires of the Ottomans, Safavids, and Mughals, 2009
8. ^ [1]

• Mehmet Fuat Köprülü (1992). The Origins of the Ottoman Empire. Translated by Gary Leiser. State University of New York Press. ISBN 0-7914-0819-1.