Pređi na sadržaj

Keni Frajs

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Keni Frajs
Keni Frajs, 2017
Datum rođenja22. septembar 1960.
Mesto rođenjaBruklin, Njujork, SAD

Keni Frajs (engl. Kenny Fries; Bruklin, 22. septembar 1960) jeste američki memoarist i pesnik.[1] Autor je knjiga U provinciji bogova (2017), Istorija mojih cipela i Evolucija Darvinove teorije (2007), Telo, seti se: Memoari (1997) i urednik Staring Back-a: The Disability Experience iz the Inside Out (1997). Hjustonska Opera mu je naručila da napiše libreto za Kamen sećanja, koji je premijerno izveden 2013.[2] Njegove knjige pesama su: U baštama Japana (2017), Šetnja po pustinji (2006) i Anestezija (2000). 2009. godine je dobio stipendiju organizacije Kreativni kapital, u inovativnoj književnosti, nagradu Gustavus Majers za izvanrednu knjigu 2007, nagradu Gregori Kolovakos, stipendiju za kreativnu umetnost od Japansko-američke komisije za prijateljstvo i Nacionalne zadužbine, i dva puta je bio Fulbrajtov stipendista (u Japanu i Nemačkoj).[3] Godine 2017. kreirao je Frajsov test za invalidnost u fikciji i filmu, sličan Bekdel testu za žene.[4]

[5]

Mladost i obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Frajs je rođen u Bruklinu, Njujork.[6] Diplomirao je na Fakultetu za umetnost Univerziteta Kolumbija.[6]

Friz je završio srednju školu 1977. godine  i nastavio da uči englesku i američku književnost na Univerzitetu Brandis.[traži se izvor] Magistrirao je dramsko pisanje na Univerzitetu Kolumbija.[traži se izvor]

Karijera[uredi | uredi izvor]

Keni Frajs je zvanično počeo da piše 1988. godine, nakon što je počeo da pohađa Milej koloniju za umetnost.[7] Većina Frajsovih knjiga i pesama napisana je kao posledica njegovog iskustva kao invalida, geja, Jevrejina. Neki od radova koje je Frajs napisao uključuju: Body, Remember: A Memoir (2003), Staring Back: The Disability Experience from the Inside Out, The History of My Shoes and the Evolution of Darwin's Theory (2007), Anesthesia: Poems by Kenny Fries (1996), Desert Walking: Poems (2000), The Healing Notebooks (1990) and Night After Night: Poems (1984). Neki od naučnih spisa koje je napisao Frajs uključuju: "Pesme Vitmena" (2003), "Komedija nije štaka" (2001) i "Gde bi ekstazi mogao da boravi" (1995).[traži se izvor]

Frajsov test[uredi | uredi izvor]

Inspirisan testom Alison Bekdel kojim se utvrđuje da li kreativno delo pošteno predstavlja žene, Frajs je kreirao „Frajs test“ za invalidnost.[4] Frajs je napisao da je za polaganje Frajs testa kreativno delo treba:

  • da ima više od jednog karaktera invalida;
  • likovi sa invaliditetom treba da imaju sopstvenu narativnu svrhu osim obrazovanja i profita lika bez invaliditeta;
  • invaliditet likova ne treba iskoreniti ni lečenjem ni ubijanjem.

Počasti i nagrade[uredi | uredi izvor]

Keni Frajs je dobio nagradu za izuzetnu knjigu 2007. od Gustav Majers Centra za proučavanje netrpeljivosti i ljudskih prava.[traži se izvor] Bio je saradnik za kreativnu umetnost Komisije za prijateljstvo između Japana i SAD i Nacionalne zadužbine za umetnost, kao i dva puta Fulbrajtov stipendista u Japanu i Nemačkoj.[8] Godine 2009, Frajs je dobio rezidenciju u zajednici umetnika u Jadou.[9] Godine 2010. dobio je rezidenciju pisaca Ledig House International. Frajs je takođe sarađivao sa kompozitorima Kumiko Takahaši i Jukom Takečijem i pevačicom Mikom Kimulom na njihovom novom muzičkom delu U baštama Japana, koje je izvođeno u Tokiju, Jokohami i Njujorku.[10] Frajs je takođe dobio stipendiju za književnost od organizacije Creative Capital da završi svoje memoare, U provinciji bogova,[11] koje će 19. septembra 2017. objaviti University of Wisconsin Press.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Klein, Jeff. "The Starting Line: What Is Disability?: May 16, 2008", The New York Times, 2008-05-16. Retrieved on 2009-05-23.]
  2. ^ „Houston Grand Opera presents The Memory Stone”. CultureMap Houston (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2017-08-15. 
  3. ^ „Fulbright Scholar Stories | Kenny Fries | Fulbright Scholar Program”. www.cies.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2018-11-02. 
  4. ^ a b Fries, Kenny (2017-11-01). „The Fries Test: On Disability Representation in Our Culture”. Medium. Pristupljeno 2018-11-02. 
  5. ^ „Kenny Fries: On How Being Disabled Influences His Work, Gay Pride, and Writing about Identity”. 29. 7. 2015. 
  6. ^ a b Nelson, Emmanuel Sampath (2003). Contemporary Gay American Poets and Playwrights, Greenwood Publishing Group.
  7. ^ „INTERVIEW WITH AUTHOR KENNY FRIES”. Pristupljeno 2017-08-03. 
  8. ^ „Kenny Fries | Fulbright Scholar Program”. www.cies.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2017-08-15. 
  9. ^ „Writers”. Yaddo (na jeziku: engleski). 2016-09-11. Arhivirano iz originala 02. 04. 2019. g. Pristupljeno 2017-08-15. 
  10. ^ „"In the Gardens of Japan" by Kenny Fries”. CreateSpace. Arhivirano iz originala 04. 08. 2017. g. Pristupljeno 2017-08-03. 
  11. ^ „Creative Capital - Investing in Artists who Shape the Future”. www.creative-capital.org (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 04. 08. 2017. g. Pristupljeno 2017-08-03. 

 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кени_Фрајс&oldid=27409458”