Kulturni centar Vlasotince
| Kulturni centar Vlasotince | |
|---|---|
 Kulturni centar Vlasotince | |
| Osnovana | 1972. |
| Osnivač | Skupština opštine Vlasotince |
| Datum osnivanja | 1972. |
| Namena | kulturna |
| Lokacija | Vlasotince |
| Sedište | Vlasotince |
| Službeni jezici | srpski |
| Veb-sajt | http://kcvlasotince.rs// |
Kulturni centar Vlasotince je institucija koja se nalazi Vlasotincu i koja organizuje kulturno-umetničke programe u tom gradu. Formiran 1972. godine i od tada daje veliki doprinos duhovnom životu opštine.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Kulturni centar Vlasotince, odlukom Skupštine opštine Vlasotince formiran je 26. decembra 1972. godine, kao organizacija za osnovno širenje kulture od šireg društvenog značaja. Nastao je spajanjem Radničkog univerziteta Miloš Dimanić, Bioskopa 29. novembar i Knjižnice i čitaonice. Zadaci Kulturnog centra su bili prikazivanje filmova, organizovanje priredbi, pružanje usluga knjižnice, kao i obrazovanje odraslih kroz razne kurseve i obuke.
Radnički univerzitet Miloš Dimanić[uredi | uredi izvor]
Svoju delatnost je vršio organizovanjem raznih kurseva, predavanja, preko muzičke i auto škole i škole mladih samoupravljača Milentije Popović. U njemu se odvijala i trgovačka delatnost, prodaja štampe, lutrija, i prodaja robe široke potrošnje. Organizovani su kursevi krojenja i šivenja, kurs opštenarodne odbrane, a kasnije i kursevi engleskog i informatike. Centar za obuku vozača vršio je obuku vozača za A i B kategoriju i imao je svoje instruktore i vozila. Kulturne manifestacije koje su se odvijale preko Radničkog univerziteta bile su Takmičenje sela, Sabor narodnog stvaralaštva, Selu u pohode, Letnji glas Vlasotinca, smotra recitatora Južnomoravskog regiona Pesniče naroda mog.[1] U sastavu Kulturnog centra bio je do 1988. godine. Nakon nekoliko godina od odvajanja Univerzitet je prestao da postoji.
Knjižnica i čitaonica[uredi | uredi izvor]
Raspolagala je solidnim knjižnim fondom koji je zadovoljavao potrebe korisnika njenih usluga. Kupovinom i poklonom povećavan je njen fond. U saradnji sa Zavodom za zaštitu spomenika kulture iz Niša 1979. godine počela je restauracija stare varoške kuće poznatije kao Gigina kuća. Radovi su završeni 1985. godine i tu je preseljena biblioteka. Biblioteka je iz sastava Kulturnog centra izašla 1998 godine, postala je samostalna ustanova kulture i dobila naziv Narodna biblioteka Desanka Maksimović. Saradnja između Biblioteke i Kulturnog centra traje i danas.
Bioskop 29. novembar[uredi | uredi izvor]
Bioskopska sala sa 370 sedišta korišćena je za kulturne događaje svih vrsta. Pored prikazivanja filmova domaće i strane produkcije tu su održavane brojne kulturno-umetničke manifestacije, zborovi i konferencije. Kinoprodukcija je iz bioskopa nošena i u okolna sela. Bioskop je i dalje u sastavu Kulrurnog centra, njegova sala je renovirana kako bi odgovorio potrebama savremene kinematografije.
Zavičajni muzej[uredi | uredi izvor]
Zavičajni muzej otvoren je za javnost 1979. godine. Za potrebe Muzeja adaptirana je administrativno upravna zgrada iz vremena turske vladavine Kula, odnosno zgrada Stare opštine, koja je 1985. godine proglašena spomenikom kulture i pod zaštitom je Zavoda za zaštitu spomenika kulture Niš. Nastajanje muzejskog fonda započeto je Starom srpskom grafikom iz perioda od 16. do 19. veka, Legat akademskog slikara i grafičara profesora Miodraga A. Nagornog. Zbirka je antologijski izbor i sadrži drvoreze, bakroreze, bakropise i litografije. Zavičajni muzej danas poseduje arheološku, etnološku i istorijsku zbirku. Pretpostavlja se da je Turska kula sagrađena u 18. veku.[2]
Kulturni centar danas[uredi | uredi izvor]
U sastavu Kulturnog centra danas se nalazi Zavičajni muzej, Bioskop i Informativni bilten Vlasina. Kulturni centar ima svoju Galeriju u kojoj se organizuju likovne izložbe, književne večeri, promocije knjiga, i Salu Kulturnog centra – bioskop, koja se koristi za projekcije filmova, održavanje skupova i prikazivanje predstava. Kulturno-umetnički program centra obogaćen je velikim brojem izložbi, promocijama knjiga, književnim susretima, likovnim kolonijama, kao i kursevima i predavanjima iz raznih oblasti. Kako bi povećao kvalitet poslovanja, Kulturni centar sarađuje sa mnogim kulturnim i obrazovnim ustanovama, institucijama, mesnim zajednicama, kulturnim i likovnim stvaraocima.[3]
Bilten Vlasina[uredi | uredi izvor]
Prvi broj časopisa izašao je 1926. god. pod nazivom List Vlasina. Pokrenuli su ga mladi ljudi iz udruženja Vinogradara iz Vlasotinca i okolnih sela. Sa ciljem da prosvetle narod. List je obrađivao teme iz aktuelne političke, privredne, kulturne i druge delatnosti vlasotinačkog kraja. Tokom godina, usled ratova i teških vremena prekidano je izlaženje Lista, ali je stalno obnavljan njegov rad. Danas izlazi pod nazivom Bilten Vlasina u gotovo nepromenjenoj formi. U sastavu je Kulturnog centra od 2002. godine. Od njegovog prvog broja do danas, Bilten Vlasina je istovremeno dokumentacija razvoja Vlasotinca i okoline.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Kulturni centar ima svoje nezaobilazno i istaknuto mesto u kulturnoj stvarnosti Vlasotinca. Za svoj dugogodišnji rad je 1998. godine dobio Diplomu Skupštine opštine Vlasotince.
Izdavačka delatnost[uredi | uredi izvor]
- ROSULjCI, poezija vlasotinačkih pesnika, 1992.
- Vlasotince / Luka Krstić, 1996.
- VLASOTINAČKI neboskloni, 1997.
- Beleška o Vlasotincu / [Tihomir R. Đorđević], 1997.
- Kulturni centar Vlasotinca : prvih trideset godina / Danica Valčić, 2002.
- Šišava i Šišavci / Velimir Stamenković. 2003. ISBN 978-86-83805-14-3.
- VLASOTINAČKI zbornik 1 . 2003. ISBN 978-86-83805-13-6.
- Male bocke velikog dometa : aforizmi / Srđan Jovanović. 2003. ISBN 978-86-83805-11-2.
- Južni vetrovi sa Nehaja : pesme / Zvonko J. Stojiljković. 2003. ISBN 978-86-83805-10-5.
- Zrenje, pesme / Slobodanka Davinić. 2003. ISBN 978-86-83805-08-2.
- Kojekude : 1983-2003. : pesme / Srđan Milošević. 2003. ISBN 978-86-83805-09-9.
- Besna kobila, roman / Rade Jović. 2004. ISBN 978-86-83805-11-2.
- Spomenici i spomen-obeležja vlasotinačkog kraja / Velimir Stamenković. 2004. ISBN 978-86-83805-25-9.
- Jabuka sestrinstva, Nevenka D. Popović. 2004. ISBN 978-86-83805-21-1.
- Vetroviti tren : [zbirka pesama], Slavica Anđelković. 2004. ISBN 978-86-83805-17-4.
- Fudbalski klub "Vlasina" : od Opštinske do Druge savezne lige, Stanislav L. Gorunović. 2004. ISBN 978-86-83805-16-7.
- Vlasotinačka gimnazija, Velimir Stamenković – Lima. 2004. ISBN 978-86-83805-20-4.
- Shvatanje sudbine, Srba Takić. 2004. ISBN 978-86-83805-24-2.
- Gornja Jablanica : ljudi i vreme : (prilozi za studiju) / Dobrosav Ž. Turović. 2004. ISBN 978-86-83805-15-0.
- VLASOTINAČKI zbornik 2 . 2006. ISBN 978-86-83805-26-6.
- Crnatovo : prošlost i sadašnjost, Nikola Mitrović. 2007. ISBN 978-86-83805-27-3.
- Dok potpisujem nečije reči, Rade Jankov. 2009. ISBN 978-86-83805-28-0.
- Vlasotince : Opština Vlasotince, 2010.
- Nešto između : mislenik , Novica Jović. 2010. ISBN 978-86-88257-00-8.
- Mislenik. 2, Tragovi na vetru, Novica Jović. 2013. ISBN 978-86-88257-11-4.
- Istorija Vlasotinca i okoline : od praistorije do 1941. godine : (politička monografija). 1 , Radivoje B. Prikić. 2013. ISBN 978-86-83805-30-3.
- Mislenik. 3, Rosulja pod kamenom, Novica Jović. 2014. ISBN 978-86-88257-13-8.
- Kula od peska : kratke priče, Jasmina S. Milčić Mitrović. 2015. ISBN 978-86-83805-32-7.
- Bog i dvonog, Rade Jankov. 2015. ISBN 978-86-83805-31-0.
- Znak istine, Mladen S. Cakić. 2016. ISBN 978-86-83805-33-4.
Manifestacije[uredi | uredi izvor]
- Leto u Vlasotincu
- Likovni salon
- Pesnički čas
- Noć muzeja
- Gradski orkestar
- Gradska slava, dani Vlasotinca
- Folklorni ansambl Crnilović
- Doček Pravoslavne Nove Godine[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Valčić, Danica (2002). Kulturni centar Vlasotinca : prvih trideset godina.
- ^ Stamenković, Velimir (2004). Spomenici i spomen-obeležja vlasotinačkog kraja. ISBN 978-86-83805-25-9.
- ^ a b „Kulturni centar Vlasotince”. Kulturni centar Vlasotince.