Lebjažja
| Lebjažja Лебяжья | |
|---|---|
 Reka Lebjažja | |
| Opšte informacije | |
| Dužina | 29 km |
| Basen | 101 km2 |
| Sliv | Finski zaliv → Baltičko more |
| Vodotok | |
| Izvor | Tamengotska močvara na 59° 52′ 46″ N 29° 26′ 21″ E / 59.87944° S; 29.43917° I |
| Ušće | u Koporski zaliv na 59° 53′ 38″ N 29° 03′ 34″ E / 59.89389° S; 29.05944° I |
| V. ušća | 0 m |
| Geografske karakteristike | |
| Država/e |  Rusija |
| Oblast | Lenjingradska oblast |
| Naselja | Lebjažje |
| DRV | 01030000712102000025390 |
Lebjažja (rus. Лебяжья) malena je reka na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije. Protiče preko delova Lenjingradske oblasti, odnosno preko centralnih delova njegovog Lomonosovskog rejona. Svoj tok završava kao pritoka Finskog zaliva Baltičkog mora.
Svoj tok započinje u severnom delu Tamengostke močvare, uglavnom teče u smeru severa, i nakon svega 21 km toka uliva se u Finski zaliv kod varošice Lebjažje. Površina njenog slivnog područja je 101 km². Širina vodotoka je od 3 do 5 metara u donjem i srednjem delu toka, do maksimalnih 18 metara u zoni ušća. Prosečna dubina kreće se od 1 do 2 metra, mestimično do maksimalna 4 metra.
Lebjažja je tipična ravničarska reka i karakteriše je izuzetno spora brzina tok, prosečno oko 0,3 m/s. Zimi je prekrivena ledom. U rečnoj vodi nalaze se znatnije koncentracije soli željeza, zbog čega ima smeđu boju i karakterističan močvarni miris. Na reci se mogu naći kolonije dabrova.
Celo korito reke je po prvi put mapirano još 1667. godine.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Reka Lebяžья”. Druzья Baltiki. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 15. 7. 2011.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- (jezik: ruski) Государственный водный реестр РФ: река Лебяжья
