Limbički sistem
Limbički sistem je skup moždanih struktura, uključujući i hipokampus, amigdalu, prednje talamičko jedro, septum i limbički korteks i forniks, koja naizgled podržava razne funkcije, uključujući emocije i ponašanje, dugoročnu memoriju i miris.[1] Termin „limbički“ potiče od lat. Limbus, za „granica“ ili „ivica“. Neki naučnici su predložili da koncept limbičkog sistema treba da bude napušten kao prevaziđen, jer se zasniva više na tradiciji nego na činjenicama.[2]
Limbički sistem je subkortikalna struktura koja obavija talamus i igra važnu ulogu u uspostavljanju odnosa organizma sa spoljašnjom sredinom u skladu sa trenutnim potrebama i situacijom [3]. Njegove strukture imaju ulogu u regulaciji autonomnih i endokrinih funkcija i utiču na mnoga emocionalna i motivacijska stanja kao i na proces učenja i pamćenja[4]:
- amigdala ima ulogu u detekciji pretećih stimulusa, modulaciji memorije i u seksualnom ponašanju;
- cingulatni girus ima ulogu u detekciji emocionalnih i kognitivnih konflikta;
- hipokampus ima ulogu u pamćenju i učenju, agresiji, motivaciji i formiranju dugotrajne memorije;
- mamilarna tela imaju ulogu u memoriji;
- olfaktorni bulbus ima ulogu u prepoznavanju mirisa.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Medline Plus Medical Encyclopedia
- ^ Ledoux, J., (2003). Synaptic Self. New York: Penguin Books.
- ^ Dragan Marinković. Biološke osnove ponašanja. Izdavač: Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. 2017. ISBN 978-86-6203-098-6.
- ^ Jovanović, T. (2004). Medicinska fiziologija (2nd ed.). Beograd: Defektološki fakultet.
