Pređi na sadržaj

Malvina Hofman

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Malvina Hofman
Lični podaci
Datum rođenja(1885-06-15)15. jun 1885.
Mesto rođenjaNjujork, SAD
Datum smrti10. jul 1966.(1966-07-10) (81 god.)
Mesto smrtiNjujork, SAD
Umetnički rad
Poljevajarstvo, slikarstvo

Malvina Hofman (engl. Malvina Hoffman; Njujork, 15. jun 1885 — Njujork, 10. jul 1966) američka je vajarka, slikarka, humanistkinja. Ona je autorka plakata na kome je prikazan srpski vojnik snimljen u samrtnom času na putu za Plavu grobnicu,[a] koji na veličanstven način – govori o ljubavi, smrti, o Srbima i Amerikancima.[1]

U istoriji umetnosti ostala je zapamćena najviše zahvaljujući projektu Hall ofthe Races of Mankind za Field Museum of Natural History u Čikagu, sastavljenom od niza vajarskih prezentacija različitih ljudskih rasa i njihovih kulturalnih grupa. Vajarsku afirmaciju postigla je i nizom dela kojima je razrađivala temu plesa, što je posljedica bliskog prijateljstva sa slavnom ruskom balerinom Anom Pavlovom.

Život i karijera[uredi | uredi izvor]

Rođena je u Njujorku 15. jun 1885/87. godine od oca Ričarda Hofmana, poznatog pijaniuste u Njujorškoj filharmoniji i nastavnika muzike i Fidelije Lemson, Hofman. Od rane mladosti težila je umetničkoj karijeri, verovatno zbog druženja sa mnogih velikim operskim zvezda koje su posečivale njihov dom.[1]

Kada se 1908. prvi put srela sa Samuelopm Grimsonom, violinistom koji je došla da svira uz recitale kamernu muziku sa svojim ocem, šesnaest godina kasnije u junu 1924. godine udata se za njega.[2]

Neprestano pogoršanje očevog zdravlja inspirisalo je Malvinu da pokuša da napravi adekvatan portret oca i počne slikanje uljanim bojama. Kako joj se slikanje uljem nije činilo adekvatnim, zbog odsustva trodimenzionalnosti, počela je da skulptira glavu.[3]

Atelje Hofmanove na Menhetnu, u kome je stvarala, živela i umrla

Prvo je nekoliko godina studirala crtanje i slikanje, u školi Brearley pod rukovodstvom John W. Alexander, a zatim vajarstvo, na Gutzon Borglum-u, koji je poznatiji po Nacionalnom memorijalu (Mount Rushmore National Memorial) u Južnoj Dakoti. Potom se od 1910. godine, posle smrti oca, usavršavala u Parizu kod Ogista Rodena. Njena dela Pavlowa Gavotte i Bacchanale Russe „Ruski plesači” osvojila su prvu nagradu na međunarodnoj izložbi umetnosti 1910. godine.[4]

Svoj atelje otvorila je u Njujorku 1912. godine, da bi od 1913. do 1915. ponovo boravila u Parizu. Po povratku uz pariza prvu izložbu u SAD imala je 1915. godine na Menhetnu. Potom je izlagala je u palati Trokadero u Parizu i na Njujorškom sajmu.[5]

Malvina je koristeći svoja poznanstva potpomogla što uspešnijoj recepciji umetnosti Ivana Meštrovića u Americi, ali i ukazala na potrebu tamošnjih muzeja za upotpunjavanjem zbirki umetničkim delima Meštrovića kao važnog evropskog vajara, prve polovine 20. veka.[2] Ona je u Zagrebu sa Ivanom Meštrovićem, jedno vreme i izučavala „konjičku skulpturu”, a jedno vreme je Meštrović koristio i studio Hofmanove, na Menhetnu, sve dok nije pronašao adekvatni sopsveni studio.[6][7][8]

Tokom Prvog svetskog rata Hofmanov je aktivno učestvovala radu Crvenog krsta i bila američki predstavnik organizacije Appui aux Artistesza osnovane sa ciljem da olakša rad siromašnih umetnika u Francuskoj. Posle rata 1991. godine, bila je jedna od aktivistkinja iz SAD koja je obilazila i svestrano pomagala ratom razorene balkanske zemalje, po nalogu američkog predsednika Herberta Huvera.[8]

Umrla je 10. jul 1966. godine od srčanog udara u svom ateljeu u Njujorku na adresi 157 East 35th Street, u kome je živela sa sekretaricom Gullborg Groneng, u 81 godini života.[9]

Likovno i književno stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]

Malvina sa balarinom Anom Pavlovnom

Likovno stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]

Iako je studirala vajarstvo kod dva vajara, Gutzon Borgium i poetretiste Mount Rushmore i usvojili Rodsnovu vajarsku tehniku Hofmanova je ubrzo razvila svoj sopstveni stil.

Kolekcija „The Races of Mankind”
Jedna od skulptura iz kolekcije „Races of Man”

Godine 1930. Stanley Field, nećak Marshall-a Field-a I, naručio je od Malvine kolekciju skulptira koje je trebalo da prikažu sve narode sveta. To je bio njen najveći projekat i dostignuće, iz koga je nastala čuvena kolekcija u Galeriji ljudi (The Hall of Man) u muzeju u Čikagu. Tako je nastala „The Races of Mankind” najveće pojedinačna kolekcija u njenom stvaralaštvu, koji se sastoji od 104 biste (glava i figura u prirodnoj veličini). Tokom pripreme za ovu izložbu, Hofmanova i njen suprug, Grimson, putovali su širom sveta kako bi pronašli autentične modele za skulpture. Trebalo im je pet godina da se ova kolekcija završi.[9]

Stotinu bronzanih skulptura koje čine postavku „Races of Man” predstavljaju neponovljivu kolekciju skulptura aznih rasnih grupa koji naseljavaju ovaj svet, iako je njen rad bio veoma kontroverzan među antropološkim krugovima tog vremena. Njene radove su kritikovali i socijalisti, kao previše oslanjane na fizičke umesto na kulturološke karakteristike rasa. Iz ove kolekcije bronzane skulpture poput one; sengalskog igrača (Tom-tom Player) i Čiluk ratnika (Shilluk Warrior) su karakteristični primeri njenog stvralaštva iz ove kolekcije. Takođe brojni apstraktni umetnici tog doba smatrali su da je njen rad bio ili suviše realan ili suviše romantičan. Do njene smrti 1966. godine skulpture poput one nordijskog tipa ili Bušmana odbačene su kao antropološki netačne.[9]

Književno stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]

Istovremeno sa likovnom umetnošću bavila se i pisanjem knjiga. Godine 1936. objavila je monografiju, Heads and Tales, u kojoj je opisala iskustvo stvaranja skulptura Hall of Mana. Godine 1939. objavila je udžbenik Sculpture Inside and Out, a 1965. godine autobiografiju pod nazivom „Sutra je juče” (Yesterday Is Tomorrow), u kojoj je opisala i sudbinu Srbije u Prvom svetskom ratu.[5]

Malvina kao učesnik kampanje „Pomozimo Srbiju”[uredi | uredi izvor]

Fotografija umirućeg srpskog vojnika, koja je Hofmanovoj poslužila kao predložak za izardu plakata „Srbiji je potrebna tvoja pomoć”

Za sudbinu Srbije u Prvom svetskom ratu Hofmanova se zainteresovala tokom rada u međunarodnoj ispostavi Crvenog krsta u Njujorku, kada je Malvina u kontakt sa ljudima iz raznih zemalja, saznala i za patnje srpskog naroda, kome je u Prvom svetskom ratu najviše bila potrebna pomoć.[10]

Pukovnik Milan Pribićević, koji je tih ratnih godina poslat u Ameriku sa ostrva Krf, sa zadatkom da okupi desetak hiljada dobrovoljaca i povede ih natrag, da oslobode porobljena srpska sela, motivisao je Hofmanovu, da pokrene kampanju za pomoć Srbiji, izradom plakata „Srbiji je potrebna tvoja pomoć,” prema fotografiji srpskog vojnika koji je snimljen u samrtnom ropcu na grčkom ostrvu Vidu.

Malvina Hofman je za svoj plakat koristila lik sa fotografije (desno) nastalu u čamcu na putu za ostrvo Vido (Plavu grobnicu) u Grčkoj, koju je snimio srpski ratni izveštač Miloje Igrutinović.

Plakat Hofmanove „Srbiji je potrebna tvoja pomoć”, u nekoliko formi.

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Mort Exquise, bronza, 1913
    Mort Exquise, bronza, 1913
  • The Offering, bronza, 1920.
    The Offering, bronza, 1920.
  • Martinique Woman, 1927.
    Martinique Woman, 1927.

Napomene[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Hofmanova, izuzev plakata „Srbiji je potrebna tvoja pomoć” nije izradila nijedan plakat posvećen nekom drugom narodu, već samo srpskom, prema rečima Vladimira Čeha autora izložbe, Ko je Malvina Hofman? koja je prvi put u deset gradova Srbije, objavljila 18 crteža koje je Malvina uradila putujući po Srbiji 1919. godine.[1]

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v „Malvina Hofman – priča o ljubavi i smrti, o Srbima i Amerikancima”. RTS, 20.9.2018. Pristupljeno 3. 10. 2018. 
  2. ^ a b Dalibor Prančević: Malvina Hoffman i Ivan Meštrović: umjetnička i biografska ukrštanja dvoje kipara, Rad. Inst. povij. umjet. 35/2011. (255–268).
  3. ^ „MALVINA HOFFMAN”. www.sandycline.com. Arhivirano iz originala 24. 08. 2007. g. Pristupljeno 6. 10. 2018. 
  4. ^ Malvina Hoffman Americen sculptor, The Editors of Encyclopaedia Britannica See Article History
  5. ^ a b Malvina Hoffman, Yesterday is Tomorrow: A Personal History (1965) Hardcover: 378 pages; Publisher: Crown Publishers.
  6. ^ Pisma Henrya W. Kenta (Metropolitan Museum of Art, New York)M. Hoffman (157 East 35th Street, New York), 17. i 19. februara 1925, GRI, MHP – Mestr., kutija 6, omot 3.
  7. ^ Kopija pisma Malvine Hoffman Georgeu Blumenthalu, 12. februara 1925, GRI, MHP – Mestr., kutija 6, omot 3.
  8. ^ a b Kort & Sonneborn 2014, str. 96
  9. ^ a b v „Malvina Hoffman, Dead At Age of 81”. The New York Times, Monday July 11, 1966. Arhivirano iz originala 05. 03. 2007. g. Pristupljeno 6. 10. 2018. 
  10. ^ Dimmick, Lauretta; Hassler, Donna J. (1999). American Sculpture in the Metropolitan Museum of Art: A catalogue of works by artists born between 1865 and 1885. Metropolitan Museum of Art. str. 738. ISBN 978-0-87099-923-9. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Kort, Carol; Sonneborn, Liz (2014). A to Z of American Women in the Visual Arts. Infobase Publishing. str. 96. ISBN 978-1-4381-0791-2. 
  • Alexandre, Arsène, Malvina Hoffman, J.E. Pouterman editrice, Parigi 1930
  • Connor, Janis, and Joel Rosenkranz, Rediscoveries in American Sculpture – Studio Works, 1893–1939, University of Texas Press, Austin 1989
  • Field, Henry, The Races of Mankind, Sculptures by Malvina Hoffman, Anthropology Leaflet 30, Field Museum of Natural History, Chicago 1937
  • Hill, May Brawley, The Woman Sculptor, Malvina Hoffman and Her Contemporaries, The Bearley School 1984
  • Hoffman, Malvina, Heads and Tales. Charles Scribner's Sons, NY, NY 1936
  • Hoffman, Malvina, Sculpture Inside and Out, Bonanza Books, NY, NY 1939
  • Hoffman, Malvina, Yesterday Is Tomorrow, Crown Publishers, Inc. NY, NY 1965
  • Kvaran, Einar Einarsson, Hunting Hoffman in the Field Museum, unpublished manuscript
  • Nishiura, Elizabeth, American Battle Monuments – A Guide to Military Cemeteries and Monuments Maintained By the American Battle Monuments Commission, Omnigraphics, Inc, Detroit, Michigan 1989
  • Papanikolas, Theresa; Brown, DeSoto (2014). Art Deco Hawai'i. Honolulu, Honolulu Museum of Art. str. 79. ISBN 978-0-937426-89-0. 
  • Proske, Beatrice Gilman, Brookgreen Gardens Sculpture, Brookgreen Gardens, South Carolina, 1968
  • Redman, Samuel J, "Bone Rooms: From Scientific Racism to Human Prehistory in Museums". Cambridge: Harvard University Press. 2016.
  • Rubinstein, Charlotte Streifer, American Women Sculptors’ G.K. Hall & Co. Boston 1990

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Малвина_Хофман&oldid=27826111”