Manastir Svetog Preobraženja Gospodnjeg

Manastir Svetog Preobraženja Gospodnjeg
Manastir Svetog Preobraženja Gospodnjeg
	Izgled manastira, 2007. godine
Osnovni podaci
Tip	pravoslavni manastir
Jurisdikcija	Srpska pravoslavna crkva
Eparhija	Eparhija kanadska
Osnivanje	1994.
Posvećen	Preobraženju Gospodnjem
Arhitektura
Arhitekta	Branko Dželetović
Stil	Srpsko-vizantijski
Lokacija
Mesto	Milton
Država	Kanada

Manastir Svetog Preobraženja Gospodnjeg je jedini srpski manastir na teritoriji Kanade. Deo je Eparhije kanadske Srpske pravoslavne crkve.

Manastir se nalazi u oblasti odrona Nijagare izuzetne lepote zaštićene od strane Ujedinjenih nacija. Položaj manastir je takav da se nalazi nadomak najvećih ontarijskih gradova sa značajnim brojem srpskih kolonija, pola sata vožnje od Toronta na istoku, Hamiltona na jugu i Kičenera na zapadu.

Manastir[uredi | uredi izvor]

Izgradnja manastira[uredi | uredi izvor]

Težnja srpske zajednice u Kanadi da izgrade svoj manastir, izražena je još u nadanjima svetog vladike Nikolaja Velimirovića. Realizacija ovih težnji započeta je formiranjem Eparhije kanadske 1984. godine. Zemljište od dvadeset hektara na kom je manastir izgrađen kupljeno je 1988. godine. Temelje budućeg manastira osvetio je Patrijarh srpski Pavle 21. oktobra 1992. godine kao i manastirsku crkvu izgrađenu 12. juna 1994. godine. Glavni projektant manastira bio je Branko Dželetović a najveći donatori Dragomir Karić i ktitor Gojko Kuzmanović. Živopisanje crkve započeto je po njenoj izgradnji, a odvijalo se u nekoliko faza. Živopis je delo Dragomira Dragana Marunića, ikonografa i freskopisca iz Beograda a njegov sin Nemanja Marunić je učestvovao u oslikavanju manastirske kapele. Početkom 2002. završen je rad na freskopisanju.^[1] Manastirsku biblioteku uspostavila je Mirjana Tomičić, 1995. godine.

Manastirski kompleks[uredi | uredi izvor]

Pored manastirske crkve na manastirskom imanju nalazi se i zgrada konaka sa brojim sadržajima kao što su kapela Sveta Tri Jerarha i velika sala za daće i parastose. U jesen 2009. pored manastirskog konaka izgrađena su eparhijski muzej i biblioteka sa deset hiljada knjiga. Uz crkvu se nalazi i piknik prostor sa letnjim paviljonom, kuhinjama, pecanom, sportski terenima za fudbal, odbojku i košarku i dečiji prostor za igru.

Na delu imanja takođe se nalazi i prvo srpsko groblje u Kanadi.^[2]

Mošti[uredi | uredi izvor]

U manastiru se čuvaju delovi i čestice netruležnih moštiju velikih hrišćankih svetitelja s početka istorije crkve, od prvog do trećeg veka među kojima su: Sveti Vasilije Veliki, Sveti Ignatije Bogonosac, Sveti Atanasije Veliki, Sveti Polikarp Smirnski, Sveti Pantelejmon, Sveti Haralampije, Sveti Nektarije Eginski, Sveta Irina i mošti Svetog Nektarija, opštinskog svetitelja s početka 20. veka.

Datumi[uredi | uredi izvor]

Važniji dani u koje se u manastiru okuplja veliki broj ljudi su slava manastirske kapele Sveta Tri Jerarha (12. februar), slava eparhijske izdavačke kuće Istočni petak, Eparhijski dan (nedelja Svih Svetih što je prva nedelja po Duhovima), Manastirski sabor (nedelja uoči početka Gospojinskog posta), slava manastira Preobraženje Gospodnje (19. avgusta) i slava eparhije Pokrov Presvete Bogorodice (14. oktobra).