Marš na Montgomeri
Marš na Montgomeri su bili tri marša od Selme do Montgomerija iz 1965. su doveli do usvajanja Zakona o pravu glasa, značajnog uspeha pokreta za građanska prava. Sva tri protestna marša su bili pokušaji da se šeta duž 54 mi (87 km) dugačkog auto-puta od Selme do Montgomerija, glavnog grada Alabame.
Pokret za prava glasa u Selmi su pokrenuli lokalni Afroamerikanci, koji su osnovali Savez glasača okruga Dalas. Zajedno sa organizatorima Studentskog nenasilnog organizacionog komiteta su počeli da registruju crne glasače od 1964. Kada se ispostavilo da je otpor belaca njihovom trudu uporan, Savez se obratio Martinu Luteru Kingu i Južnoj hrišćanskoj konferenciji o vođstvu, koji su januara 1965. doveli u Selmu mnoge istaknute vođe pokreta za građanska prava.
Sledećeg meseca je Džimi Li Džekson, aktivista pokreta za glasačka prava, smrtno ranjen tokom marša u Marionu, što je naduvalo tenzije u zajednici. Da bi ublažio i usmerio bes, direktot studentskog komiteta Džejms Bevel, koji je vodio kampanju komiteta u Selmi i radio na svom projektu za prava glasa u Alabami od kraja 1964, je pozvao na marš dramatičnih razmera od Selme do Montgomerija.[1][2]
Prvi marš se desio 7. marta 1965; dobio je nadimak Krvava nedelja nakon što je 600 demonstranata napala državna i lokalna policija pendrecima i suzavcem. Drugi marš se desio 9. marta; policija i demonstranti su stojali jedni ispred drugih, ali kada su se policajci pomerili da bi pustili protestante da prođu, King ih je doveo nazad u crkvu.[3]
Treći marš je počeo 21. marta. Uz zaštitu 2000 pripadnika Armije SAD, 1900 pripadnika Nacionalne garde Alabame pod federalnom komadnom i brojnim agentima FBI i federalnim maršalima, demonstrati su prelazili 16 km dnevno duž Američog puta 80, poznatog u Alabami kao Auto-put Džefersona Dejvisa. Protestanti su stigli u Montgomeri 24. marta, a pred Državni kapitol Alabame 25. marta.[4]
Ova ruta je u uspomenu na ovaj događaj nazvana Put za glasačka prava od Selme do Montgomerija i ona je američki Nacionalni istorijski put.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "James L. Bevel The Strategist of the 1960s Civil Rights Movement" by Randy Kryn, a paper in David Garrow's 1989 book We Shall Overcome, Volume II, Carlson Publishing Company
- ^ "Movement Revision Research Summary Regarding James Bevel" by Randy Kryn, October 2005 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. mart 2016) published by Middlebury College
- ^ Branch, Taylor (2013). The King Years: Historic Moments in the Civil Rights Movement. Simon & Schuster.
- ^ Davis, Townsend (1998). Weary Feet, Rested Souls. W.W. Norton.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Davis, Townsend (1998). Weary Feet, Rested Souls. W.W. Norton.
- Branch, Taylor (2013). The King Years: Historic Moments in the Civil Rights Movement. Simon & Schuster.
 | Ovaj članak vezan za istoriju SAD je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
