Miodrag Jaćimović
| Miodrag Jaćimović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1934. |
| Mesto rođenja | Moravci, Ljig, Srbija |
| Datum smrti | 12. avgust 2009. (74/75 god.) |
| Mesto smrti | Čačak, Srbija |
Miodrag Jaćimović (Moravci, Ljig, 1934 — Čačak, 12. avgust 2009) bio je srpski profesor, književnik i priređivač.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Miodrag Jaćimović je rođen 1934. godine u selu Moravci kod Ljiga u svešteničkoj porodici. Od 1938. godine zbog premeštaja službe oca Miloja, živi u Bresnici kod Čačka gde je završio Osnovnu školu „Đeneral Marko Đ. Katanić“. U Čačak prelazi 1945. godine gde nastavlja školovanje i završava Gimnaziju, a Filozovski fakultet završava u Beogradu na Odseku za književnost i srpski jezik. Od 1959. godine radi kao profesor književnosti u Čačku, do penzionisanja 1995. godine. Godine 1985, postao je član Udruženja književnika Srbije i saradnik Jezičkog odeljenja SANU. Putujući mnogo, video je celu Evropu, veliki deo Afrike i Azije i Bliski istok. Dva puta je bio na pokloničkom putovanju, u Palestini i Izraelu kao i Svetoj Gori. Ima zvanje hadžije. U sazivu Narodne skupštine Srbije 2000. godine, bio je narodni poslanik. Umro je u Čačku 12. avgusta 2009. godine.[1][2]
Književni rad[uredi | uredi izvor]
Miodrag Jaćimović književnim radom se bavio od 1958. godine. Objavljujući putopise, pripovetke, romane, monografije i istorijske monografije. Priredio je dnevnike solunaca pod nazivom Slovo ratnikovo. Poslednje delo Miodraga Jaćimovića su dnevnički zapisi Predajte se Srbi, izdanje iz 2008. godine.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je dve književne nagrade:
- Zlatna plaketa "Takovski ustanak" (1998)
- "Đak kaplar" Glavno opštinsko priznanje Opštine Ljig(2000)[1]
Dela[uredi | uredi izvor]
- istorijska monografija "Arsenije Loma" (1972)
- istorijska monografija "Lazar Mutap" (1973)
- monografija "Belanovica" (1974)
- roman "Bez leta"(1975)
- zbirka pripovedaka "Moji ljudi" (1977)
- narodna predanja "Kačerske legende" (1978)
- dnevnici solunaca "Slovo ratnikovo" (1980)
- roman "Na putu za Panjevac"(1981)
- narodna predanja "Lepopolje" (1981)
- knjiga putopisa "Svet u očima Čačana" (1983)
- monografija "Kačerski rodovi" (1984)
- Studija Rudnička lična imena" (1985)
- knjiga političkih rasprava "Profesor nije kriv" (1986)
- roman "Ukidanje budućnsti" (1986)
- zbirka pripovedaka " Usrećitelji" (1989)
- istorijska monografija "Znameniti Rudničani" (1990)
- zbirka pripovedaka "Mrtva zona" (1994)
- istorijski leksikon "Kačerci nekad i sad" (1994)
- humoristička proza "Jordo" (1996)
- spomenica "Tehnička škola u Čačku 1946-1996)
- etnografska knjiga "Kačer-predeli i ljudi" (1997)
- zbirka pripovedaka "Urezi u pamćenju" (1998)
- dnevnički zapisi "Vreme opadanja" (1999)
- pripovetke "Belezi Belanovice" (2000)
- monografija "Hram Uspenija presvete Bogorodice" (2001)
- pripovetke " Čačanske priče" (2001)[1][2]
