Mur de Ij
Mur de Ij | |
|---|---|
 Jedna od krivina na usponu Mur de Ij | |
| Lokacija | Valonija, Belgija |
| Start | Ij |
| Povećanje nadmorske visine | 121 m |
| Najveća nadmorska visina | 204 m |
| Prosječni nagib | 9,3 % |
| Maksimalni nagib | 26 % |
Mur de Ij (franc. Mur de Huy) je uspon u Iju, Belgija. Dug 1,3 km, sa prosječnim nagibom od 9,3%, uz maksimalni nagib od 26%. Uspon je nadmorske visine od 204 m, uz povećanje od 121 m od podnožja do vrha. Poznat je pod nazivom le Chemin des Chapelles (put kapela), zbog toga što put prolazi pored sedam kapela.
Uspon je najpoznatiji po tome što se nalazi na biciklističkoj trci Fleš Valon, a od 1984. je cilj trke, dok su se lokacije starta mijenjale.[1] Takođe, uspon se našao na Tur de Fransu 2015, kada je bio cilj treće etape.
Najbolje vrijeme na usponu postavio je Alehandro Valverde 2014. godine.
Fleš Valon[uredi | uredi izvor]
Na Mur de Iju je cilj Fleš Valona od 1984.[2] dok je cilj trke za žene — Fleš Valon feminin od 1998. Prosječni nagib uspona je 9,3%, dok su neke sekcije od 17 do 26% nagiba.[3]
Alehandro Valverde je ostvario rekordnih pet pobjeda na usponu, od čega četiri zaredom.[4] Pobjednik trke obično bude odlučen na Mur de Iju, gdje većina favorita čeka do poslednjih 200—300 metara i sprinta za pobjedu.[5] Trka je odlučena sprintom velike grupe na usponu svake godine od 2003, kada su Igor Astarloa i Aitor Osa napali na 11 km do cilja,[6] a Astarloa je pobijedio 16 sekundi ispred Ose, a 56 sekundi ispred Šefera.[7]
Tur de Frans[uredi | uredi izvor]
Mur de Ij je bio cilj treće etape na Tur de Fransu 2015, kada je trijumfovao Hoakim Rodrigez, koji je osvojio Fleš Valon 2012. Rodrigez je ostvario drugu pobjedu na Tur de Fransu u karijeri, pobijedivši ispred Krisa Fruma, koji je preuzeo žutu majicu sekundu ispred Tonija Martina.[8]
Rekordi[uredi | uredi izvor]
- Najbolje vrijeme na usponu ostvario je Alehandro Valverde, koji je 2014. godine odvezao poslednji kilometar za 2 minuta i 41 sekundu, sa prosječnom brzinom od 22.36 km/h, nadmašivši vrijeme koje je Filip Žilber ostvario 2011, kada je odvezao poslednji kilometar za 2 minuta i 44 sekunde.[9]
- Na dan 27. avgusta 2018. godine, amaterski biciklista — Majkl Tom, popeo se 67 puta na Mur de Ij, u okviru Everesting čelendža.[10][11][12]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „Flèche Wallonne (World Tour), Belgium”. Bike Race Info. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 2. 2. 2017. g. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ „Présentation du Mur de Huy”. velo-club.net. Arhivirano iz originala 17. 07. 2012. g. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ „Valverde wins his record fifth Fleche Wallonne”. cyclingnews.com. 19. 4. 2020. Pristupljeno 1. 10. 2020.
- ^ Owen, Tom (30. 9. 2020). „After La Fleche Wallonne is it time for a change?”. eurosport.com. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ Ostanek, Daniel (28. 9. 2020). „La Flèche Wallonne 2020 – Preview”. cyclingnews.com. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „2003 La Flèche Wallonne”. Bike Race Info. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ Woodpower, Zeb (6. 7. 2015). „Tour de France: Rodriguez wins on the Mur de Huy”. cyclingnews.com. Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ Rose, Alexis (24. 4. 2014). „Mur de Huy - A. Valverde bat le record d'ascension”. www.cyclismactu.net (na jeziku: francuski). Pristupljeno 11. 10. 2020..
- ^ Gaillard, Barthélémy (24. 4. 2019). „CyclingHeroes - L’homme qui a gravi le mur de Huy 67 fois d’affilée”. fr.cyclingheroes.com (na jeziku: francuski). Pristupljeno 11. 10. 2020.
- ^ „Everesting Hall of Fame”. everesting.cc. Pristupljeno 11. 10. 2020..
- ^ „Everesting Mur de Huy”. everesting-murdehuy.be. Pristupljeno 11. 10. 2020..
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Friebe, Daniel; Golding, Pete (2012). Sommets mythiques: Cyclisme, les 50 cols incontournables d'Europe. GEO magazine. str. 14—15. ISBN 978-2-8104-0296-0.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Slikei opis na sajtu velo-club.net
