Narvski zaliv
| Narvski zaliv | |
|---|---|
 Mapa južne obale Finskog zaliva | |
| Lokacija | Lenjingradska oblast Okrug Ida-Viru |
| Koordinate | 59° 32′ N 27° 51′ E / 59.533° S; 27.850° I |
| Pritoke | Narva |
| Okean/more | Finski zaliv (Baltičko more) |
| Zemlje basena |  Rusija Estonija |
| Maks. dužina | 90 km |
| Maks. širina | 40 km |
| Dužina obale1 | ~130 km |
| 1 Shore length is not a well-defined measure. | |
Narvski zaliv (rus. На́рвский зали́в, На́рвская губа́; est. Narva laht) manja je i relativno plitka zalivska akvatorija u jugoistočnom delu Finskog zaliva Baltičkog mora. Na istoku zaliv je ograničen zapadnom obalom Kurgaljskog poluostrva, koja ga ujedno deli od još jedne plitke zalivske akvatorije – Luškog zaliva, dok se na zapadu proteže do rta Lativanemi, odnosno do estonskog grada Kunde. Zaliv je dugačak oko 90 kilometara u delu ka otvorenom moru, odnosno širok oko 40 kilometara. Najvažnija pritoka zaliva je reka Narva po kojoj je i dobio ime. U administrativnom smislu zalivsku teritoriju dele Ruska Federacija (Lenjingradska oblast) i Estonija (okruzi Ida-Viru i Ljaene-Viru).
Istočne obale zaliva su dosta niske i peskovite, a izuzetak je jedino primorje Kurgaljskog poluostrva sa kojeg se izdižu šumoviti brežuljci visina do 25 metara. Južna obala, od ušća Narve pa nekih 8 kilometara ka zapadu je takođe dosta niska i peskovita, a potom se obale postepeno izdižu i postaju sve strmije. Ukupna dužina obale je oko 130 kilometara.
Zaliv je od decembra do marta prekriven ledom. Ostrva se uglavnom nalaze u istočnom delu zaliva, a najveće od njih je Vigrund sa površinom od oko jednog hektara. Na ostrvu se nalazi svetionik, a obale oko ostrva su poznate kao izuzetno opasne zbog plitkoće zaliva i podvodnih stena.
Najvažnija naselja na obalama zaliva su gradovi Siljamae i Narva-Joesu.
-
Svetionik kod ušća Narve -
Priobalne šume kod Narva-Joesua -
Klifovi Aserija na zapadu
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Нарвская губа // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
- Svetionici severne Estonije Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. avgust 2014)
