Nastas Đorđević
Nastas Đorđević | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1811. |
| Mesto rođenja | Ohrid |
| Datum smrti | 20. novembar 1866. |
Nastas Đorđević (Ohrid, 1811 – 20. novembar 1866) bio je srpski graditelj po kojem je porodica Nastasijević dobila svoje prezime.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Nastas Đorđević bio je poreklom iz Ohrida. Otac mu se zvao Anđelko. Nastas je imao brata Spasoja koji je bio zograf i sestru Mihailu.[2] Nakon što je kod svog sestrića Nikole Lazarevića uočio dar za graditeljstvo, odlučio je da ga nauči da rukuje tim zanatom. Nikola se iz Ohrida u Brusnicu doselio kada je imao šest godina. U znak zahvalnosti prema Nastasu, svom ujaku, odrekao se majčinog prezimena i od ujakovog imena uspostavio novo prezime – Nastasijević.
.jpg)
Smrt[uredi | uredi izvor]
Sahranjen je u starom delu gornjomilanovačkog groblja, na kraju jedne padine. Na spomeniku je ispisan sledeći tekst:
„Ovde počiva Nastas Đorđević rodom iz Orida (Ohrida) koi crkvu napravi u ovoj varoši i koi poživi 55 g. a umre 20. nov. 1866. g.”
Graditeljski rad[uredi | uredi izvor]
Đorđević je bio priznat majstor graditeljstva i jedan od najboljih u čitavoj ondašnjoj Srbiji.[3] Knez Miloš ga je smatrao za vrhunskog majstora – to se najbolje ogleda u njegovim rečima pred početak gradnje crkve Svete Trojice u Gornjem Milanovcu, njegove zadužbine, čiju je izgradnju on naredio:[2]
„Po glasu građevinaca bolji si od svih drugih, pa kada je tako, evo posla za tebe. Nalažem ti da po planu i o roku sagradiš velelepnu crkvu u Gornjem Milanovcu i zato evo mog blagoslova.”[3]
Nastas Đorđević ju je gradio u periodu od 1860. do 1862. godine, i to je jedan od vrhunaca njegovog rada.[4][3] Bio je angažovan i za izgradnju crkve Svetog Arhanđela Gavrila u Aranđelovcu, koja je gotovo identična onoj gornjomilanovačkoj.
Nastas Đorđević bio je glavni neimar pri obnovi crkve Svetog Save na Savincu. Knez Miloš je odlučio da je obnovi u čast svoje pokojne supruge Ljubice, preminule 1843. godine. Obnova je 1860. godine završena – dodata je drvena priprata, pojedini delovi enterijera su popravljeni, a pored crkve je izgrađena i nova zvonara od drveta.
Pored toga, Đorđević je sagradio veliki broj privatnih zgrada u Gornjem Milanovcu, Čačku, Kragujevcu i Beogradu, kao i stari konak manastira Studenica.
Galerija[uredi | uredi izvor]
_957.jpg)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- ^ „Gornji Milanovac”. Beautiful Serbia Travel portal. Pristupljeno 29. 6. 2021.
- ^ a b Petković, Gordana, ur. (2014). „Slovo Đirilovo – Godišnjak bibliteke „Braća Nastasijević”, broj 11” (PDF). Biblioteka „Braća Nastasijević" Gornji Milanovac. str. 25. Pristupljeno 29. 6. 2021.
- ^ a b v Glišić, dr Milomir; Ilić, Dušan D.; Lazarević, Aleksandar; Mandić, Radmilo Lale; Marković, Miroslav Laf; Ristić, Miodrag (2003). Stari Milanovac. Gornji Milanovac: Skupština opštine Gornji Milanovac / Muzej rudničko-takovskog kraja. str. 114.
- ^ „Crkve i manastiri”. Turistička organizacije opštine Gornji Milanovac. Pristupljeno 29. 6. 2021.