Nemačko pitanje
„Nemačko pitanje“ jeste termin za debatu i pitanje iz 19. stoleća, posebno tokom revolucija 1848, oko najboljeg načina da se postigne ujedinjenje svih ili većine zemalja naseljenih Nemcima.[1] Od 1815. do 1866. godine, u okviru Nemačke konfederacije postojalo je oko 37 nezavisnih država u kojima su većinu činili govornici nemačkog jezika.
Großdeutsche Lösung („Velikonemačko rešenje“) favorizovao je ujedinjenje svih naroda nemačkog govornog područje u okviru jedne države, što je Austrijsko carstvo i njegove pristalice.
Kleindeutsche Lösung („Malonemačko rešenje“) nastojalo je da ujedini samo severne nemačke države i nije uključivalo nijedan deo Austrije (bilo njene oblasti naseljene Nemačkom ili njene oblasti u kojima većinu čine druge etničke grupe); ovaj predlog je favorizovala Kraljevina Pruska.
Oba pokreta i viđenja rešenja nemačkog pitanja bila su deo i produkt rastućeg nemačkog nacionalizma. Ugledali su se na slične pokušaje i napore koji su za cilj imali stvaranje jedinstvenih nacionalnih država ljudi koji su delili zajedničku etničku pripadnost i jezik, kao što je ujedinjenje Italije i Srpska revolucija.
Tokom Hladnog rata, termin je dobio novo značenje i počeoje da se odnosi na pitanja koja se odnose na podelu i ponovno ujedinjenje Nemačke.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Robert D. Billinger (1991). Metternich and the German Question: States' Rights and Federal Duties, 1820–1834. University of Delaware Press.
- ^ Blumenau, Bernhard (2018). „German foreign policy and the "German Problem" during and after the Cold War”. Ur.: B Blumenau; J Hanhimäki; B Zanchetta. New Perspectives on the End of the Cold War. London: Routledge. str. 92—116. ISBN 9781315189031. doi:10.4324/9781315189031-6.
