Opsada Vidina
| Opsada Vidina | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Drugog balkanskog rata | |||||||||
| |||||||||
| Sukobljene strane | |||||||||
 Kraljevina Bugarska |
 Kraljevina Srbija | ||||||||
| Komandanti i vođe | |||||||||
|
|
| ||||||||
| Jačina | |||||||||
|
4.200 16 topova |
8.500 54 topova | ||||||||
| Žrtve i gubici | |||||||||
| 84 mrtvih i ranjenih | Nepoznat | ||||||||
Vidinska opsada bila je bitka u Drugom balkanskom ratu, vođena od 25. do 31. jula 1913. godine, između bugarske vojske i srpskih jedinica.
Uzroci sukoba[uredi | uredi izvor]
Tokom 5-8. jula 1. bugarska armija sprovodi ofanzivne operacije u dolini reke Timok, ali ulazak Rumunije u Drugi balkanski rat i neuspeh u borbi protiv Grka navelo je bugarsku komandu da usmeri glavne snage prema regionu Makedonije.
Napad Rumunske vojske doveo je do pobune vojnika u bugarskoj Devetoj pešadijskoj diviziji stacioniranoj u oblasti Ferdinandova. Većina pobunjenih vojnika je otišao u izgnanstvo u Rumuniju. Iskoristivši situaciju i slabljenje bugarske odbrane u regionu Belogradčik - Vidin, srpska vojska je nastavila da napada, sa namerom da osvoji Vidin. Dana 21. jula vojnici 1. timočke divizije su srušili bugarsku odbranu Belogradčika, čime je otvoren put prema Vidinu. [1][2] U blizini sela Bela rada dogodio se prvi sukob prethodnice srpske vojske sa delom bugarske vojske iz vidinskog garnizona.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Jula 25. istureni delovi 16. i 21. divizije timočkog bataljona, pod komandom pukovnika Vukomana Aračića zauzeli su položaje oko Vidina. Srbi su se pojavila iz tri pravca - sa juga, severa i istoka. Grad je u prvim redovima fronta branilo uz 1200 vojnika i oko 3.000 dobrovoljaca, uz pomoć 52 topa, uglavnom zastarelih i sa malom količinom municije. Komandant odbrane je bio general Kristo Marinov.
Ujutro 27. jula srpska artiljerija je počela da granatira grad i utvrđenje koje ga okružuje. Trodnevna paljba bila je neefikasna i nije izazvala veliku štetu ni među vojnicima ili civilima.
Dana 30. jula, nakon artiljerijskih priprema srpska pešadija je napala zapadni sektor odbrane (između Novoselca i Smirdana). Bugari su odbili dva napada, koristeći za odbranu artiljeriju i mitraljeze. Uspešna odbrana južnog dela odbrane omogućila je braniocima da prebace deo snaga na glavnom pravcu srpskog napada. 31. jula Srbi su napravili još jedan pokušaj da se grad, ovaj put napada sa severa. I ovaj napad je odbijen. Kada je stigla informacija da je potpisan mir u Bukureštu kojim je okončan Drugi balkanski rat obe strane su prekinule paljbu, a srpska vojska počela povlačenje.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Hall, Richard C.: The Balkan wars 1912-1913: prelude to the First World War. . London: Routledge. 2002. ISBN 978-0-415-22946-3. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć). COBISS.SR 178216711 (Eng) - Atanas Hristov: Istoričeski pregled na voinata na Bъlgariя sreщu vsički balkanski dъržavi g. 1913. Pečatnica na armeiskiя voenno-izdatelski fond. Sofija: 1946, pp 180-188. (Bug)
- Hristov, Atanas: Kratka istoriя na osvoboditelnata voйna : 1912-1913 godina. Sofiя: Voennoto na nagovo veličestvo učiliщe, 1921. COBISS.SR 192722956 (Bug)