Pređi na sadržaj

Paolo Mađeli

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Paolo Mađeli
Lični podaci
Datum rođenja(1947-03-03)3. mart 1947. (77 god.)
Mesto rođenjaPrato, Italija
Umetnički rad
Najvažnija dela
Feničanke

Paolo Mađeli (Prato, 3. mart 1947) italijanski je pozorišni reditelj.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Njegovi roditelji veoma su cenili umetnost i od malena je odlazio na pozorišne predstave.[1]

U rodnom gradu je radio kao asistent Giorgija Strehlera, te je zajedno s Robertom Benignijem, Pamelom Villoresi, Saveriom Marconijem, Francescom Nutijem i Marcellom Bartolijem osnovao Teatro studio del Teatro Metastasio.[2]

Mađeli je studirao režiju i slavistiku. Nakon što mu je ponuđena stipendija za studije van Italije, odabrao je Rumuniju, gde je režirao dve predstave sa kojima biva pozvan na pariški Festival Théâtre des Nations Jean-Louisa Barraulta.[2]

Došao je da radi u Beograd sa 26 godina na poziv upravnika Narodnog pozorišta Velimira Lukića.[3][4][1]

Od 70-ih godina on sudeluje na BITEF-u i upoznaje vodeće avangardne ličnosti Evrope tog vremena.

Od 1985. živi u Zagrebu. U Hrvatskoj radi na takozvanoj Ratnoj trilogiji dela Euripida. Postavlja tri tragedije: Feničanke (1987) u dvorcu kraj Dubrovnika, Elektru (1988) u napuštenom renesansnom gradiću kraj Splita, Helenu (1989) u vili uz more.[5]

Režirao je u Nemačkoj, Italiji, Mađarskoj, Venecueli, Meksiku, Švajcarskoj, Kolumbiji, Belgiji, Makedoniji, Sloveniji, Srbiji, Hrvatskoj, Crnoj Gori, Izraelu.[2]

Bio je u braku sa Dobrilom Bobom Stojnić i potom Rozalijom Levaji, sa kojom ima dvoje dece.[3]

Član je umetničkog veća kraljevskog pozorišta Zetski dom.[6]

Bio je javni kritičar aktuelnih režima devedesetih godina u BiH, Hrvatskoj i Srbiji.[6]

Nagrade[uredi | uredi izvor]

  • Nagrada Bojan Stupica
  • Tri Nagrade hrvatskog glumišta za najboljeg reditelja (1997, 1998. i 2009)[2]
  • Vjesnikova nagrada za kazališnu umjetnost "Dubravko Dujšin" za 2007.godinu[2]

Odabrana teatrografija[uredi | uredi izvor]

  • Pomozite mi da umrem, 03.03.1972, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Mandragola, 31.01.1973, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Ribarske svađe, 11.11.1973, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • DIVOVI IZ PLANINE, 15.09.1974, Beograd, Atelje 212[7]
  • Galeb, 18.12.1974, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Aladinova čarobna lampa, 08.04.1975, Beograd, Pozorište „Boško Buha”[7]
  • Analiza, 22.10.1975, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • KOD LEPOG IZGLEDA, 19.03.1976, Beograd, Atelje 212[7]
  • Gospođa Margarita, 14.04.1976, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • Mirandolina, 07.09.1976, Sombor, Narodno pozorište[7]
  • Ognjište, 25.11.1976, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Ništa bez konja, 06.12.1977, Beograd, Pozorište 'Boško Buha'[7]
  • Kako se postaje Deda Mraz, 23.12.1977, Beograd, Pozorište 'Boško Buha'[7]
  • Princ od Homburga, 07.02.1978, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Vojcek, 25.04.1978, Sombor, Narodno pozorište[7]
  • Trilogija o letovanju, 01.10.1978, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • Kako vam drago, 24.12.1978, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Kralj Lir, 16.07.1979, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • HAROLD I MOD, 23.03.1980, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • Pinokio, 04.10.1980, Beograd, Pozorište 'Boško Buha'[7]
  • Don Žuan se vraća iz rata, 04.11.1980, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • AMADEUS, 07.03.1981, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • BERTINO BLAGO, 12.02.1982, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • CENTRIFUGALNI IGRAČ, 16.05.1982, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • Hobit, 11.11.1982, Beograd, Pozorište 'Boško Buha'[7]
  • VEČERAS IMPROVIZUJEMO, 13.05.1983, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • PRIČE IZ BEČKE ŠUME, 05.11.1983, Beograd, Atelje 212[7]
  • PIVARA, 21.10.1984, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • METASTABILNI GRAAL, Beograd, Atelje 212[7]
  • IVONA, BURGUNDSKA KNEGINjA, 01.10.1985, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • Kći puka, 11.01.1986, Beograd, Narodno pozorište[7]
  • Per Gint, 22.02.1986, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • TRINAEST BOŽIJIH TRIČARIJA, 06.12.1987, Beograd, Beogradsko dramsko pozorište[7]
  • PARISKA KOMUNA, 18.03.1988, Beograd, Atelje 212[7]
  • Italijanska noć, 27.11.2004, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • Na dnu, 03.03.2007, Beograd, Jugoslovensko dramsko pozorište[7]
  • Gorski divovi, 21.04.2018, Subotica, Pozorište Kosztolányi Dezsö[7]
  • Noćni život[8]
  • Hamlet[9]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b „Rozalija Levai i Paolo Mađeli, porodično: Govoriti o nacionalnosti u dvadesetom veku je prevaziđeno”. Pristupljeno 2021-12-13. 
  2. ^ a b v g d „Magelli, Paolo - Gavella”. www.gavella.hr. Pristupljeno 2021-12-13. 
  3. ^ a b „Italijanski reditelj Paolo Mađeli za Kurir: Beogradu dugujem čitav svoj uspeh”. kurir.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-12-13. 
  4. ^ „Paolo Mađeli”. LUDUS ONLINE (na jeziku: srpski). 2019-03-29. Arhivirano iz originala 13. 12. 2021. g. Pristupljeno 2021-12-13. 
  5. ^ „Paolo Magelli » HNK Ivan pl. Zajc Rijeka”. hnk-zajc.hr. Pristupljeno 2021-12-13. 
  6. ^ a b „Paolo Mađeli za “Vijesti”: Cijela Evropa izgleda kao da je 1936. godina”. vijesti.me (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-12-13. 
  7. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p r s t ć u f h c č dž š aa ab av ag ad ađ ae „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2021-12-13. 
  8. ^ „Kako promeniti stvarnost | SEEcult.org”. www.seecult.org. Pristupljeno 2021-12-13. 
  9. ^ „Hamlet u intelektualno pustoj Evropi | SEEcult.org”. www.seecult.org. Pristupljeno 2021-12-13. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Паоло_Мађели&oldid=26062166”