Per Morts
Per Morts Pär Mårts | |||
---|---|---|---|
Lični podaci | |||
Datum rođenja | 30. april 1953. | ||
Mesto rođenja | Falun (Švedska), | ||
Igračke informacije | |||
Pozicija | napadač / hokejaški trener | ||
Bivši klubovi |
VIK Vesteros (1971–1974; 1980–1985) HK AIK (1974–1980) | ||
Reprezentacija | Švedska | ||
Pro karijera |
kao igrač 1971–1985. kao trener 1986– |
Per Morts (šved. Pär Mårts; rođen 30. aprila 1953. u Falunr, Švedska) profesionalni je švedski hokejaški trener i jedan od najuspešnijh hokejaških trenera u Švedskoj i bivši hokejaš na ledu.
Trenutno obavlja funkciju glavnog trenera seniorske reprezentacije Švedske sa kojom je osvojio dve olimpijske medalje (zlato u Lilehameru 1994. i bronzu u Sočiju 2014) i još 7 medalja sa svetskih prvenstava (uključujući i dve titule svetskih prvaka 1992. i 2013).
Igračka karijera
[uredi | uredi izvor]Morts je profesionalnu igračku karijeru započeo 1971. u dresu hokejaškog kluba VIK iz grada Vesterosa, u tadašnjoj drugoj švedskoj diviziji (trećeligaški rang takmičenja). Klub je iste te sezone uspeo da se plasira u viši rang takmičenja. Nakon još dve sezone u VIK-u Morts prelazi u redove AIK-a iz Stokholma, tima u kojem je proveo narednih 6 sezona (od 1974. do 1980). Ekipa AIK-a je u sezoni 1974/75. obezbedila plasman u najviši rang ligaškog hokeja u Švedskoj, SEL ligu, takmičenje u kojem je Morts proveo punih 5 sezona, odigravši ukupno 174 utakmice uz statistički učinak od 121 poena (63 gola i 58 asistencija). Najveći uspeh kao igrač u karijeri ostvario je u sezoni 1977/78. kada je osvojio srebrnu medalju u nacionalnom prvenstvu.
Poslednjih 5 igračkih sezona proveo je u redovima svog matičnog VIK Vesterosa u drugoj ligi, a profesionalnu igračku karijeru okončao je 1985. godine.[1]
Za reprezentaciju Švedske nastupao je u neoliko navrata, ali uglavnom na pripremnim turnirima.
Trenerska karijera
[uredi | uredi izvor]Odmah po okončanju igračke karijere Morts je nastavio svoju hokejašku karijeru na mestu glavnog trenera ekipe VIK-a (tima u kojem je kao glavni trener radio sve do 1991. godine). Potom je u periodu od 1991. do 1995. rado kao pomoćni trener, prvo u rešrezentaciji Švedske do 20 godina, a potom i u seniorskoj selekciji. U tom periodu rada sa reprezentacijom osvojio je ukupno 4 medalje na svetskim prvenstvima, zlato na Svetskom prvenstvu 1992, dva srebra na prvenstvima 1993. i 1995. i bronzu na SP 1994. Najveći uspeh ostvario je osvajanjem zlatne medalje na ZOI 1994. u Lilehameru.
Od timova vodio je još ekipe AIK-a i HV71, a sa ovim poslednjim je osvojio titulu nacionalnog prvaka u sezoni 2003/04. Iste sezone proglašen je i za najboljeg trenera Švedske.
U periodu od 2007. do 2010. obavljao je funkciju selektora reprezentacija do 18 i do 20 godina, a potom postaje selektorom seniorske reprezentacije.
- Klupski uspesi
- Pobednih SHL lige sa ekipom HV71 u sezoni 2003/04.
- Najbolji trener SHL lige u sezoni 2003/04.
- Zlatna olimpijska medalja 1994.
- Srebrna olimpijska medalja 2014.
- Svetska prvenstva do 20 godina
- Srebro na svetskom prvenstvu za igrače do 20 godina 1992, 2008. i 2009.
- Bronza na svetskom prvenstvu za igrače do 20 godina 2010.
- Zlato na svetskom prvenstvu 2013.
- Srebro na svetskom prvenstvu 1993, 1995. i 2011.
- Bronza na svetskom prvenstvu 1994. i 2014.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Pär Mårts”. Elite Prospects. Pristupljeno 17. 9. 2006.