Портал:Antički Rim/Članak meseca novembar
Druga Bitka kod Hadrijanpolja (9. avgust 378) vođena je između rimske vojske, predvođene carem Valensom i gotskih pobunjenika (uglavnom Tervinga, potpomognutih Grejtunzima, sarmatskim Alanima i lokalnim ustanicima) kojima je komandovao Fritigern. Bitka se odigrala kod Hadrijanpolja (danas Jedrene, na granici Bugarske i Turske ) i završila se ubedljivom gotskom pobedom nakon koje su Rimljani bili prisiljeni da prihvate varvare kao saveznike naseljene na teritoriji carstva. Bitka je bila deo Gotskog rata 377—382. i predstavljala je jednu od najznačajnijih bitaka u rimskoj istoriji, jer je otpočela proces koji će se završiti konačnim kolapsom Zapadnog rimskog carstva u 5. veku.
U 4. veku Goti su naseljavali Dakiju, ali su ih 376 napali i porazili nomadski konjanici Huni. Jedan od gotskih vođa Frigern zamolio je rimskog cara Valensa da im dozvoli da se nastane na desnoj obali Dunava, na teritoriji rimske Trakije. Na taj način Goti su se nadali da će tu naći utočište od Huna. Valens je odgovorio potvrdno i čak je pomogao Gotima da pređu reku. Pored toga obećao im je hranu i zemlju. Nadao se da će Goti postati ratari i vojnici i zbog toga im je dodelio status saveznika.
Međutim, kada su Goti prešli Dunav, u njihovim redovima je zavladala glad, a lokalni rimski namesnici su jednim delom bili korumpirani, a jednim delom rimska administracija nije bila u stanju da Gotima dopremi dovoljno hrane. Kada su rimski činovnici počeli Gotima da prodaju pseće meso u zamenu za robove, među kojima je bilo i gotske dece, Goti su se pobunili. Upravo zahvaljujući podmitljivosti rimskih velikodostojnika, Goti su uspeli da prošvercuju oružje sa sobom.