Privreda Maroka
Privreda Maroka se zasniva najviše na poljoprivredi. Maroko je država na severozapadu Afrike, na obalama Atlantskog okeana i Sredozemnog mora. Ovo je agrarna zemlja sa razvijenim rudarstvom i industrijalizacijom u toku, u kojoj su ostaci feudalnih društvenih odnosa potisnuti razvitkom kapitalističkih. U bruto domaćem proizvodu poljoprivreda učestvuje sa 14%, a industrija i rudarstvo sa 34%. Skoro 52% aktivnog stanovništva zaposleno je u poljoprivredi, a 21% u industriji i rudarstvu; dohodak po stanovništvu je 860 dolara.
Poljoprivreda[uredi | uredi izvor]
Poljoprivreda je obeležena nepovoljnom agrarno-društvenom strukturom i velikim ekonomsko-socijalnim razlikama. Iako je 1973/74. izvršena nacionalizacija svih poseda preko 4,5 ha u svojini stranaca, većinom Francuza, od njih je oduzeto tj. otkupljeno svega 395 000 ha od ukupno 750 000 ha tako da njima i domaćim veleposednicima (13% svih vlasnika zemlje) pripada 65% površina (uz to broj bezemljaša iznosi preko pola miliona).
Za razvitak zemljoradnje najvažnije su melioracije, naročito veštačko navođavanje koje se vrši preko na preko 520 000 ha od ukupno 8,4 mil. ha obradivog zemljišta (19% teritorije).
Glavni proizvodi su:
- pšenica 1,8 Mt,
- ječam 1,9 Mt,
- kukuruz 315 000 t,
- šećerna repa 2,3 Mt,
- masline 230 000 t,
- ovas, raž, pirinač,pamuk, duvan, loza i dr.
.jpg)
Morski ribolov — u Atlantskom okeanu i Sredozemnom moru. Glavni ribarski centri su Kazablanka (ujedno i najveća luka u Maroku), Agadir i Safi. Godišnji ulov ribe 382 000 tona.
Šuma 5,2 mil. ha (12% teritorije), najviše plutov hrast sa proizvodnjom plute za zapušače, zatim kedar i dr.
Stočarstvo[uredi | uredi izvor]
Stočarstvo ekstenzivnog tipa u planinskim dolinama; najviše
- ovce 14,9 mil.,
- koze 6,2 mil.,
- goveda 2,9 mil.,
- magarci i mazge 1,9 mil.,
- kamile 230 000.
Rudno blago[uredi | uredi izvor]
Rudno bogatstvo Maroka je raznovrsno:
- fosfati — godišnja proizvodnja 18,8 Mt (3. mesto u svetu, najveći svetski izvoznik; rezerve 50—70 Gt, preko 50% svetskih)
- gvozdena ruda sa 85 000 t gvožđa
- mangan 68 000 t,
- ugalj (uglavnom antracit) preko 700 00 t,
- nafta (većinom u fazi terenskih istražnih radova)
- prirodni gas, olovo 168 000 t i dr.
Industrija[uredi | uredi izvor]
Osim prehrambene (najveći svetski proizvođač i drugi izvoznik konzervi sardina, zatim proizvodnja ulja i dr.) i teksitlne, razvijene su i obojena, crna metalurgija, metaloprerađivačka, montaža automobila,hemijska, prerada nafte (2 rafinerije), elektrotehnička, cementna i druge.
Veoma važno je i zanatstvo, naročito umetnički zanat sa istočnjačkom ornamentikom- čuveni filigranski radovi u zlatu i srebru i dr.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Železnički svega 1 765 km pruga (708 km elektrificirano); drumski — 56 200km puteva (27 670 km asfaltirano); pomorski — glavne luke su Kazablanka, Tandžer, Safi, Kenitra, Mohamedija; vazdušni — 19 aerodroma, najvažniji Kazablanka, zatim Rabat, Marakeš, Fes, Udžda i Agadir.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ http://www.vbs.rs/scripts/cobiss?command=DISPLAY&base=99999&rid=50359303&fmt=11&lani=sc[mrtva veza] Mala enciklopedija Prosveta. 4. izd. Beograd: Prosveta, 1986.