Rimske terme u Beljini
Rimske terme u Beljini otkrivene su 1980. godine na potezu Jankovina u prigradskom naselju Čačka, na levoj obali potoka Lupnjača. Budući da se radi o manjem kompleksu, čija ukupna površina ne prelazi 500 m², za terme je adekvatniji naziv balneum – privatno kupatilo manjih dimenzija.
Terme se kao funkcionalan oblik građevine, uklapaju u uobičajeni plan sa prostorijama za hladno i toplo kupanje, znojenje i adaptaciju tela između kupanja u toploj i hladnoj vodi. Očuvane su samo u nivou temelja i prvog reda kamena, sa mestimično očuvanim sistemom podnog grejanja (stubići hipokausta). Terme su nastale na starijem kulturnom sloju koji pripada sredini 2. do sredine 3. veka. Kupatilo je izgrađeno, najverovatnije sredinom 4. veka i bilo je u upotrebi do početka 5. veka. Arheološka istraživanja izvedena su u organizaciji Narodnog muzeja u Čačku i Arheološkog instituta u Beogradu u periodu 1980—1982. godine. Nakon istraživanja lokalitet je zatrpan. Terme predstavljaju deo većeg kasnoantičkog kompleksa, čiji se ostaci nalaze ispod savremenog naselja Beljina.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Grujović Brković, Katarina; Aleksić Čevrljaković, Marija (2016). Pogled kroz nasleđe (PDF). Kraljevo: Zavod za zaštitu spomenika kulture. ISBN 978-86-84867-05-8. Pristupljeno 27. 10. 2019.
