Sima Lukin Lazić
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Sima Lazić Lukin | |
|---|---|
 Sima Lazić Lukin | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. avgust 1863. |
| Mesto rođenja | Bosanski Brod, Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 19. jul 1904. (40 god.) |
| Mesto smrti | Rajić, Slavonija, Austrougarska |
Sima Lazić Lukin (Bosanski Brod, 15. avgust 1863 — Rajić, Slavonija, 19. jul 1904) bio je srpski publicista, novinar i književnik.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Sima Lazić Lukin rodio se u trgovačkoj porodici, u Bijeljini[1]. Zbog antiturske delatnosti otac mu je prebegao u Srbiju, a majka ga je kao odojče prenela tamo. Lazić je završio osnovnu školu u Šapcu, a u Beogradu 1876. godine okončao treći razred gimnazije. Od mladosti vatreni rodoljub, kao mladić se prijavljuje u dobrovoljce u srpsko-turskom ratu, ali je odbijen zbog bolesti. Gimnaziju nije završio, te je živeo kao glumac u putujućim družinama. Od 1886. do 1889. godine glumio je u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu. Živeo je u Beogradu i Zagrebu, objavljujući novinske tekstove, nacionalno-političke članke, popularno istorijske, književne, humorističko-satirične, pamfletske i druge radove u stihovima i prozi. Sarađivao je u mnogim listovima i časopisima.
U Beogradu je uređivao humoristički list Bič, radio na "Odjeku" i pisao rodoljubive pesme. Kada je prešao u Zagreb, prvo je bio saradnik pa uređivao zagrebački „Srbobran“ (1891—1893), posle „Vrač pogađač“ (1896—1904). Posle "septembarskih izgreda" 1902. godine u Zagrebu, prešao je u Novi Sad gde je produžio uređivanje "Vrača pogađača" i sarađivao u radikalskoj "Zastavi".[2] Neumorni radnik sa perom u ruci, navodno je 25.000 primeraka svojih knjiga raširio po srpstvu.
Bio je oženjen sa književnicom Zorkom Miletić, sinovicom Svetozara Miletića.
Mnogo je pretrpeo tokom svog kratkog i burnog života, zbog čega je bio stalno bolešljiv. Na sprovodu Jovana Jovanovića Zmaja Simo je izgovorio svoju poslednju pesmu posvećeno pokojniku. Umro je ubrzo 19. jula 1904. godine u Rajiću u Slavoniji, gde je došao u goste kod brata Petra. U nekrologu je istaknuto: "Pokojni Simo bio je sav Srbin".[2]
Vodio je žustre polemike sa frankovačkom štampom u Hrvatskoj (koja nije imala naučnu vrednost), napisao je više istorijskih radova. Prikaz knjige Divlji čovjek je objavljen u dubrovačkom srpskom književnom listu Srđ. [3]
U knjizi Kratka povjesnica Srba od postanja Srpstva do danas je naveo netačan podatak, da su vladika Vasilije Petrović i Sveti Vasilije Ostroški ista osoba. Isto ime dvojice Vasilija i ista vladičanska titula, uz manjak obrazovanja autora, rezultirala je tvrdnjom da je cetinjski mitropolit Vasilije umro u Petrogradu 1766., da bi mu telo Crnogorci preneli na Ostrog, pa se naziva i Ostroški.[4] Knjiga je pisana u rodoljubivom duhu, za široke narodne mase i završava se ovim rečima: Eto tako je Srpstvo prevjekotilo 10 hiljada godina i preživilo 100 hiljada zlotvora svojih. A preživiće ih još toliko, samo - i prije svega - budimo vrijedni i složni.
Odabrana dela[uredi | uredi izvor]
- „Srpsko-bugarski rat“, Sisak, 1885.
- „Srbi u davnini“, Zagreb, 1894.
- „Kratka povjesnica Srba od postanja Srpstva do danas“, objavljivana 1894. u „Srbobranu“ (izdata kao posebna knjiga u Zagrebu 1895)
- „Dvije oskoruše, jedna meni, druga njemu“, Zagreb, 1895.
- „Srbin od Srbina“, Zagreb, 1895.
- „Divlji čovjek“, pesme, Zagreb, 1901.
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Sima Lazić Lukin, „Kratka povjesnica Srba od postanja Srpstva do danas“, Beograd 1998.
- Enciklopedijski leksikon „Sveznanje“, Beograd 1937, str. 1204—1205.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zorka Lazić, urednik lista „Vrač pogađač”: Odbranila časopis koji joj je suprug ostavio u amanet („Večernje novosti”, 27. avgust 2016)
- KRATKA POVJESNICA SRBA OD POSTANJA SRPSTVA DO DANAS
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
