Skupština u Beogradu (mart 1840)
Skupština u Beogradu je održana 5. marta 1840.
Prva skupština za prve vlade Kneza Mihaila[uredi | uredi izvor]
Kneza Miloša nasledio je na prestolu bolesni i maloletni Knez Milan, usled čega je obrazovano namesništvo. Kako je bio i maloletan i bolestan, Knez Milan nije uopšte mogao biti uveden u kneževske dužnosti. Nepun mesec dana iza ostavke Kneza Miloša on je umro, a na presto je došao Knez Mihailo Obrenović koji je, takođe, bio maloletan i mogao da vlada tek pošto je za to dobio investituru od Porte.
Ustavobranitelji su, za to vreme, i preko Namesnaištva i preko Saveta razvili punu akciju da što više ograniče kneževsku vlast. U toj svojoj akciji oni su oe u glavnom držali turskog ustava iz 1838, na čiju su redakciju u toku pregovora u Carigradu mnogo uticali. Da bi mogao primiti dužnost Knez Mihailo je otputovao u Carigrad, a po njegovom povratku u Beograd bila je zakazana narodna skupština za 5. mart 1840.
Ovoj skupštini prisustvovale su sve narodne starešine, okružni načelnici, glavniji kmetovi i važniji ljudi, koji su u Beograd došli po pozivu od strane vlasti. Skupština, zajedno sa dostojanstvenicima svih činova, pozdravila je dolazak Kneza Mihaila na presto i saslušala čitanje sultanovog berata kojim se Knez Mihailo uvodi u kneževska prava. Posle toga održana je svečana služba božija kojoj je radi malog prostora u crkvi mogao da prisustvuje samo jedan manji broj skupštinara. Odprativši novog Kneza do dvora, skupština je završila rad i razišla ce.
O svečanosti koja je održana ovom prilikom službene novine donele su opsežan izveštaj.
Karakteristično je napomenuti da su, uz svu aktivnost ustavobranitelja, pretežni deo članova ove skupštine sačinjavale pristalice dinastije Obrenovića.