Sreten Nikolić
Sreten Nikolić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 11. januar 1891. |
| Mesto rođenja | Niš, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 15. jul 1959. (68 god.) |
| Mesto smrti | Vranjska Banja, FNR Jugoslavija |
Sreten Z. Nikolić (Rataje, 11. januar 1891 — Vranjska Banja, 15. jul 1959) bio je srpski lekar. Jedan je od prvih lekara iz vranjskog kraja, koji je medicinske studije završio u Pragu. Sa srpskom vojskom prešao Albaniju, učesnik Prvog i Drugog svetskog rata, nakon kojih je radio u Beogradu, Vrnjačkoj i Vranjskoj Banji, u sredinama u kojima je ostavio dubok trag kao lekar i čovek.[1]
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen u Rataju, selu na domaku Vranja, u središtu vranjske kotline, pored Južne Morave, 11. januara 1891. godine, kao drugo dete oca Ćipre Nikolićać-Zaka (1854 — 1926) iz Rataja i majke Zafire (1855 — 1955) iz Dubnice, sela u blizini Vranja, ćerke istaknutog domaćina i narodnog poslanika Milana Milanovića. Ugledna porodica Nikolić, odškolovala je dva lekara: dva Ćiprina sina dr Sreten i njegovog brata dr Milana.[1]
Osnovnu školu završio je u Rataju. Četiri razreda gimnazije i niži tečajni ispit završio je u Vranju 1905, a osmi razred gimnazije sa velikom maturom u Nišu 1909. godine. Studije medicine, koje je upisao 1910. godine na Medicinskom fakultetu u Pragu, sa prekidom zbog učešća u Balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu od 1912. do 1919, završio je 1921. godine.[1]
Još kao studednt Sreten Nikolić se aktivno bavio gimnastikom, i bio član sokolskog društva u Pragu. Bio je i strastan igrač pokera, sve do svoje smrti.[1]
U Prvom svetskom ratu (1914 — 1919) kao medicinar bio je pripadnik srpskog sanitet u grupi koja je pratila kralja Petra Prvog za vreme povlačenja preko Albanije. Do kraja rata kao medicinar radio je u jednoj od bolnica na Krfu.[1]
Nakon završetka Prvog svetskog rata, prvo je radio kao lekar Opšte državne bolnice u Beogradu (1922–1925), u kojoj je stekao zvanje lekara specijaliste za unutrašnje bolesti, a potom se kao lekar specijalista vratio u svoj rodni kraj i službovao u Vranju od 1926 do 1929. godine kao fizikusa Vranjskog okruga.[1]
Ponovo napušta Vranje i od decembra 1929. godine obavlja dužnost zdravstvenog savetnika Odeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje Drinske banovine, a potom i lekara u upravi Vrnjačke Banje, sve do Drugog svetskog rata.[1]
Po završetku Drugog svestkog rata, još jednom se vratio u Vranje i i radi kao balneolog i internista u Vranjskoj Banji.[1]
Dr Nikolić je iznenada preminuo u 68-toj godini života, 15. jula 1959. godine u Vranjskoj Banji. Sahranjen je u Vranju, a potom su njegovi posmrtni ostaci prenet u Beograd i položeni u grobnicu dr Jovana Hadživasiljevića, znamenitog Vranjanca, istoričara i etnologa, poočima njegove supruge Katarine-Tinke.[1]
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- 5. aprila 1920. — Medalja za spomen na povlačenje srpske vojske preko Albanije, koju je steko kao pripadnik srpske vojske koja se povlačila preko Albanije u zimu 1915/1916.
- 20. avgusta 1928. — ukazom kralja Aleksandra odlikovan je visokim odlikovanjem – Kraljevskim ordenom Svetoga Save petog reda.
Izvori[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Dr Dragoljub Mihajlović, Razvoj zdravstvene službe u Vranju, Muzej zdravstvene službe u Branju, 1968, 8.2
- Prota Petar V. Gagulić, Manastir posvećen Svetom Ocu Prohoru Pčinjskom, Uprava manastira Svetog Oca Prohora Pčinjskog, Niš, 1985, 26.
- Istorijski arhiv Vranje, Personalni dosije dr Sretena Nikolića.
