Sultanija Fatma (ćerka Selima II)
| Sultanija Fatma | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1559[1] |
| Mesto rođenja | Konija, Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 24. jun 1590. (30/31 god.) |
| Mesto smrti | Istanbul, Osmansko carstvo |
| Porodica | |
| Supružnik |
|
| Potomstvo | Sinan-beg |
| Roditelji | Selim II |
| Dinastija | Osmanska dinastija |
Sultanija Fatma (tur. Fatma Sultan) bila je najmlađa ćerka osmanskog sultana Selima II.
Život i smrt[uredi | uredi izvor]
Fatma je bila Selimova ćerka i poslednje dete rođeno pre Selimovog stupanja na presto. Rođena je u Koniji 1559. godine. Njena majka je bila nepoznata konkubina. Ipak, Fatma je bila bliska sa sultanijom Nurbanu i njenom decom. Ostala je upamćena kao omiljena sestra sultana Murata.
U maju 1575. godine [2] udala se za Kanijeli Sijavuš-pašu (umro 1602), namesnika Rumelije i na kraju velikog vezira (1582–1584, 1586–1589, 1592–1593). Stefan Gerlah , prvi pomoćnik ambasadora Svetog rimskog carstva je bio u Istanbulu od 1573. do 1578. godine, i zabeležio je reč da je Sijavuš prvobitno bio rob koga je Fatmin otac Selim kupio kao dečaka za 500 dukata i počeo da ga smatra kao svoje dete. U volji sultana Selima je bilo da se ovaj brak ugovori, koji je neposredno pre njegove smrti sklopio[3].
Fatmin miraz iznosio je oko 5000 dukata[4]. Brak je bio srećan, o čemu govori i činjenica da je molila svog brata Murata III da poštedi život Sijavuš-paši kada je ovaj u nekom trenutku pao u nemilost sultana. Sijavuš-pašin lekar, Mojsije Benveniste, često je bio na večeri sa parom[5].
Potomstvo[uredi | uredi izvor]
Sultanija Fatma je imala četiri sina i kćerku. Tri sina su joj umrla u ranom detinjstvu. Samo ju je jedan sin nadživeo:
- Sinan-beg (1575 — april 1599); umro od bolesti. Sahranjen pored svog oca.
Smrt[uredi | uredi izvor]
Fatma sultanija je umrla 24. juna 1590. godine u Istanbulu na porođaju od posledica prevremenog rođenja njene ćerke[6]. Sahranjena je u mauzoleju svog oca sultana Selima II u džamiji Aja Sofija.
Kada je umrla, obezbedila je njenoj majci koja je živela u Staroj palati primanja od 60 akči dnevno.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Peirce 1993, str. 92.
- ^ Alderson 1956, Table XXXI.
- ^ And 1994, str. 166.
- ^ Uluçay 1992, str. 71.
- ^ Pedani, Maria Pia (2000). Tucica, Volume 32: Safiye's Household and Venetian Diplomacy. str. 30.
- ^ Selânik Mustafa Efendi (1864). „Tarih-i Selâniki”. Internet Archive. str. 265. Pristupljeno 2021-05-11.