Tavastijanci
Tavastijanci (fin. Hämäläiset, slč. tavaster, rus. Емь, Yem, Yam) istorijska su i moderna podgrupa (heimo) finskog naroda. Oni žive u područjima istorijske provincije Tavastije (Hame) i govore tavastijskim dijalektom.
Istorija
[uredi | uredi izvor]
Tavastija (fin. Häme) naseljena je od ranog kamenog doba. Jezgro stare Tavastije se nalazilo oko jezera Vanajavesi. Primer organizovane saradnje Tavastijanaca gvozdenog doba, su brdolika utvrđenja, koja čine jasnu liniju u pravcu sever-jug oko Hemenline. Najznačajnije od ovih utvrđenja je Rapola tvrđava, koja je najveće brdoliko utvrđenje otkriveno u Finskoj. Druga poznata i važna utvrđenja su Tenhola i Hakoinen u Hatuli.[1] U istorijskim izvorima Tavastijanci su prvi put spomenuti 1042. godine.[2]
Najverovatnije najstariji poznati put Finske, Hamen harkatie (volovski put Tavastije) povezivao je Tavastiju sa zapadnom obalom Finske. Prvi znaci hrišćanstva se vezuju za 11. vek.[1]
Povest minulih leta i Prvi Nogorodski letopis opisuju Tavastijance kao narod, koji je u čestim konfliktima sa Novgorodom i Karelima, kao i drugim Balto-Fincima od 11. do 14. veka.[2] Drugim švedskim krstaškim ratom u Finskoj, vođenim u drugoj polovini 13. veka, započet je proces kojim je Tavastija pripojena Kraljevini Švedskoj.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „History of Häme”. hame.fi. Pristupljeno 9. 1. 2017.
- ^ a b „The Chronicle of Novgorod 1016-1471. Intr. C. Raymond Beazley, A. A. Shakhmatov (London, 1914)” (PDF).
