Tanketa tip 97
| Tanketa tip 97 | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla |  Japan
|
| Namena | tanketa |
| Proizvođač | Hino Motors |
| Početak proizvodnje | 1938-1944. |
| Broj primeraka | 616[1] |
| Brzina na putu | 40 km/h |
| Doseg | 250 km |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 3.70 m |
| Širina | 1.90 m |
| Visina | 1.79 m |
| Težina | 4.2 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | top kalibra 37. mm/mitraljez 7.7. mm u kupoli |
| Sporedno naoružanje | mitraljez 7.7. mm |
| Oklop | 4-16 mm |
| Snaga (KS) | 65 KS |
| Posada | |
| Posada | 2 |
Tanketa tip 97 (jap. 九七式軽装甲車 テケ, Kyū-nana-shiki kei sōkōsha Teke) je japanska tanketa iz Drugog svetskog rata.[2][3]
Pozadina[uredi | uredi izvor]
Tokom 20-ih godina Japan je kupio veći broj oklopnih vozila radi testiranja, uključujući tenkove Reno FT-17 i tankete Vikers Karden-Lojd Mk VI. Jedino vozilo kupljeno za službu bio je Reno NC-27: 10 tenkova uvezeno je 1929. U želji da ne zavisi od uvoza oružja, 1929. Japanska vojska počela je razvoj sopstvenih oklopnih vozila. Dok su druge države započele sopstvenu proizvodnju od manjih vozila, Japan je odmah krenuo sa proizvodnjom srednjih tenkova tip 89, čija je proizvodnja počela 1931. Proizvodnja je tenkova poverena je Arsenalu Sagami, koji je proizvodnju prepustio civilnoj industriji, uglavnom Mitsubišiju. Tip 92 bio je drugo izvorno japansko oklopno vozilo koje ušlo u serijsku proizvodnju - kao lako i brzo oklopno vozilo za konjicu. Ova tanketa pokazala se kao evolutivni ćorsokak, što je dovelo do razvoja novih vozila, koja će poslužiti kao osnova japanskih oklopnih snaga tokom rata: tanketa tip 94 i laki tenk tip 95.[2]
Japanske tankete[uredi | uredi izvor]
Japanske tankete bile su predviđene za izviđanje ili, sa dodatkom prikolice na gusenicama, za snabdevanje. Originalne Tankete tip 94 sa benzinskim motorom težile su 3.550 kg, imale oklop debljine do 12 mm i bile su naoružane samo jednim mitraljezom kalibra 6.5 (kasnije 7.7) mm. Vrata postavljena pozadi olakšavala su istovar pri raznošenju zaliha. Sklonost ovih tanketa da lako zbacuju gusenice dovela je do njihove zamene težim tanketama tip 97 sa dizel motorom, od kojih su neke bile naoružane topom od 37 mm (tipa 94) umesto mitraljeza. Motor je pomeren nazad, što mu je olakšalo pristup, ali je donekle otežalo upotrebu vozila za raznošenje zaliha.[2]
U suštini, jedina prednost tankete krajem 30-ih godina bila je niska cena: tanketa tip 97 koštala je dvostruko manje od lakog tenka tip 95, i trostruko manje od srednjeg tenka tipa 97.[3]
U borbi[uredi | uredi izvor]
Nijedno vozilo nije imalo radio, što je ograničavalo njihovu upotrebljivost za izviđanje. Tankete su često, silom prilika, upućivane u borbu, posebno u kasnijoj fazi rata, gde su zbog tanušnog oklopa i kupole sa jednim članom posade bile većinom neefikasne. Više varijanti tankete tipa 97 napravljeno je za specijalne zadatke: za zabijanje stubova i za razvlačenje telefonske žice.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ness 2002, str. 137. sfn greška: više ciljeva (2×): CITEREFNess2002 (help)
- ^ a b v g Ness 2002, str. 140–141 harvnb greška: više ciljeva (2×): CITEREFNess2002 (help)
- ^ a b Ness, Leland S (2002). World War II tanks and fighting vehicles : the complete guide. HarperCollins. str. 136—139. ISBN 0-00-711228-9. OCLC 698850639.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. ISBN 978-000711228-9.